...พอเวลาผ่านไป ผมอยู่ ม.6 ผมได้ทำผู้หญิงคนหนึ่งท้อง(ชื่อย่อ ย. เป็นเพื่อนในห้องเดียวกัน) เพราะผมเมาและได้ทำผิดพลาดไป  แต่ผมก็รับผิดชอบทุกอย่าง ทั้งแต่งงาน  เลี้ยงดูลูกนะครับ (น้องอ๋อก็ไปงานต่างผมด้วย เพราะน้องผมเป็นเพื่อนสนิทกันกับน้องอ๋อ) พอลูกคลอดผมก็เลิกกันกับ ย. เพราะผมรู้สึกว่าไม่ได้รักกัน (จะว่าผมเห็นแก่ตัวก็ไได้ครับ แต่คนไม่รักกันอยุ่กันไปยังไงก็เลิกกันอยู่ดี) เราคุยตกลงกันดีทุกอย่าง ลูกทางบ้านผมก็เลี้ยง ครอบครัวไม่ได้ตัดขาดกันนะครับ ครอบครัว ย.ก็มีมารับลูกผมไปดู ไปเล่นด้วย เดือนละครั้ง สองครั้ง แต่ไม่ทุกเดือน และบางเดือน ย. ก็ส่งเงินมาให้ค่านม ค่าเลี้ยงดู จนตอนนี้ ณ ปัจจุบัน ลูกก็5-6 ขวบ เรียนอยู่ อบ.3 แล้วครับ  หลังจากที่เลิกกันไป ผมก็ไม่เคยยุ่ง ไม่เคยติดต่อ ไม่เคยคุยกับ ย. อีกเลยครับ...

...พอผมเริ่มเข้าเรียนมหาลัยปี 1 น้องอ๋อ ก็อยู่ ม.5 เขาเริ่มทะเลาะกับแฟน เขาคบๆเลิกๆกันประจำ บางช่วงก็แทบจะทุกวัน (เช้าเลิก เย็นคืนดี) ผมที่เป็นรุ่นพี่ที่ค่อนข้างสนิทกับเขาพอสมควร ก็คอยปลอบให้กำลังใจ ให้คำปรึกษา จนวันหนึ่ง น้องอ๋อ เขาบอกกับผมว่า ได้เลิกกันกับแฟน ผมนี่เศร้าแทนเขาจนไม่รู้จะปลอบยังไง ได้แต่คอยปลอบว่า "ไม่เป็นไรนะเดี๊ยวมันก็ผ่านไป"  พอน้องเขาเริ่มดีขึ้น ผมเลยตัดสินใจสารภาพรักกับน้องเขา ช่วงนั้นน่าจะ มิ.ย.-ก.ค. 2013 (จำวันที่ไม่ได้ ผมความจำค่อนข้างไม่ดี)  และเราก็ได้คุยกันมาตั้งแต่ตอนนั้นและพัฒนาความสัมพันธ์ขึ้นเรื่อยๆ

...**เข้าเรื่องนะครับ**...

         เริ่มจากเลิกครั้งที่ 1.....

