ตอนนี้ผมก็อายุ30เเล้ว เเต่ยังไม่เคยมีเเฟนเลย เเละในชีวิตผมก็ไม่เคยมีผู้หญิงมาเหลือบเเลเลยสักคน ทุกวันนี้ไปไหนมาไหนเห็นคนเดินจูงมือกันเป็นคู่ เเล้วมันรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจจริงๆ เหมือนเรื่องพวกนี้คงไม่มีวันเกิดขึ้นกับผมเหมือนมนุษย์คนอื่นบ้าง
ทุกวันนี้ผมทำงานนั่งรถเมล์ไปเช้าเย็นกลับ ผมรู้สึกว่าชีวิตมันไร้คุณค่าความหมายจริงๆครับ ชีวิตเเบบจนๆมองไม่เห็นความก้าวหน้า ไม่มีความรัก ไม่มีคู่ครอง มันเหมือนมีเเต่ความว่างเปล่าจริงๆ บางทีอยู่ที่ทำงาน หรือไปเที่ยว มีความสุขกับเพื่อนๆ ก็สุขได้เเค่ชั่วคราว เพราะรู้ว่าสุดท้ายเเล้วทุกคนก็กลับไปอยู่กับผัวกับเมียมัน เพื่อนๆบางคนก็เเต่งงานมีลูกมีเมียเเล้ว มีเเต่เราที่ต้องอยู่ตัวคนเดียว พูดตรงๆว่าทุกวันนี้อยู่เพื่อเเม่จริงๆครับ อยู่เพื่อดูเเลท่าน ไม่งั้นผมคงยิงตัวตายไปนานเเล้ว เพราะไม่รู้จะอยู่ไปทำไม
อยากรู้ว่าเพื่อนๆที่อายุเข้าวัยกลางคน มีใครยังโสด หรือไม่มีดวงเรื่องผู้หญิง หรือชีวิตติดเเหงกไม่มีความก้าวหน้า บ้างมั้ยครับ หรือมีผมอยู่คนเดียว เเละเเต่ละท่านมีวิธีใช้ชีวิตให้มีความสุขเเละไม่รู้สึสิ้นหวัง ยังไงบ้าง
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเสียเวลาอ่านนะครับ
น้อยเนื้อต่ำใจ
ทุกวันนี้ผมทำงานนั่งรถเมล์ไปเช้าเย็นกลับ ผมรู้สึกว่าชีวิตมันไร้คุณค่าความหมายจริงๆครับ ชีวิตเเบบจนๆมองไม่เห็นความก้าวหน้า ไม่มีความรัก ไม่มีคู่ครอง มันเหมือนมีเเต่ความว่างเปล่าจริงๆ บางทีอยู่ที่ทำงาน หรือไปเที่ยว มีความสุขกับเพื่อนๆ ก็สุขได้เเค่ชั่วคราว เพราะรู้ว่าสุดท้ายเเล้วทุกคนก็กลับไปอยู่กับผัวกับเมียมัน เพื่อนๆบางคนก็เเต่งงานมีลูกมีเมียเเล้ว มีเเต่เราที่ต้องอยู่ตัวคนเดียว พูดตรงๆว่าทุกวันนี้อยู่เพื่อเเม่จริงๆครับ อยู่เพื่อดูเเลท่าน ไม่งั้นผมคงยิงตัวตายไปนานเเล้ว เพราะไม่รู้จะอยู่ไปทำไม
อยากรู้ว่าเพื่อนๆที่อายุเข้าวัยกลางคน มีใครยังโสด หรือไม่มีดวงเรื่องผู้หญิง หรือชีวิตติดเเหงกไม่มีความก้าวหน้า บ้างมั้ยครับ หรือมีผมอยู่คนเดียว เเละเเต่ละท่านมีวิธีใช้ชีวิตให้มีความสุขเเละไม่รู้สึสิ้นหวัง ยังไงบ้าง
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเสียเวลาอ่านนะครับ