รอตอนจบได้เลยครับ... พระเอกปล่อยของแน่นอน...
ความจริงเรื่องนี้ ถ้าพระเอกไม่มีฝีมือนี่คือจมไปเลยนะครับ...
แต่นี่โชคดีมากๆ ที่ได้เจมส์มาร์ มาเป็นพระเอกที่สมบูรณ์แบบสุดๆ...
คือนอกจากจะโขลกลักษณะทางกายภาพของคาแรคเตอร์ในนิยายออกมาแล้ว...
ฝีมือของเจมส์มาร์ ยังทำให้ตัวละครพระเอก ที่ช่วงที่ผ่านมา มันมีมิติแบบสุดๆ...

- พระเอกในปัจจุบัน กับพระเอกในอดีต คาแรคเตอร์คล้ายๆ กัน
แต่เจมส์แสดงให้แตกต่างกันได้ชัดเจน ดูสายตาแล้วรู้เลยว่าคนละคนกัน (ทั้งๆที่ตาเล็กนะ)

- สายตาที่กฤตมองพริมพรี่ ชัดเจนเลยว่ามีแต่ความปรารถนาดี แต่ไม่มีความเสน่หาอะไรเลย
เทียบกับสายตาที่หมอทรัพย์มองกาสะลองที่หวานหยดมากๆ ดีเทลเล็กๆ แค่นี้ แต่แสดงออกมาได้ชัดมาก

- พาร์ทอดีต เจมส์แสดงให้เห็นชัดเลยว่า หมอทรัพย์เป็นคนนอก ที่ไม่เข้าพวกกับตัวละครอื่นๆ ที่อยู่รอบๆ

- ทักษะการต่อสู้ ทักษะการเคลื่อนไหว ถูกงัดออกมาใช้ สร้างเสน่ห์ให้กับตัวละครตัวนี้ได้อย่างเท่าทวีคูณ

เอาจริงๆ ตัวบทมันเน้นที่ความบรรลัยของครอบครัวนายแคว้น...
แต่ว่าต้นตอของความวิบัติ บรรลัย ความโศกเศร้าทั้งหมด มันมาจากตัวพระเอก...
เจมส์ ใช้ทักษะ และเสน่ห์เฉพาะตัวทำให้เราเชื่อว่า นี่คือต้นตอความบรรลัยนั้นจริงๆ...
ถือว่าเจมส์ทำหน้าที่ในส่วนที่ตนเองต้องรับผิดชอบได้อย่างที่ดีที่สุด และเหนือความคาดหมายด้วยซ้ำครับ...



จากใจจริง