คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 36
ก่อนอื่น คุณเก่งมากเลยนะ เงินเดือนเท่านี้เลี้ยงทั้งตัวเองทั้งลูก
เป็นเราเงินเท่านี้คนเดียวยังใช้ไม่พอเลย
ส่วนเรื่องอายุ 35 คิดว่าตัวเองเป็นธุรการแก่ๆ เราเข้าใจฟีลคุณนะ
ในโลกการทำงานสมัยนี้ ระดับปฏิบัติการอายุ 30+ อยู่ยากมาก
เราอายุ 30 เพื่อนร่วมรุ่นเราเป็นผู้จัดการกันหมดแล้ว
แล้วอายุเท่าเรายังเป็นพนักงานปฏิบัติการธรรมดา มันหางานยากเหลือเกิน
เพราะพนักงานปฏิบัติการธรรมดา ที่ไหนก็อยากได้แต่เด็กเอ๊าะๆ ประมาณ 22-29
อายุ 30-35 หาสมัครงานก็เจอแต่งานระดับผู้จัดการทั้งนั้น
ระดับปฏิบัติการ อยู่ดีๆ จะให้ไปสมัครระดับผู้จัดการก็ไม่ไหวนะ
ต่อให้มีคนบ้าจี้รับ เราว่าเราก็ทำไม่รอดอยู่ดี บางคนอาจจะบอก เฮ้ย ต้องมั่นใจในตัวเองสิ
ความมั่นใจอย่างเดียวมันไม่พอหรอก ถ้าไม่เก่ง ไม่มีความเป็นผู้นำ
สุดท้ายก็จะเป็นแค่ผู้จัดการกากๆ ที่ทำให้ลูกน้องลำบากและท้อใจว่าคนแบบนี้มาเป็นผู้จัดการได้ไง(วะ)
เข้าใจความรู้สึกท้อของคุณนะ แต่ความท้อมันไม่ก่อให้เกิดอะไร
ถ้าคุณมีอาหารอะไรสักอย่างที่ทำอร่อย มั่นใจในรสชาติ เราแนะนำขายอาหาร/ขนมง่ายๆ ตามตลาดนัด
ลงทุนไม่เยอะ กำไรเป็นเท่าตัว ขอให้ขายดีๆ ไม่รู้ลูกโตยัง ถ้าโตหน่อยให้เอาลูกไปช่วยด้วย
เด็กจะช่วยเพิ่มความน่าเอ็นดู เพิ่มยอดขาย และทำให้ลูกคุณรู้จักสู้ชีวิต รู้คุณค่าของเงินไปในตัว
ถ้าเรี่ยวแรงยังดี แต่ไม่มีทุน ให้มองหางานใช้แรง อย่ามองหางานที่ต้องใช้ทุน
ไม่งั้นคุณก็ไม่มีวันออกจากลูปปัญหาเรื่องไม่มีทุนได้ แล้วก็จะเอาแต่ท้ออยู่อย่างนั้น
เป็นเราเงินเท่านี้คนเดียวยังใช้ไม่พอเลย
ส่วนเรื่องอายุ 35 คิดว่าตัวเองเป็นธุรการแก่ๆ เราเข้าใจฟีลคุณนะ
ในโลกการทำงานสมัยนี้ ระดับปฏิบัติการอายุ 30+ อยู่ยากมาก
เราอายุ 30 เพื่อนร่วมรุ่นเราเป็นผู้จัดการกันหมดแล้ว
แล้วอายุเท่าเรายังเป็นพนักงานปฏิบัติการธรรมดา มันหางานยากเหลือเกิน
เพราะพนักงานปฏิบัติการธรรมดา ที่ไหนก็อยากได้แต่เด็กเอ๊าะๆ ประมาณ 22-29
อายุ 30-35 หาสมัครงานก็เจอแต่งานระดับผู้จัดการทั้งนั้น
ระดับปฏิบัติการ อยู่ดีๆ จะให้ไปสมัครระดับผู้จัดการก็ไม่ไหวนะ
ต่อให้มีคนบ้าจี้รับ เราว่าเราก็ทำไม่รอดอยู่ดี บางคนอาจจะบอก เฮ้ย ต้องมั่นใจในตัวเองสิ
ความมั่นใจอย่างเดียวมันไม่พอหรอก ถ้าไม่เก่ง ไม่มีความเป็นผู้นำ
สุดท้ายก็จะเป็นแค่ผู้จัดการกากๆ ที่ทำให้ลูกน้องลำบากและท้อใจว่าคนแบบนี้มาเป็นผู้จัดการได้ไง(วะ)
เข้าใจความรู้สึกท้อของคุณนะ แต่ความท้อมันไม่ก่อให้เกิดอะไร
ถ้าคุณมีอาหารอะไรสักอย่างที่ทำอร่อย มั่นใจในรสชาติ เราแนะนำขายอาหาร/ขนมง่ายๆ ตามตลาดนัด
ลงทุนไม่เยอะ กำไรเป็นเท่าตัว ขอให้ขายดีๆ ไม่รู้ลูกโตยัง ถ้าโตหน่อยให้เอาลูกไปช่วยด้วย
