🎵”บี๋บักขามเปียก แกล้มเหล้าเคล้าน้ำตา
นั่งเศร้าเหงาอยู่ท่งนา อยู่ฮ่มบักหว้า หม่องสัญญาใจ เหมือนเดือนดาวบนฟ้า จะอยู่คู่กันไป
พอหนุ่มไฮโซขี่รถโก้มาใหม่
เลยลืมถิ่มอ้าย บักมอไซต์มูลพ่อ
คืน นี้ดาวเต็มดวง
เหมือนมดแดงเฝ้าบักม่วง
ห้วงหัวใจของอ้ายนี้หนอ
เฝ้าจนเหลืองอุยฮุย
ให้คนอื่นมาสุย บิดกินสั่นบ้อ
ย้อมใจเอาเหล้าไหลลงคอ
กับบักขามเปียกเกียกด้วยน้ำตา
ย้อมใจเอาเหล้าไหลลงคอ
กับบักขามเปียก เกียกด้วยน้ำตา “🎵

เป็นเพลงจากนักร้องลูกทุ่งหัวใจศิลป์ ที่เอกฟังจากยูทูป บนมือถือ เปิดฟังซ้ำไปซ้ำมาทั้งวันไม่เบื่อ เพราะมันช่างเข้ากับความรู้สึกตอนนี้สะเหลือเกิน อกหักเหรอ เอกจะอกหักกับใครละ เอกไม่มีแฟน พรไม่ได้เป็นแฟนเอกนิ พรเป็นเพื่อนเอก ทำไมเอกต้องเศร้า ทำไมต้องเสียใจ ทำไมต้องทำใจไม่ได้ ทำไมต้องเจ็บปวดทุกครั้งที่เห็นพรกับแฟน ไม่รู้สิ รู้แต่ว่าตอนนี้เอกไม่เป็นตัวของตัวเองเลย เอกไม่ใช่เอกเมื่อก่อน เอกซึม เศร้าหมอง พ่อแม่ยังดูออก และเพลงนี้ไม่ว่าจะฟังกี่รอบๆก็เพราะ กินใจ เอกไม่รับไม่รู้ ไม่สนใจว่าคนข้างๆจะเบื่อหน่ายกับเพลงนี้ยังไง เพราะฟังกับเอกทั้งวัน

หลายปีมานี้พรไม่เคยเปิดใจให้เอกเลย เปิดใจให้เอกได้พิสูจน์ความรักความจริงใจที่เอกมีให้พร พรให้ความสำคัญกับเอกแค่เพื่อน เอกกับพรโตมาด้วยกัน บ้านใกล้กัน พ่อแม่รู้จักกัน ดังนั้นทั้งสองจึงสนิทกันมาก ไปเที่ยวไปไหนมาไหนด้วยกัน ตอนเด็กๆมันก็ไม่คิดอะไรหรอก อาบน้ำตากฝนแก้ผ้าด้วยกันก็เคย แต่พอโตมามันก็ต้องมีระยะห่าง จะไปแก้ผ้าแบบนั้นก็ไม่ได้แล้ว แต่ความสนิทกันก็ยังคงอยู่

เอกไม่รู้ว่าตัวเองหลงรักพรตั้งแต่เมื่อไหร่ มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่รู้สึกไม่ชอบเวลามีผู้ชายเข้ามาจีบพร แต่เอกก็ได้แต่มองอยู่ห่างๆ เพราะพรพูดเสมอว่าเราเพื่อนกัน เอกไม่กล้าถาม ไม่กล้าบอก ว่าเอกรักพรเพราะความสนิท บ้านใกล้กัน โตมาด้วยกัน นี่แหละคือสิ่งที่ค้ำคอเอกไว้ไม่ให้แสดงออก ต้องเก็บความรู้สึกเอาไว้ในใจ แต่ก็มีบางครั้งนะที่พรทำเหมือนว่ามีใจให้เอก แบบนี้ไงที่ทำให้เอกคิดมากกว่าเพื่อน

