สืบเนื่องจากกระทู้ที่แล้ว https://ppantip.com/topic/38015682 ที่ผมต้องลงมาจากทริป EBC ก่อนกำหนดเพราะป่วยเป็น AMS เลยต้องนั่งเฮลิคอปเตอร์ลงมาโรงพยาบาล ลงมาจาก EBC ก่อนกำหนดทำให้วันเหลือ เลยคุยกับไกด์ว่าไปเที่ยวไหนดีเลยมาที่นี่ การเดินทางก็สบายๆ นั่งรถทัวสกรุบกริบ 8 ชั่วโมงจ้า หลังจากพักเช็คอาการที่โรงพยาบาล 2 วันก็ออกมาเที่ยวต่อได้และ #whereveego #abc #AnnapurnaBase Camp
หลังจากออกจากโรงพยาบาลก็ออกมาซื้อเสื้อผ้า เพราะไม่ได้เตรียมอะไรมาเลยนอกจากชุดเดิน hiking กะจะเนียนๆซักหน่อย แต่แค่ผิวก็คนละสีละคงไม่เนียนเท่าไร เป็นการเที่ยว กาตมันดุ แบบจริงๆละ
ร้านขายของแนวลายๆนี่คือของเด็ดที่คนชอบสายนี้แทบคลั่งอยากจะมาซื้อเองมาก
แวะหาของกินที่เป็นอาหารธรรมดาคนเดินดิน ที่ร้าน Minho-cafe-restaurant เข้ามาขอรหัสไวไฟก่อนเลยคือแบบชีวิตต้องการอินเตอร์เนตสุด ถ้าคุณว่าเนตบ้านเราช้านะขอให้คิดใหม่ มาลองที่นี่กลับไปนะเนตบ้านเราคือโคตรไว
อันนี้คือดีมาก เป็นแตงโมชีสสดชื่นมาก ดีกว่าที่คิดไว้เยอะ อันนี้รสอ่อนไปหน่อยเป็นไก่กับซอสของเค้า
บรรยากาศชั้นบนของร้าน
ร้านแบบสบายๆ จะมีนักศึกษามานั่งทำงานที่นี่กัน
ถ้าติดใจเครื่องเทศ ซื้อติดกลับบ้านได้
หลังจากเติมพลังงานเสร็จก็เริ่มเดินสำรวจตัวเมืองกาตมันดุ 
จริงคือร้านนี้มันเท่มันนะเลยขอถ่ายรูปไว้สักหน่อย เรียกว่าร้านกล้วย
ร้านถ่ายรูปนี้เก่าจริงอะไรจริงฝุ่นนอกร้านนี่เข้าไปในร้านตลอดเวลา
นี่ร้านทำฟันจ้า คือกลัวแผลติดเชื้อตายก่อนนะ เป็นแบบเปิดเดินยังต้องปิดปากหน้ากากนี่ขาดไม่ได้แล้วถ้าถอนฟันในสภาพนี้คงไม่น่ารอด
รูปนี้คือเห็นแวปแรกคือ อิหยังว่ะ มันช่างแตกต่างกันสุดขั้วมาก พระพุทธเจ้า ไอดอลเกาหลี จนไปคริสเตียโน่
ฃ
เส้นทางหลักของย่านนี้คือต้องเส้นนี่เลยฝุ่นเยอะสุด รถเยอะสุด
เจอลุงคนนี้แถวร้านที่ขายนมดังๆคือคนต่อเยอะมากละงงก็เลยไม่ได้ลองกินนมแต่หันมาถ่ายลุงแก่แทนเพราะกำลังนั่งเท่ๆ
เดินจนทั่วละหาร้านแซ่บๆกินซักหน่อยเปิดกูเกิลเจอร้านอาหารจีน คือมันดีจริงๆ ได้อะไรที่แบบอยากกินนอกจากแป้งที่เจอมาทุกวันที่เดินขาขึ้น EBC ละแบบฟิน
ตื่นเช้ามารีบขึ้นรถทัวส ตรงท่ารถจะมีขายของเต็มไปหมดเลย
บนรถคือมีแต่พัดลมละร้อนมากเปิดหน้าต่างตลอด ควรเตรียมผ้ามาปิดปากด้วย
และอยู่ดีๆนั่งมา 3-4 ชั่วโมงรถก็จอดบอกพักประมาณ 20 นาที เราก็งงแต่เห็นร้านขายอาหารเพียบเลยเลยสุ่มมาร้านนึง
