อายุ25 กำลังย่าง 26 แล้วค่ะ ตลอดเวลามานี้ไม่เคยมีแฟนมาก่อน โตมาในครอบครัวที่แม่เป็นทุกอย่าง เป็นผู้หญิงเข้มแข็งที่เลี้ยงลูกคนเดียว ส่วนพ่อติดการพนัน และไม่ค่อยสนใจที่บ้าน ได้รับอิทธิพลจากแม่พอสมควรค่ะ จัดการปัญหาที่เจอได้คนเดียว ทำอะไรคนเดียวสบายมาก เดินทางไปเมืองนอกคนเดียว กินหมูกะทะ ดูหนัง เดินห้าง มีเพื่อนนะคะ แต่ไม่ติดเพื่อน เป็นคนประเภท ENFP ค่ะ เข้าสังคมใหม่ๆได้สบาย ไม่อึดอัดหรือกดดันเลย คนอื่นมักมองเราเป็นคนเข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว เปิดเผย เฮฮา ตรงไปตรงมา แต่ข้างในใจลึกๆเป็นคนอารมณ์อ่อนไหวง่ายและขี้เหงาค่ะ ไม่ได้อยากจะเด็ดเดี่ยวเลย อยากมีแฟนสักคนที่เข้าใจเราจริงๆ รับฟังและแบ่งปันปัญหาให้กัน เล่าให้กันฟังได้ทุกเรื่อง อยู่เป็นเพื่อนกัน มีคนเข้ามาจีบนะคะ แต่ไม่เจอคนที่ใช่สักที ไม่อยากคบใครไปเรื่อย แต่อยากคบเพราะว่าเขาเป็นคนที่ใช่ ตอนนี้พอทำงานมาได้สองปีแล้ว ความเหงามันเพิ่มขึ้นค่ะ หมอดูเคยทักว่าเราเหมาะจะอยู่คนเดียวมากกว่า ก็ไม่ได้เชื่อ100%นะคะ ยังคงหวังว่าจะเจอเค้าคนนั้นในสักวันหนึ่ง เพื่อนๆที่ยังโสดจนป่านนี้อะไรเป็นเหตุผลให้คุณไม่ยอมมีแฟนสักที ทั้งที่เหงามาก? มาแชร์กันนะคะ