เราเป็นผู้หญิงอ้วนคนนึงอ้วนแต่สวยผิวขาวอายุจะ30แล้ว ,สูง 165 หนัก ร้อยกว่าโล .เราอ้วนแต่ไม่ดัยอ้วนแบบสกปรกจนดูไม่ดัย แต่งตัวก็สะอาดไม่เชยจนเกินไป.เราทำงานบริษัท หน้าที่การงานก้อพอใช้ได้.นิสัยหรา ดีจนดีเกินไปม้าง เป็นคนที่เข้าใจอะไรง่ายๆไม่ค่อยเรื่องมาก แทบจะไม่เคยเถียงหรือทะเลาะด่าคำแรงๆออกไปด้วยซ้ำ .แต่มักจะอาภัพเรื่องความรักมาตลอด ทุกๆครั้งที่คบกับใครเราจริงใจกับผู้ชายทุกคนแต่ละคนไม่เคยคบกับเรานานถึงปี เราเปลี่ยนแฟนบ่อยมากมากจนนับไม่ถ้วนว่ากี่คน จำคราวๆดัยเกือบ25 คนได้ม้าง และทุกคนที่คบก้อมีอะไรกับเราทุกคน ! จนล่าสุดคนที่เราคบปีที่แลวคบดัยถึงปี สุดท้ายเขาก้อมีคนอื่น .เราไม่เคยมั้วน่ะ แต่เราคบใครทีละคน แต่เขาอาจจะหวังแค่ได้เราเขาก้อไป จนคิดว่าตอนนี้จะหยุดแลวจริงๆจะไม่ตามหาใครแล้ว เหนื่อยมาเกือบครึ่งชีวิตเสียเวลามากไปเท่าไรแล้ว เสียตัวเสียใจ จนคิดว่าเราอ้วนเราคงหาแฟนดีๆไม่ดัย.ผู้ชายที่เข้ามาอาจแค่จะหลับนอนให้หัยเหงา.
เราเจ็บมาก ..และคิดว่าความอ้วนคงจะเป็นอุปสรรคที่ทำให้เราไม่เจอความรักดีๆบ้าง ? ตอนนี้เป็นต้นปีที่เราไม่ดัยคบใครเลย อาจจะเหงามาก แต่จะพยายามทำให้ชินให้ดัย อยู่คนเดียวให้ดัย.แต่ลึกๆเราก้อต้องการคนที่อยู่เคียงข้างเราสักคนอยู่ดี.😥😥