ถึงแม้ว่าพรจะทำทีเหมือนว่ามีใจให้เอก แต่พอผ่านไปแป๊บๆพรก็คุยกับผู้ชายคนอื่น เอกจะคอยคัดกรองผู้ชายให้พรเสมอ ว่าคนนี้ผ่านมั้ย คนนี้ไม่ผ่าน เอกเป็นผู้ชายด้วยกันเอกรู้ แต่มันก็ไม่เคยจะผ่านสักคน จนพรเริ่มสงสัยว่าเอกชอบพรหรือป่าว พรพูดล้อเอกอยู่หลายครั้งหลายคา ทำให้เอกต้องกลบเกลื่อนและพูดไป กะโหลกกะลาปลากะป๋องแบบแกอั้วไม่เอามาทำเมียว้อย อย่าแม้แต่จะคิด!! แต่ความจริงในใจเอกอยากจะบอกว่าเอกชอบพรแค่ไหนก็ทำไม่ได้ เพราะเอกคิดไปถึงความสัมพันธุ์ของสองครอบครัว ถึงแม้พรจะชอบเอก พ่อแม่พรคงไม่ยินดีด้วยแน่นอน

มีอยู่หลายครั้งที่เอกมีโอกาสจะรวบหัวรวบหางพร แต่เอกไม่ทำ เพราะเวลาไปเที่ยวกางคืน ถ้าเอกไปด้วยพรจะปลดปล่อยตัวเองเต็มที่ เมาเต็มที่ คนที่แบกพรกลับบ้านก็จะเป็นเอกเสมอ และเอกก็จะไม่ยอมให้ใครเจาะไข่แดงพรเช่นกัน ครั้งไหนที่พรออกเดตกับผู้ชายคนที่พรคบอยู่ เอกจะแอบตามไปด้วย ถ้าพรไม่เมามากเอกก็จะไม่แสดงตัว แต่ถ้าครั้งไหนที่พรเมามากเอกจะแสดงตัวทันที และบอกว่าเอกเป็นแฟนพร แกมากับแฟนฉันได้ไง!! และผู้ชายคนนั้นก็จะเลิกกับพรในวันต่อมา จะเป็นแบบนี้ทุกครั้ง แรกๆพรก็งงว่าทำไมคนที่ตัวเองคบอยู่ต้องเลิกไปทุกคน แล้วพรก็จับเอกได้ว่าเอกทำแบบนี้ เอกต้องอธิบายยกใหญ่ ที่ทำไปแบบนั้นเพราะอะไร แต่เอกก็ยังคงเก็บความรู้สึกตัวเองเอาไว้เช่นเดิม

จากเหตุการณ์นั้นทำให้เอกใจชื้นขึ้นมาเปาะนึง เพราะพรไม่คบใครเลย พรไม่โกรธแถมยังเข้าใจสิ่งที่เอกทำอีก เพราะห่วงความปลอดภัยของพร ทำให้เอกได้มีเวลาอยู่กับพรมากกว่าทุกๆวันที่ผ่านมา ไม่ว่าจะตอนเรียน ตอนอยู่บ้าน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ป้าแถวบ้านถึงกับแซวสองคนว่าคบกันหรอ คนที่เขินเห็นจะเป็นเอก แต่พรกับปฏิเสธว่าสองคนไม่ได้คบกัน เพื่อนกัน นี่ก็ทำเอาเอกถึงกับจุก และต้องเก็บไว้ในใจเหมือนเดิม เพื่อนก็เพื่อน! แต่ตอนนี้พรก็ยังไม่มีใคร สักวันพรก็ต้องมีแฟนเป็นตัวเป็นตน ถึงตอนนั้นถ้าตนพิสูจน์แล้วว่าผู้ชายคนนั้นเป็นคนดีจริง รักพรจริงเอกก็จะยอมเจ็บ และปล่อยพรไปมีอนาคตที่ดี แว็บนึงของเอกคิดว่าหรือจะรวบหัวรวบหางพรเลย พรจะได้เป็นของเขาคนเดียว แต่พรไม่ได้รักเขา จะทำแบบนั้นได้ไง ถึงอยู่กันไปพรอาจจะทิ้งเขาไปก็ได้เพราะพรพูดเองว่าเอกเป็นแค่เพื่อนสนิทของพรแค่นั้น คิดแล้วก็เขกกระบาลตัวเองไปทีนึง คิดแบบนี้ได้ไง ให้พรยอมรับรักเอกเองจะดีกว่า พรอาจจะมองเห็นความรักของเอกสักวัน

วันแล้ววันเล่าพรก็ยังไม่มีใครสักที ไปไหนมาไหนกับเอกปกติเหมือนเดิม ไปเที่ยวผับ กลับบ้านวันหยุด ไปทำบุญ ทำรายงาน ทุกอย่างเห็นเอกต้องเห็นพร เห็นพรต้องเห็นเอก จนจะจบมหาลัยอยู่แล้ว พ่อแม่พรก็ไว้วางใจที่เอกคอยดูแลพรไม่ให้ถะเหลถะไหล ทำให้เอกยิ่งคิดลึกเข้าไปใหญ่ หรือพรอาจจะรักเขาแล้ว เป็นแบบนั้นก็ดีสิ เอกคิดแล้วก็ยิ้มและกดพิมพ์ไลน์ชวนพรไปกินเตี๋ยวร้านประจำในเวลาสองทุ่มกว่าๆ

