คบกันแฟนมา 3 ปี เขาเป็น ผช ที่อายุน้อยกว่านิสัยเขา ขี้อ้อน เอาใจเก่ง คอยดูแลเราเป็นอย่างดีมาตลอด เป็น ผช ไม่เที่ยว ไม่ดื่ม ไม่เจ้าชู้ ทุกอย่างโอเค จนผ่านมาปีกว่าเขาสอบติดนายสิบ ต้องไปฝึก เกิดปัญหาเรื่องเวลาทะเลาะกันบ่อย นานๆเจอกันที เราใช้ชีวิตอยู่ข้างนอก เขาใช้ชีวิตอยู่ในนั้น ทำให้เรามีความรู้สึกเหมือนเราตัวคนเดียว ต้องดูแลตัวเอง ต้องไปไหนคนเดียว เจอเรื่องยากๆก็ต้องทำคนเดียว แต่หลังๆเขาฝึกงานก็คุยกันผ่านเฟสทุกวัน เราเหมือนมีโลก 2 ใบ 1 ใบ เราอยู่ตรงนี้คนเดียว ในชีวิตจริงที่เราลืมตาตื่นขึ้นมา ส่วนโลกอีกใบ คือ เรา ที่เหมือนเพ้อฝัน ซึ่งมันจับต้องไม่ได้ หลายครั้งพยายามจะเข้าใจเขา อาชีพที่เขาเป็น แต่ก็พยายามได้ไม่นาน เราก็กลับไปคิดแบบเดิมอีกว่า มีเหมือนไม่มี นี้หรอคนเป็นแฟนกัน เราต่างยังรักกันดี แต่จะมีปัญหานี้มาตลอด จนไม่รู้จะจัดการยังไงดี
ผิดที่เธอ หรือ ผิดที่เรา