               ด้วยหน้าที่การงานของผมตอนปี 1 กิจกรรมเยอะ นู้นนี่นั่นเลยไม่ค่อยได้คุยกับน้องเขาเท่าไหร่  เราเริ่มคุยกันจริงๆจังๆ ช่วง ก.ค.-ส.ค 2014 ได้ได้ตัดสินใจคบกัน ครั้งแรก 15 พ.ย. 2014 เป็นวันที่เราไปเที่ยวงานช้าง (งานประจำจังหวัดสุรินทร์) ด้วยกันครั้งแรกและได้ค้างที่หอผม จากนั้นเราก็คบกันรักกันมากก คอยทักหาถามไถ่ตลอดทุกเวลาที่ว่าง  ทั้งๆที่แต่ก่อนสื่อต่างๆมันก็ไม่ได้สะดวกมากเท่ากับทุกวันนี้ มาหา มาเจอกันบ่อยมาก ถ้าว่างแทบจะทุกเสาร์อาทิตย์เลย........ จนน้องอ๋อจบ ม.6 น้องก็ต้องหาที่เรียนต่อ เราเริ่มทะเลาะกัน เพราะผมงี่เง่า เอาแต่ใจ อยากให้เขามาเรียนด้วยหรือมาเรียนอยู่ใกล้ๆกัน จะได้เจอกันบ่อยๆ  ต้องน้องเขาไม่ชอบสาขาที่เรียน (ผมเรียนราชภัฎ  น้องชอบกฎหมาย การตลาด)และอีกอย่างแม่เขากลัวว่าน้องอ๋อ จะมาเจอผม ได้อยู่กับผมบ่อยๆ (ไม่รู้นะ น้องเขาเคยบอกผมแบบนี้) ในที่สุดน้องน้องก็ตัดสินใจไปเรียนการตลาดที่ มทร.ธัญบุรี และนั่นก็ทำให้เราเลิกกันครั้งแรก ประมาณ เม.ย.-พ.ค 2015 (คบกันได้ประมาณ 6 เดือน)  เพราะผมไม่เข้าใจน้องเขาเองและตอนนั้นจับได้ว่าน้องแอบคุยกับคนอื่น คุยหลายคน

         

            เลิกครั้งที่ 2   

                        หลังจากที่ตอนนั้นเลิกกันไป ก็ไม่ได้คุย  ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย จนต่างคนก็ต่างมีใหม่ ผมเองก็มีคนเข้ามาหลายคน ยอมรับเลยว่าแค่แก้เหงา ในใจยังคงมีแต่น้องอ๋อคนเดียว เหมือนผมทำทุกอย่างประชดชีวิตเลยตอนนั้น

            ผมเสียใจมากที่ทิ้งน้องเขาไปในวันนั้น   จนมีวันหนึ่ง ประมาณ ช่วง พ.ย. 2015 ผมคิดถึงน้องเขามากกกกก ผมเลิกกับทุกๆคน ผมหายโกรธน้องอ๋อแล้ว เลยตัดสินใจกลับไปหา ผมทักไปหาเขา เขาก็ยังโกรธผมมากอยู่ แต่ก็คุย ติดต่อกันบ้าง คอมเม้นเฟสแซวๆไปตลอด (น้องโพสต์แนวจู้จี้กับแฟน) แต่ผมก็หายไปและตัดสินใจกลับมาคืนดีอีกครั้งช่วง มี.ค 2016 แต่ก็คงเพราะ บังเอิญพอดี  น้องเขาเลยใจอ่อนคุยกับผม (แฟนน้องชื่อ เทพ ช่วงนั้นน้องอ๋อทะเลาะกับแฟนพอดี ห่างๆกัน เพราะแฟนน้องไปบวชก่อนจะไปเป็นทหาร) (แต่เขาไม่ได้บอกตอนนั้นว่ามีใครนะครับ น้องเขาโกหกผม น้องอ๋อคิดว่าให้ความลับนั้นตายไปกับตัวเขา มารู้ทีหลังมาเขาไปค้างอยู่ด้วยกันตั้งหลายวันทำให้ผมเจ็บมากแต่ไม่เคยรังเกียจน้องอ๋อเลย) หลังจากได้คุยกัน เราก็คืนดีกลับมาคบกันอีกครั้งหนึ่ง ตอนคบกันก็รักกันดี ใส่ใจกันมาก แต่ผมขี้เหงาเพราะไม่เคยได้เจอกันเลยคืนดี 3-4 เดือนเพราะน้องไม่ว่าง( ปี1-ปี2 กิจกรรม งานคงจะเยอะ) เลยไม่ได้เจอกันเลยสักครั้ง ประกอบกับช่วงนั้น มีคนเขามาหาผม ชื่อย่อ จ. (มารู้ทีหลังว่าเขามีผัวอยู่แล้ว) และผม เอง เลยทิ้งน้องเขาไปอีกครั้ง (ช่วง มิ.ย-ก.ค 2016) เพราะผมเลือกคนที่อยู่ใกล้ ได้เจอกันทุกวัน  แต่คบไปใหม่ๆมันก็ดี หลังๆมามันเริ่มรู้สึกไม่ใช่(เขาแอบผัวมาจีบผม) ผมคบกับคนนี้ (จ.) ไม่ถึง 3 เดือน (ก.ค-ก.ย2016)

