คือส่วนตัวแล้วเป็นคนชอบอยู่คนเดียวค่ะ ไม่ค่อยชอบให้ใครมาถามซอกแซกอะไรมาก ถ้าเจอแบบนี้จะแสดงออกทางสีหน้าได้ชัดเจนมาก ถ้ามีคนพูดขัดหรือมาขัดความตั้งใจของเราไม่ว่าจะเป็นใครนี้จะเถียงกลับไปทันที ซึ่งรู้ตัวนะคะว่ามันไม่ดีแต่มันควบคุมไม่ค่อยได้จริงๆ  แล้วมันก็พาลมาถึงคนในครอบครัวอ่ะค่ะ เวลามีคนใช้ให้ไปทำอะไรซ้ำๆ จนมันน่ารำคาญถึงขั้นกับโวยวายออกมาได้เลย แต่ไม่ถึงกับทำรายข้าวของนะคะ  แล้วเวลาไปรรก็เกิดปัญหาค่ะ คือรู้สึกเบื่อเพื่อนๆในกลุ่ม แต่ทุกทีที่เบื่อก็จะเบื่อเป็นคนคนไป แต่ประมานเดือน2เดือนก็หายงี้ค่ะ  แล้วก็อีกเรื้องเวลาถ้าเพื่อนคนไหนมาหยอกแซว หรือพูดไรไม่เข้าหู เราจะเงียบใส่เลยค่ะทำเหมือนไม่ได้ยิน แต่ที่จริงในในแล้วคือโกรธอยากจะเอ่ยปากด่ามากๆ แต่ก็รู้ตัวเองดีว่าเป็นคนใจร้อนปากไม่ดีถ้าพูดไปทุกอย่างพังแน่ เลยเลือกที่จะเวียบ พอเงียบแล้วเพื่อนชอบแบบ เห่ยเป็นไร งอนหรอคือถามเซ้าซี้อ่ะค่ะ ทั้งๆที่จริงๆแล้วเรากำลังสงบสติกับตัวเองอยู่  คืออยากเป้นคนใจเย็นขึ้นอ่ะค่ะ มีใครพอจะมีวิธีมั้ยคะ ปล.นั่งสมาธิไม่เอานะคะเคยแล้วเกือบบาปค่ะ