เด็กจะช่วยเพิ่มความน่าเอ็นดู เพิ่มยอดขาย และทำให้ลูกคุณรู้จักสู้ชีวิต รู้คุณค่าของเงินไปในตัว
ถ้าเรี่ยวแรงยังดี แต่ไม่มีทุน ให้มองหางานใช้แรง อย่ามองหางานที่ต้องใช้ทุน
ไม่งั้นคุณก็ไม่มีวันออกจากลูปปัญหาเรื่องไม่มีทุนได้ แล้วก็จะเอาแต่ท้ออยู่อย่างนั้น
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 9
อ่านแล้วสะอึกกับคำว่า อายุ 35 เป็นธุรการแก่ๆ คนนึง
ไปอ่านกระทู้พวกอายุ 30, 35 ต้องมีรายได้ ต้องมีเงินเก็บเท่าโน้น เท่านี้ เยอะไปหรือเปล่า เลยรู้สึกนอยด์ ทั้งที่ความเป็นจริง คนอายุ 30-40 เงินเดือน 20k ผมว่ามีไม่น้อยนะ ชีวิตคุณตอนนี้ไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอก สิบกว่าปีก่อน แม่ผมหนักกว่านี้อีก รับจ้างหาเงินรายวันคนเดียว เลี้ยงลูกสองคน (แต่ค่าครองชีพก็ถูกกว่านี้อ่ะนะ) แต่ก็ผ่านมาได้ ตอนนี้ผมกะน้องทำงานแล้วทั้งคู่ (ผมอายุใกล้ๆ กับ จขกท.) ส่วนแม่ผมให้เลิกทำงานมาเกือบสิบปีแล้ว
คุณอาจคิดไปเองว่าชีวิตไร้ค่า แต่จริงๆ แล้วมีค่ามากสำหรับลูกสองคนนะ
ไปอ่านกระทู้พวกอายุ 30, 35 ต้องมีรายได้ ต้องมีเงินเก็บเท่าโน้น เท่านี้ เยอะไปหรือเปล่า เลยรู้สึกนอยด์ ทั้งที่ความเป็นจริง คนอายุ 30-40 เงินเดือน 20k ผมว่ามีไม่น้อยนะ ชีวิตคุณตอนนี้ไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอก สิบกว่าปีก่อน แม่ผมหนักกว่านี้อีก รับจ้างหาเงินรายวันคนเดียว เลี้ยงลูกสองคน (แต่ค่าครองชีพก็ถูกกว่านี้อ่ะนะ) แต่ก็ผ่านมาได้ ตอนนี้ผมกะน้องทำงานแล้วทั้งคู่ (ผมอายุใกล้ๆ กับ จขกท.) ส่วนแม่ผมให้เลิกทำงานมาเกือบสิบปีแล้ว
คุณอาจคิดไปเองว่าชีวิตไร้ค่า แต่จริงๆ แล้วมีค่ามากสำหรับลูกสองคนนะ
แสดงความคิดเห็น
อายุ35ปี เงินเดือน 17000 อยู่เขตที่ยังไม่เจริญเท่าไร รู้สึกท้อมากเลยค่ะ
เงินเดือนไม่พอใช้ในแต่ละเดือน มีลูก 2 คนและต้องส่งค่าเช่าบ้าน 5000 บาท ใช้กินอยู่ในแต่ละเดือน4000 บาทต่อเดือน
ทางบริษัทก็ลุ่มๆ ดอนๆ ไม่ค่อยดีเท่าไร
ทนทำเพราะใกล้บ้านไปกลับแค่ไม่ 20 กิโลเมตรและหยุดเสาร์อาทิตย์ เมื่อก่อนเคยขายของออนไลน์แต่ตอนนี้เลิกไปแล้วทุนจม
จะหางานใหม่ก็รู้ตัวดีค่ะว่าความสามารถของเราไม่ค่อยเยอะเท่าไรเป็นแค่ธุรการแก่ๆ คนหนึ่ง และเงินเดือนบริเวณแถวนี้ก็จะไม่สูงมาก สตาร์ทแค่ 13000 กว่าๆ ถึง 15000 เองค่ะ (เคยออกไปทำงานที่อื่นมาแล้ว) รู้สึกกดดันกับเงินที่ใช้เดือนชนเดือน พยามยาม Save ทุกอย่างแล้วแต่ก็ไม่มีเงินเหลือ
เครียดมากค่ะ อยากกลับบ้านไปเปิดร้านขายของแต่ก็ไม่มีทุนและพ่อแม่ไม่สนับสนุน
เราไม่อยากอยู่บนโลกนี้เลยค่ะ รู้สึกตัวเองไร้ค่าอย่างบอกไม่ถูก อายุก็เยอะแล้วแต่ยังบริหารจัดการกับชีวิตตัวเองไม่ได้