สัปดาห์ก่อนได้ไปดูมา ตอนแรกกะจะแค่ไปดู เจนนิษฎ์กับมิวสิค ปรากฎดูจบกลายเป็นคิดมากเรื่องชีวิตที่ผ่านมาและทางต่อไปเลย ตัวหนังมีความศิลป์สูงมาก มีความแยบยลคมคาย สามารถตีความสารพัดอย่างได้ทุกฉาก แม้แต่ เต็น-สิค ยังแสดงได้อย่างเข้าถึงเหนือความคาดหมายสำหรับนักแสดงมือใหม่ รวมไปถึงแก็งค์สาวๆที่คิดว่าอนาคตควรได้รับโอกาสบทนำในคราวหน้า
หนังดีระดับลบคำครหาแนวๆว่า ปะชื่อ BNK, ขายน้องๆไอดอล, หรือหนังหากินได้เลย
แต่ก็อีก หนังดีแต่ไม่ใช่หนังที่สนุกเลย แต่ละฉากยืดยาว กดดัน หลายฉากก็ยืดจนเกินไปจนรู้สึกอึดอัดหรือน่าเบื่อ การตัดไปตัดมาทำให้หนังขาดความต่อเนื่อง และด้วยหลายๆเรื่องทำให้คิดว่าเป็นหนังเอากล่องตามเทศกาลภาพยนตร์หรือหนังอาร์ตมากกว่าจะทำเงินได้ เชื่อว่าการทำเงินได้เท่านี้น่าจะถึงขีดจำกัดแล้ว มันไม่ใช่หนังที่จะขายได่ถล่มทลาย (ทำให้เป็นไปได้ว่า อฟซ จะไปทำงานแมส มากขึ้นมากกว่าจะมาตีอาร์ตอีก)
คนที่คิดจะเข้าไปดูจิ้นอย่างเดียว ระวังจะเดินออกมาด้วยใจห่อเหี่ยว ตั้งคำถามกับชีวิตแทนว่าเราจะทำยังไงกับชีวิตต่อไป ทีเราอยู่มันใช่ที่เราหรือเปล่า
Where We Belong ของดีเหนือความคาดหมายไปหลายระดับ
หนังดีระดับลบคำครหาแนวๆว่า ปะชื่อ BNK, ขายน้องๆไอดอล, หรือหนังหากินได้เลย
แต่ก็อีก หนังดีแต่ไม่ใช่หนังที่สนุกเลย แต่ละฉากยืดยาว กดดัน หลายฉากก็ยืดจนเกินไปจนรู้สึกอึดอัดหรือน่าเบื่อ การตัดไปตัดมาทำให้หนังขาดความต่อเนื่อง และด้วยหลายๆเรื่องทำให้คิดว่าเป็นหนังเอากล่องตามเทศกาลภาพยนตร์หรือหนังอาร์ตมากกว่าจะทำเงินได้ เชื่อว่าการทำเงินได้เท่านี้น่าจะถึงขีดจำกัดแล้ว มันไม่ใช่หนังที่จะขายได่ถล่มทลาย (ทำให้เป็นไปได้ว่า อฟซ จะไปทำงานแมส มากขึ้นมากกว่าจะมาตีอาร์ตอีก)
คนที่คิดจะเข้าไปดูจิ้นอย่างเดียว ระวังจะเดินออกมาด้วยใจห่อเหี่ยว ตั้งคำถามกับชีวิตแทนว่าเราจะทำยังไงกับชีวิตต่อไป ทีเราอยู่มันใช่ที่เราหรือเปล่า