บอกเลยต้องลองซักครั้งในชีวิตคือมันก็อร่อยดีนะ เติมแกงไปรอบนึง แกงที่อยู่ข้างๆปลาทอดนั้นละเด็ด
น้ำจิ้มนี่คือช่วยไว้เยอะ เติมรสชาติให้อาหารได้ดี นั่งกินไประวังไปกลัวรถออกก่อนเดี๋ยวตกรถละไปต่อไม่ถูกเลย
นั่งหลับๆตื่นมาหลายงีบ มีแวะจอดพักเข้าห้องน้ำอีกรอบนึง จนครบ 8 ชั่วโมงก็มาถึงเมือง Pokhara
จะไปต่อจากท่ารถคือขึ้นแท๊กซี่ ใช้ตกลงราคากันเอารถหมดเร็วมากเพราะทุกคนรีบไปเจรจาแบบสุดๆ
อันนี้คือชื่อโรงแรมที่ไกด์จองมาให้
อันนี้ตั๋วรถขากลับ
ห้องก็ใหญ่สะดวกสบาย เนตเร็ว
มาเนปาลทั้งทีจะไม่กินได้ไง นี่เลยอาหารเกาหลี มันใช่ไหมเนี่ย เห็นใจคนอดอยากหน่อยนะ คือมันต้องร้านนี่ละหมูย่างต้องมา
เข้ามาหนังสือเพียบ ส่วนใหญ่ภาษาเกาหลี
ร้านนี่ต้นตำรับจริงเพราะเจ้าของร้านนี่คนเกาหลีมาเอง อร่อยจริง
ตกเย็นออกมาเดินดูว่าพรุ่งนี้จะเที่ยวอะไรดี เลยไปเชคราคาค่าเช่าพายเรือ แล้วก็มาจบที่ร้าน อันนี้เป็น คอมบุชา ปรับสมดุลลำไส้ อร่อย
ตื่นเช้ามา โรงแรมให้รถมาส่งที่สนามบิน ค่าเสียหาย 8,000 บาท ขึ้นบิน 60 นาที
มาตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นรถเชคเครื่องยนต์
วันนี้บินทั้งหมด 3 คน แต่นั่งบินมี 2 คน เลยขอขึ้นก่อนเพราะกลัวไม่ได้รูป ก่อนขึ้นเค้าจะให้ใสเสื้อ 3 ชั้นและถุงมือเพราะข้างบนหนาวมาก+ลมแรง
เอากล้องขึ้นได้นะแต่ต้องมีสายคล้องคอเดี๋ยวตกหายหรือหลุดมือไปติดใบพัดละซวยเลย
ตอนเห็น Everest ใกล้ขึ้นเรื่อยนี่มันตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ 
พอเห็นใกล้ละขนลุกเลย ไม่ได้ตื่นเต้นนะหนาวมาก ซึ่งเห็นชัดกว่าขึ้น EBC ไปอีก ในใจก็คิดเดินทำไมตั้งหลายวันนี่นั่งมา 20 นาทีถึง
บินชมวิวไป คนขับนี่เด็กแว้นมากซิ่งสุดๆ
อันนี้ภาพจากเครื่องที่เค้าขาย จำไม่ผิดน่าจะราคาประมาณ 200-400 บาท 
หลังจากบินแล้วก็ลงมาพายเรือเล่น กว่าจะได้รูปนี่หมุนเรือจนมึน เพราะจะเอา Everest ไกลๆ เป็นฉากหลัง
ตกเย็นคือโรแมนติกดี
แต่อีกมุมนึงก็มีคนแข่งปิงปองแบบจริงจัง ซึ่งผู้เข้าแข่งขันนั้นไม่ใช่ใครคนขับแท๊กซี่นั้นละ ดูปิงปองเสร็จก็เข้าที่พักนอนเตรียมเดินทางกลับ กาตมันดุ
สภาพตอนเช้าจะวุ่นวายนิดนึง
ขนมอันนี้คือสายช๊อคโกแลตคือต้องลงอร่อยจริง
ขากลับก็แวะแบบเดิน กินร้านเดินป้าจำได้เติมไม่อั้นผมนี่กินใหญ่เลย อร่อยเหมือนเดิม
วันนี้ก็เที่ยวตามจุดท่องเที่ยวสำคัญที่เค้าไปๆกัน
รอบจะมีคนไหว้ไม่หยุดเลย บางคนไหว้จนไม้เป็นร่องเลยนะคือไหว้เป็นหมื่นรอบขึ้นแน่นอน
https://www.facebook.com/Whereveego/ 
#whereveego