           เลิกครั้งที่ 3 (ครั้งล่าสุด)

             หลังจากที่ผมเลิกกับ จ. ผมทำใจประมาณ 1 เดือน และกลับมาหา น้องอ๋ออีก ตอนนั้นคิดว่ายังไงเธอก็ไม่ให้อภัย เพราะก่อนนี้ผมทำเธอเจ็บสาหัสมาก ผมกลับมาหาเขา เขาบวกกับแฟนคนใหม่ชื่อทีและรุ่นพี่ที่ดูแลชื่อคิว   ด่าม เขาว่าผม ตอกย้ำ สมน้ำหน้าผมสรรพัดเลย  ที่คอยปลอบและดูแลน้องอ๋อ ตอนผมทิ้งน้องเขาไป แต่ผมก็ไม่ได้ยอมแพ้หรือตัดใจอะไรนะครับ เพราะผมรักน้องเขาจริงๆ ผมรอได้ เพราะผมโตขึ้นมากแล้ว คิดว่าขาดเขาไม่ได้ ไม่อยากเสียเขาไปไหนอีกแล้ว ผมตามง้อ ตามตื้อน้องเขานานครับ (ตั้งแต่ พ.ย.2016-พ.ค.2017 คอยไปกวน คอมเม้นเฟส ไม่ได้เป็นเพื่อนในเฟสนะ คอยทักไปหาบ้าง ทักจนเขาบล็อคและปลดบล็อคไปนับครั้งไม่ถ้วน)   

             พอมาเดือนพ.ค.2017 เขาปลดบล้อคผม และผมออกฝึกสอนพอดี เลยมีเวลาได้คุยกันมากขึ้น ผมคุยกับน้องอ๋อประมาณ 1 เดือนและตัดสินใจคบกัน ช่วงแรกๆที่ตัดสินใจคบกัน มันก็จะวุ่นวายเพราะแฟนเก่าๆ เขากลับมาหาหลายคนเลย ทั้งคนชื่อเทพที่เป็นทหารทักมาขอคืนดี  ทั้งคนชื่อ ที แอบมาหา มาเคลียตอนดึกๆที่หอใน (น้องโกหกผมว่าหลับและลงไปหา เจ็บจนจำไม่ลืมเลยแต่ก็ให้อภัยน้องเขา เพราะเขาคงจะอยากเคลียร์ให้จบและไม่อยากให้ผมไม่สบายใจ)

             หลังจากที่น้องปลดบล็อคและคุยกันได้ 1 เดือน เราเริ่มตกลงคบกัน 26 มิ.ย. 2017 ระหว่างที่คบเราเรียนรู้และปรับความเข้าใจกัน รับฟังความคิดของกันมากขึ้น อาจเพราะเราทั้งคู่โตกันมากขึ้น คอยห่วงใยกัน ถ้าว่างจะโทคุยกันตลอด บางวันนี้คุยคาสายไว้มากกว่า 24 ชม. อีกครับ เรารักกันติดกันมากกกก คอยช่วยเหลือกันตลอดเท่าที่จะทำได้ คอยให้กำลังใจ คอยอยู่เคียงข้างกันเวลาอีกคนท้อ  ไม่อยากเสียกันไปไหนเลย เราบอกกันเสมอว่ามีอะไรให้คุยกันตรงๆ อีกฝ่ายพร้อมจะรับฟัง เรายังบอกกันเสมออีกว่า อยากให้อีกคนเป็นคู่ชีวิตไปจนตายจากกันแค่คนๆนี้ เพราะเขาไม่เหมือนใคร คนแบบเขามีแค่คนเดียวในโลก ถ้าใครได้รู้จักน้องอ๋อในมุมเดียวกันที่ผมเห็น ผมมั่นใจว่า ไม่มีใครไม่รักในความน่ารัก ความสดใสในตัวน้องเขา เป็นคนเดียวที่อยู่ด้วยแล้วผมสบายใจมากกกที่สุดแล้ว ผมรักที่น้องเขาเป็นเขาแบบนี้นะ บอกตรงๆว่าผมรักคนยาก ถ้าไม่เอาใครก็คือไม่เอาเลย แต่ความรักก็ไม่ใช่เรื่องสุขอย่างเดียวเสมอไป แน่นอนว่าเรามีทะเลาะกันหนักบ้าง เบาบ้าง ขัดใจกันบ้าง บางครั้งผมก็ทำผืดบ้างเขาก็ทำผิดบ้างสลับกัน ตามประสาคนรักกัน แต่เราก็รับฟังและพยายามเข้าใจกันให้มากขึ้น 

