อยากถามจากใจจริงๆค่ะ
อย่างมอเรา เวลาจะลงทะเบียนนี่ยากมากก ถ้าเผลอไปติดF ครั้งนึง จะลงแก้ซ้ำในเทอมถัดไปนี่แทบจะต้องไปวิงวอนแทบเท้ากว่าอา.รายวิชานั้นจะเซ็นให้
หรือถ้าอา.ไม่ถูกใจนศ.คนไหน แทบจะไม่เซ็นให้เลย แล้วถ้าไม่เซ็น นศ.จะจบได้ไหม?
ดังนั้นนศ.เลยทำไรไม่ได้ ต้องง้อเต็มที่ อา.แกก็แทบไม่สนใจ อารมณ์เหมือนเธอต้องมาง้อฉัน ถ้าไม่ง้อฉันเธอก็ไม่จบ...งี้
เหมือนมอเรา การจะลงทะเบียนแก้วิชาไหน แทบจะต้องกราบแทบเท้า ทั้งที่ค่าลงทะเบียนเราก็จ่ายปกติ ไม่ใช่ถูกๆ ค่าเรียนสมัยนี้ สี่ห้าหมื่น แต่ต้องมารองรับอารมณ์อา.
เราเคยนั่งรออา.มาเซ็นแค่ลายเซ็นเดียว รอตั้งแต่11โมง ถึงห้าโมงเย็น ข้าวไม่ได้กิน ไม่กล้าลงไปซื้ออะไรกิน กลัวคลาดกับอา.
สุดท้ายอา.ก็ไม่มา ทั้งๆที่แกบอกกำลังจะมา คือวันนั้นนั่งน้ำตาซึมเลย
แล้วเพื่อนเราหลายคนก็เป็น ต้องง้อท่านๆทั้งหลาย ประหนึ่งมาขอเรียนฟรี

และเห็นมอ.อื่นก็ชอบเป็น เรื่องคล้ายกันนี้ อย่างมีมอนึงมีปัญหาเรื่องลงทะเบียนเต็มบ่อยๆ ไม่ใช่ความผิดนศ. มหาลัยก็โยนความผิดให้อา.ผู้สอน แล้วอา.ผู้สอนก็โยนให้ระบบมหาลัย โยนกันไปกันมา สุดท้ายนศ.ก็ไม่ได้เรียน

เรียนมาเป็นแบบนี้ทุกปี จนคิดว่าระบบอาจารย์-นักศึกษานี้ นศ.ไม่มีสิทธ์ไม่มีเสียงเลยเหรอ ต้องทนรับผลตามอารมณ์ของอาจารย์แบบนี้เหรอ
มีใครพอรู้บ้างคะ ว่าจะมีทางแก้ยังไงได้บ้าง