ผมคบกับเลิกกับเเฟนเกือบจะสามปีละครับ เรารู้จักกันที่โรงเรียน ตอนนั้นเขาอยู่ ม.๖ ผมเรียนมหาวิทยาลัยเเล้ว เเละมักมีคนมาปรึกษาเรื่องเรียนต่อเสมอๆ ผมคุยกับเขาจนเป็นแฟนกันครับ เป็นแฟนกันได้ราวประมาณแปดเดือนเขาก็ห่างเหิน เฉยชากับผมมาก เขาไม่ได้บอกเลิก เเต่มองผมเป็นคนอื่นไปเเล้ว ไม่ตอบเเชต ไม่คุย เเละอันเฟรนผม เริ่มเเรกผมไม่รู้ เเต่หลังๆ มาผมไม่เห็นโพสต์เขาที่ไทม์ไลน์ จึงเข้าไปส่องเเละรู้เเน่ชัดเเล้วว่าเขาไม่เหลือเยื่อใยต่อผม 
       เราห่างกันโดยไม่ได้บอกลา จนเวลาผ่านไป ๑ ปี ผมทนคิดถึงเขาไม่ไหว จึงแอดเขาไปใหม่ เเล้วขอให้เขารับแอด จากนั้นผมจึงเห็นความเปลี่ยนแปลงในตัวเขา เขากินเหล้า เที่ยวเตร่ เเละชอบไปค้างที่ห้องคนอื่น (อย่างหลังนี่เสียใจมาก) เขาไม่ได้รักนวลสงวนตัวเหมือนสมัยอยู่กับผม ผมให้เกียรติเขา เเละเขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะเป็นอย่างนี้  จากวันที่แอดเฟรนไป ก็สองปีละครับ สองปีที่ผ่านมา ผมเห็นเขาเที่ยวเตร่ เขาประสบปัญหาก็จะมาปรึกษาผมตลอด เขาเปลี่ยนแฟนไปเเล้วหลายคน ในขณะที่ผมพยายามเเล้ว (พยายามเปิดใจ) แต่ไม่ได้สักที ตอนนี้เขาก็มีแฟนใหม่อีกเเล้ว ผมก็เจ็บซ้ำๆ เหมือนเดิมๆ อยากพ้นวังวนนี้ไปสักที 
       จริงอยู่ว่าแปดเดือนมันแป๊บเดียว เเต่เรื่องรักเเน่นหรือไม่เเน่นนั้นผมว่าเป็นเรื่องของอัตวิสัย เเต่ผมพยายามเเล้วนะครับ ใครมีแนวคิดแนะนำ รบกวนแนะนำผมหน่อยนะครับ ขอบคุณมากๆ ครับ