             ปัจจุบันเมื่อช่วงเดือน พ.ค. 2019 ที่ผ่านมา น้องอ๋อ เรียนจบ เริ่มมีงานทำ (ทำงานเป็น cdo อยู่ makro food service สุขสวัสดิ์) ผมเริ่มรู้สึกว่าเขามีเวลาให้ผมน้อยลง คุยกันน้อยลงมากแต่ก็รู้ว่าทำงานคงไม่ว่าง (ผมก็ทำงานเป็นธุรการโรงเรียน บางวันก็ยุ่งมาก บางวันก็ว่างมากแต่ถ้าว่างจะพยายามทักหาตลอด) จนมาช่วงปลายเดือนมิ.ย. 2019 เริ่มเริ่มคุยกันน้อยลงมากก เลิกงานตอนไหนก็ไม่บอก ผมเลิก16.30 เขาเลิกงาน 17.00 บางวันก็เลทไปเยอะถึง 20.30 ก็มี ไม่รู้ว่าทำอะไรเขาไม่บอก พอโทรหาก็โดนด่าว่า คุยงานกับผู้จัดการ ประชุม หลังๆผมเลยไม่โทร ทักไปหาแทน บางวันก็ไม่ตอบแชท ไม่อ่านแชท ข้ามวันก็มี (จากแต่ก่อนไปทำงานแรกๆ ยังพอมีเวลาคุยแชทกันบ้าง อย่างน้อยก็ช่วงพักเที่ยงทักหาว่ากินข้าวยัง ทำงานเหนื่อยไหม วันนี้ช่วงเช้าเป็นไงบ้าง ) 

            ผมรู้สึกน้อยใจที่อยู่ดีๆทำไมเขาไม่สนใจผมขนาดนี้ เรื่องนอกใจหรือมีคนใหม่ ผมมั่นใจว่าน้องเขาไม่มีใครแน่นอน ผมเชื่อใจเขามากครับ เราผ่านเรื่องนี้มาด้วยกันเยอะ  ผมเริ่มน้อยใจมากขึ้นสะสมมาเรื่อยๆ บางวันผมเหนื่อยมาจากที่ทำงาน ทักหาเขาไม่ตอบ  (ลืมบอก เวลาเขาอยู่ต่อหน้าแม่เขา โทคุยไม่ได้ เพราะว่าแม่เขาไม่โอเคกับผม ถึงขั้นหน้าผมยังไม่อยากมองเลยครับ) โทรหาก็ไม่ได้ ผมก็เลยนอนเลยเพราะเหนื่อยมาก

