เรื่องมันเกิดขึ้นจากการที่เราได้ไปดูคลิปของ YouTuber, Reviewer ท่านนึงซึ่งเราติดตามเขามาเป็นเวลาพอสมควร วันนึงเค้าได้เอาเรื่องราวของ Nokia N70 มาเล่าเรื่องราวตีแผ่ชีวิตวัยรุ่นของเขา เราดูแล้วเราก็มีความสุขได้คิดถึงเรื่องราวอดีตสมัยที่เราเป็นวัยรุ่น ทำให้เราย้อนกลับไปในอดีตเมื่อสมัยเราอยู่ชั้นมัธยมต้น ค่อนมาทางม.ปลายนิดหน่อย ซึ่งก็มีทั้งเรื่องราวสนุกสนาน และเรื่องราวดราม่าขมขื่น หลายร้อยเรื่องราวถูกเรียบเรียงจนเราอยากเอาเรื่องของเรามาเล่าบ้าง แต่ด้วยความที่เรื่องราวในคลิปของเขาเป็นเรื่องราวที่ค่อนข้างมีความสุข สดใส เราเองก็ไม่อยากจะไปซ้ำแนวเดียวกัน เลยตั้งใจจะเขียนเรื่องราวอีกแง่มุมหนึ่ง เป็นเรื่องราวที่ใครหลายๆ คนน่าจะเคยผ่านประสบการณ์ตรงนี้มา ซึ่งบอกตรงๆ ว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องน่าเล่าเท่าไหร่ แต่ถ้าใครได้ลองอ่านเรื่องราวของเรา เราคิดว่าหลายคนน่าจะพอนึกออกว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างในช่วงนั้น

ขอบคุณน้องตั้มที่เป็นแรงบันดาลใจให้พี่ได้เล่าเรื่องราวของตัวพี่เอง ถึงแม้มันอาจจะไม่ใช่ประสบการณ์ที่ดีเท่าไหร่นัก แต่พี่ก็อยากเอามาเล่า เพื่อตีแผ่เรื่องราวในอดีตของพี่ ที่พี่เคยทำ และเคยถูกทำ ขอบคุณจริงๆ ที่เป็นแรงบันดาลใจ และแรงผลักดันให้พี่ได้มาเล่าเรื่องราว ผ่านมือถือเครื่องนี้



ตอนนั้นเราเป็นเด็กบ้านนอก เพิ่งเข้ามาเรียนในเชียงใหม่ได้ไม่ถึงปี เพิ่งผ่านช่วงน้ำท่วมเชียงใหม่มาหมาดๆ ช่วงนั้นเราเห็นโฆษณา N-Series ในทีวีบ้างละ เพียงแต่ยังไม่ได้เห็นเครื่องจริงหรือรีวิวอะไรต่างๆ ซักเท่าไหร่ ด้วยความที่ตอนนั้นสนใจเรื่องของคอมพิวเตอร์ และก็พวก Gadget อะไรแบบนี้มากกว่า เลยไม่ค่อยได้ตามเรื่องมือถือ จนประมาณช่วงปิดเทอมเดือนตุลา เราได้ไปเข้าค่ายภาษาอังกฤษที่ Uniserv มหาลัยเชียงใหม่ ตอนนั้นใต้ตึกจะมีร้านหนังสือ เราก็เข้าไปดู เจอนิตยสารมือถือเล่มนึงมีหน้าปก Sony Ericsson W550i อยู่ แล้วในนั้นมีรีวิว N70 ด้วย ก็เลยซื้อมาอ่าน สมัยนั้นก็ไม่ได้อะไรหรอก อ่านเอามันส์ ประดับความรู้ มือถือที่ใช้ตอนนั้นยังเป็นรุ่นโซนี่เดินได้อยู่เลย แถมเป็นมรดกต่อจากคุณพ่อด้วย (ม.1 อะเนอะ) ก็ไม่ได้สนใจอะไร แถมยังคิดในใจว่า เด็กม.1 กับมือถือราคาสองหมื่นกว่าบาท คงเป็นไปไม่ได้ที่จะมีใครซื้อมาใช้ 

แต่พอ 1 วันก่อนเปิดเทอม ด้วยความที่เป็นเด็กหอ ก็เลยต้องขนของเข้าหอก่อนเปิดเทอม แต่วันนั้นนั่นล่ะค่ะคือจุดเริ่มต้นของความสนใจในมือถืออย่างที่จริง ก็เพื่อนที่อยู่หอเดียวกัน นางดันถอย 6600 อ้วนดำมายั่วตาเราถึง 3 คน!! เพื่อนอีกคนถอย N-Gage QD เพื่อนอีกคนที่เพิ่งมาอยู่ใหม่ นางก็พก 6681 มาเลยจ้า!! ไอ้เรานี่ตาลุกพรึ่บ แต่ด้วยความสนิทกัน ก็ได้มีโอกาสได้จับได้ใช้ (แค่ได้จับก็บุญชีวิตละเหอะ) แต่ด้วยความที่บ้านไม่ค่อยมีฐานะอะไร เราก็เก็บความอิจฉาอยู่เบาๆ และก็นั่งมองเพื่อนเอามาเล่นเกม เอามาถ่ายรูปกันสนุกสนาน ส่วนเราก็นั่งอ่านแมกกาซีนเบาๆ ของเราไป ด้วยใจหวังว่าซักวันเราต้องได้จับได้ใช้บ้างละเนอะ ส่วนพวกนั้นก็ไม่ค่อยได้สุงสิงอะไรเท่าไหร่

แต่ด้วยความบ้ามือถือของเรา ประกอบกับด้วยความที่เป็นหอชาย ก็ตามประสาผู้ชายนั่นแหละ เวลาได้ยินพวกนางคุยกันถ้าไม่เรื่องบอล ก็เรื่องหญิง ไม่เรื่องหญิงก็เรื่องเทคโนโลยี ไอ้เราเป็นกะเทยอยู่คนเดียว จะหาคนพูดเรื่องเพลง เรื่องแฟชั่น เรื่องดาราก็ทำไม่ได้ จนวันนึงที่เราเอาแมกกาซีนมือถือเข้ามาที่หอนั่นแหละ พวกผู้ชายที่เค้าบ้าไอทีเหมือนเราเริ่มเข้าหา มาให้เราแนะนำรุ่นใหม่ให้ มาให้เราเทียบสเปคเครื่อง ต่างๆ นานา ตอนนั้นรู้สึกว่าเราเริ่มมีตัวตนในสายตาพวกเค้าบ้างละ จนมาถึงช่วงปลายเทอมสอง ตอนนั้นมีหนุ่มหล่อตัวพ่อของ ม.1 เคยเห็นหน้าค่าตากันบ้าง แต่ด้วยความที่เค้าเรียนห้องธรรมดา เราเรียนห้องพิเศษ ก็เลยไม่ค่อยได้เจอหน้ากัน แต่มีวันนึงที่เราจำได้ติดตาเลยคือ นางถือ N70 เดินผ่านหน้าเราไป เราถึงกับหันขวับ ไม่คิดว่านางจะรวยถึงขนาดถอยมือถือราคาสองหมื่นได้ ตอนนั้นก็มีแต่พวกพี่ม.ปลาย กับครูในโรงเรียนไม่กี่คนที่มีรุ่นนี้ ถือว่านางเป็นคนแรกๆ ในชั้นเราที่มีรุ่นนี้ใช้