ติดตามเรื่องนี้ตั้งแต่ตอนแรก ละครน่าสนใจมากๆ ภาพสวย เดินเรื่องเร็ว ฉากตัดสลับช่วงแรกระหว่างโลกอดีตกับโลกปัจจุบันทำได้ดี
คนดูเห็นคาแรกเตอร์ของคนยุคปัจจุบันชัดเจน
แต่....
พอมายุคอดีตเต็มตัว เนื้อเรื่องกลับไม่มีอะไรพิเศษอีกเลย
พี่น้องแย่งผู้ชาย ตัวน้องนี่คือไม่มีความเทาเจือปน ดำสนิท
ตัวพี่ก็ขาวเกิ๊นนนน ขาวแบบไม่มีอะไรปน
(คล้ายเรื่องปลาบู่ทองเหมือนกันเนาะ)
ตัวพ่อดำสนิท
ตัวแม่ก็ขาว
เอาเป็นว่า ตัวละครไม่ซับซ้อน (ซึ่งพอเข้าใจ) แต่บทไม่ซับซ้อนนี่สิ
ที่มาที่ไปมันดูน้อยไป หลวม ไม่มีแกนเรื่องว่า ทำไมถึงได้เกลียดกันเข้าไส้ขนาดนี้แม้จะเป็นครอบครัวเดียวกัน
สมมติว่า ถ้ามีบทละครตอนเด็กซักหน่อย หน่อยเดียวก็ได้ อาจจะกลมกล่อมกว่านี้
มาถึงการตัดต่อ เข้าใจเองนะว่า พอกระแสใน SNS พูดถึงกาสะลอง ซ้องปีบ เยอะเข้า ก็แทบไม่ตัดเข้ายุคปัจจุบันอีกเลยยยย มีแค่สัปดาห์ก่อนแวบนึงมั้ง
แทบลืมไปแล้วว่า ต้นเรื่องมันคือยุคปัจจุบัน นี่เหมือนดูละครย้อนยุคเต็มๆ
ด้วยพลังนักแสดง ทำให้ยังดูเรื่องนี้ต่อ ก็จะดูต่อแหละ แต่ยอมรับว่า ไม่ได้นั่งติดหน้าจอจริงจังแล้ว
สามารถเปิดทีวีฟังเสียง พร้อมกับรีดผ้า ล้างจาน
แล้วก็เปิด pantip นี่ล่ะ
[กลิ่นกาสะลอง] ถ้าไม่ได้ญาญ่า ละครเรื่องนี้อาจจะตายไปนานแล้ว
คนดูเห็นคาแรกเตอร์ของคนยุคปัจจุบันชัดเจน
แต่....
พอมายุคอดีตเต็มตัว เนื้อเรื่องกลับไม่มีอะไรพิเศษอีกเลย
พี่น้องแย่งผู้ชาย ตัวน้องนี่คือไม่มีความเทาเจือปน ดำสนิท
ตัวพี่ก็ขาวเกิ๊นนนน ขาวแบบไม่มีอะไรปน
(คล้ายเรื่องปลาบู่ทองเหมือนกันเนาะ)
ตัวพ่อดำสนิท
ตัวแม่ก็ขาว
เอาเป็นว่า ตัวละครไม่ซับซ้อน (ซึ่งพอเข้าใจ) แต่บทไม่ซับซ้อนนี่สิ
ที่มาที่ไปมันดูน้อยไป หลวม ไม่มีแกนเรื่องว่า ทำไมถึงได้เกลียดกันเข้าไส้ขนาดนี้แม้จะเป็นครอบครัวเดียวกัน
สมมติว่า ถ้ามีบทละครตอนเด็กซักหน่อย หน่อยเดียวก็ได้ อาจจะกลมกล่อมกว่านี้
มาถึงการตัดต่อ เข้าใจเองนะว่า พอกระแสใน SNS พูดถึงกาสะลอง ซ้องปีบ เยอะเข้า ก็แทบไม่ตัดเข้ายุคปัจจุบันอีกเลยยยย มีแค่สัปดาห์ก่อนแวบนึงมั้ง
แทบลืมไปแล้วว่า ต้นเรื่องมันคือยุคปัจจุบัน นี่เหมือนดูละครย้อนยุคเต็มๆ
ด้วยพลังนักแสดง ทำให้ยังดูเรื่องนี้ต่อ ก็จะดูต่อแหละ แต่ยอมรับว่า ไม่ได้นั่งติดหน้าจอจริงจังแล้ว
สามารถเปิดทีวีฟังเสียง พร้อมกับรีดผ้า ล้างจาน
แล้วก็เปิด pantip นี่ล่ะ