---

ผมเป็นผู้ชายธรรมดาๆคนนึงซึ่งมีความรักโลภโกรธหลงอยู่ในตัว กับเมียคนปัจจุบันคบกันตั้งแต่เรียน จนแต่งงานกัน 20ปีมาแล้ว เมื่อ4ปีก่อนเราเพิ่งไปทำลูกมา(เด็กหลอดแก้ว)เพราะผมเป็นหมัน ผมรักลูกมากขาดเค้าไม่ได้ อาบน้ำซักผ้าอ้อมทำกับข้าว เล่นของเล่นทำทุกๆอย่างให้เค้ามีความสุข กับเมียผมก็ทำทุกอย่างในบ้าน ซักผ้า รีดผ้า ล้างรถ ถูบ้าน เพื่อให้เค้าไม่เหนื่อย ผมดูเป็นพ่อที่ดีและสามีที่ดีใช่ไหมครับ เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเป็นคนที่มีความต้องการทางเพศสูงมาก อยากทำอยู่ตลอด ใครที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ถ้าคุยกันถูกคอก็คบๆคุยๆ ได้ก้เอาไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เป้นแบบนี้เรื่อยมา เมียรู้บ้างจับได้บ้างจะเลิกบ้าง แต่ก็อยุ่ด้วยกันมาเพราะคำว่า"ให้โอกาส"  แต่เมื่อ3เดือนที่แล้วผมรู้จักผู้หญิงคนหนึ่ง อายุน้อยกว่า12ปี สวยขาวสูงหุ่นดี อดีตดาวมหาลัย เราคุยกันถูกคอ คุยสับเพเหระ เรื่องงานบ้างเรื่องลูกบ้าง(น้องมีลูก1คนอายุ1ขวบแต่แยกกันอยุ่กับสามี) คุยกันมาเรื่อยจนเมียจับได้ ผมบอกเค้าว่าไม่มีอะไรแค่คุยกัน วันหนึ่งหลังจากที่กินเหล้าเมาผมขอหย่า โดยที่คิดว่าออกมาอยู่คนเดียวคงจะมีความสุขกว่านี้ ตอนนั้นไม่ได้คิดถึงลูกเมียเลย  เช้าเก็บเสื้อผ้าของใช้ทุกอย่างออกจากบ้าน มาอยู่หอพัก ผมมานอนคิด นี่เราทำอะไรอยู่เปิดดูรูปลูกแล้วก็ร้องไห้คิดถึงลูก ผมโทรไปขอโทษ บอกว่าขอกลับไปได้ไหม ผมคิดถึงลูกคิดถึงเรา อยุ่คนเดียวมันไม่สนุก ไม่มีความสุขแล้ว เค้าถามว่าแล้วออกไปทำไม ในเมื่อเลือกแล้วก็ต้องไป ผมอ้อนวอนขอโอกาส เค้าบอกงั้นเราแยกกันอยุ่1เดือน ถ้าคุณครองตนได้ ทำตัวดีได้ แล้วเราค่อยกลับมา ผมรู้สึกดีใจมาก จากนี้ไปอีก1เดือน ผมจะทำตัวดี เป็นพ่อที่ดีเป็นสามีที่ดี  พ่อสัญญา