              จนวันที่ 29 มิ.ย. 2019 ที่ผ่านมา ผมได้ทำสิ่งที่ผมจะต้องรู้สึกผิดและเสียใจไปตลอดชีวิต ผมบอกเขาว่า พี่ไม่มีความสุขเลยตอนนี้ เราจบกันแค่นี้ดีไหม (คือผมรักเขามากนะ ไม่เคยอยากเสียเขาไปไหน รักและหวังดีกับเขาตั้งแต่ตอนม.2 ยังไง วันนี้ความรู้สึกผมไม่เปลี่ยนเลย แต่ที่พูดไปเพราะว่าผมน้อยใจ เรียกร้องความสนใจกับเขา) จากนั้นเราก็ทะเลาะกันหนักมาก เขาบอกว่างั้นก็แล้วแต่พี่ เคารพการตัดสินใจ ตอนนั้นผมปรี๊ดแตกเลย ทำไมเขาไม่ยื้อ ไม่ง้อเราอ่ะ  (งงงพี่ก็แค่น้อยใจป่ะ ง้อกุหน่อย ได้แค่คิดในใจ) แต่สิ่งที่ผมทำไป กลับทำให้ทุกอย่างเลวร้ายลงไปอีก ผมเผลอด่าเธอไปว่า "กุอาจจะไม่ใช่คนดีที่สุดนะ แต่กุคิดว่าคงไม่เอาคิดแบบมาทำเมียแน่ๆ" (คนแบบ หมายถึงคนที่ไม่สนใจกัน ก็คนมันน้อยใจนี่หน่า)(คือผมรู้สึกผิดมากก จำไปตลอดชีวิตแน่นอน ที่ทำไปเพราะโมโหมากกก ไม่มีสติ สมองเบลอไปหมดเลยตอนนั้น) แต่ไม่ได้มีแค่นั้นนะครับ ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน (ต้องบอกก่อนว่าผมเป็นคนหยาบ ปากหมา แต่ใจไม่ได้คิดอะไร) ผมจะด่า จะว่าเธอแรงๆ เช่น หน้าเงิน(หมายถึงทำแต่งานไม่สนใจกันบ้างเลย)   สันดาร ประมาณนี้ครับ ผมเป็นคนติดเล่น ขี้เล่น ผมพูดเล่นกับเพื่อนประจำจนติด และคิดว่าสนิทกันกับน้องอ๋อมาก ผมเลยพูดติดเล่นไป ผมไม่คิดว่าเขาจะเก็บมาคิดขนาดนี้

และยังมีเรื่องอื่นๆ ที่ผมชอบทำ (อาจผมยังเด็ก หรือวุฒิภาวะอารมณ์ยังน้อยไป ไม่โตพอ เกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้ครับ) เช่นอันเฟรนเฟส บล็อคแชท บล็อคเฟส ตัดสาย(ทำบ่อยด้วยครับ)(เพราะผมรู้ตัวว่าเวลาโมโหจะพูดคำไม่ดีๆไปเลยไม่อยากทะเลาะ เลยตัดสายไปครับ) ผมไม่ให้เกียรติเธอ ให้คนที่เธอเกลียดมาด่าเธอว่าหมา  ผมชอบทำตัวงี่เง่าใส่เขาบ่อยๆ (ผมขี้หึง ขี้หวงมาก ก็ไม่อยากเสียไปนี่หว่าา)

ผมรู้สึกผิดมากกกับทุกสิ่งที่ทำลงไป อยากเปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่ อยากทำตัวให้ดีขึ้น 

+++++++++แต่ผมก็คิดได้ก็สายไปครับ รู้สึกตัวช้าไป ผมตามง้อ ตามอธิบาย ตามง้อน้องอ๋อ แต่เขาก็ยืนยันมาตลอดว่า จะไม่กลับมาเจออะไรเดิมๆแล้ว ไม่อยากคุย ไม่อยากยุ่ง ไม่อยากติดต่อกับผมอีกแล้ว (เขาบล็อคทุกอย่างทั้งเฟส ไลน์ เบอร์ ไอจี) เขาบอกตอนเขานอนร้องไห้ไม่เคยจะสนใจอะไรเลย อยากจะเริ่มต้นอะไรใหม่ๆบ้าง ตลอดเวลาที่คบกัน เขาบอกอึดอัด(เพราะผมบังคับนู้นนี่นั่นเยอะเกินไป) เขาบอกจะไม่ปิดกั้นตัวเอง หากมีใครเข้ามา

-------คำถามและขอคำปรึกษาครับ----

ผมรักน้องอ๋อมาก  และลืมเขาไม่ได้  และเริ่มต้นใหม่กับใครไม่ได้แน่นอนเพราะผมพยายามหลายครั้งแล้วแต่ทำไม่ได้

1. ทะเลาะกันหนักขนาดนี้ เขาจะให้อภัยผม จะยกโทษให้ จะเข้าใจไหม ว่าที่ทำไปเพราะไม่ได้ตั้งใจ