แต่แล้วก็เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจเอกอีกครั้ง เมื่อมีไลน์ตอบกลับมาว่าพรไม่ว่าง อยู่กับแฟน พรอยู่กับแฟนในห้องสองต่อสอง!! เอกทำอะไรไม่ถูกเลย อึ้ง ตกใจ เสียใจ หรืออารมณ์ไหนกันแน่ เอกเช่าหอพักอยู่หอเดียวกันกับพร มันเป็นหอนอก ที่ชายหรือหญิงจะพักก็ได้ ความปลอดภัยสูง มันจะสูงเท่าไหร่กันเชียว ถ้ามันยังรวมชายหญิง หรู ราคาต่อเดือนค่อนข้างจะแพง ครอบครัวพรจ่ายได้สบายมาก แต่ครอบครัวเอกสิ แค่ได้เรียนต่อมหาลัยก็บุญแล้ว เอกต้องทำงานพาร์ตไทม์ด้วย เพื่อให้ตัวเองได้อยู่หอพักเดียวกันกับพร

เอกไม่ตอบไลน์กลับ แต่ตัดสินใจเดินไปเคาะห้องพร พรแง้มประตูโผล่แต่หัวออกมา เสื้อผ้ายังอยู่ครบ บอกเอกไปกินคนเดียวเลยพรไม่ว่าง เพื่อนมาหา เอกมองหน้าพรจ้องตาพร พรจึงยอมบอกก็ได้ว่าแฟนมาหา พรขอร้องให้เอกอย่าบอกพ่อกับแม่นะ ไม่งั้นพรตายแน่ๆ พรสัญญาจะไม่ปล่อยเนื้อปล่อยตัว พรสัญญาไม่มีทางทำให้ครอบครัวของพรเองหรือเอกเดือดร้อน สัญญาอะไรต่อมิอะไรมากมาย แต่พรอยู่กับผู้ชายสองต่อสองนะ! แล้วอะไรจะเกิดขึ้น เอกไม่อยากจะคิด แล้วเอกก็เดินมึนๆกลับขึ้นห้องไป ไม่หิวแล้วข้าว มันจุก มันเจ็บ มันบอกความรู้สึกไม่ถูก

เอกเป็นเพื่อนรักพร ข้อความในไลน์ที่ถูกส่งเข้ามา แต่เจ้าของไลน์ยังไม่เปิดอ่าน ถึงไม่เปิดเข้าไปอ่านเอกก็ยังเห็นเพราะข้อความมันเด้งขึ้นมาหน้าจอ เอกเข้าใจแล้ว ว่าเอกเป็นได้แค่เพื่อนพร แต่พรไม่ใช่เพื่อนเอก พรคือคนที่เอกรัก พรคือคนที่เอกรักเข้าใจมั้ย เอกนอนขดตัวบนที่นอน อยากตะโกนดังๆแค่ไหนก็ทำไม่ได้ ทำได้แค่พูดไม่มีเสียง พร้อมกับหยดน้ำตาที่มันไหลออกมาไม่รู้ตัว

หลังจากนั้นเอกก็ไม่ไปยุ่งไม่เข้าใกล้พรอีก เว้นระยะห่างไว้ในฐานะเพื่อนเท่านั้น ทำไมพรต้องมาตรอกย้ำความเจ็บปวดของเอกด้วยนะ ด้วยการมาถามเอกว่าแฟนคนนี้เป็นไง ผู้ชายคนนี้เป็นยังไง เมื่อไหร่เอกจะมีแฟนกับเขาสักที พรอยากเห็น ต้องให้พรสะแกนด้วยและลงท้ายด้วยคำว่าคนนี้พรจริงจังจริงใจ และรัก! เอกจุกในใจ อยากจะพูดออกไปว่าแฟนเอกก็พรไงละ ก็ได้แค่คิด พรจะเป็นแฟนเอกได้ไง พรคือเพื่อนเอกนะ สงสัยพรจะจริงจังกับผู้ชายคนนี้จริงในฐานะเพื่อนคนนึงเอกก็แสดงความยินดีด้วย ที่เพื่อนมีคนที่ดีเข้ามาในชีวิต ผู้ชายคนนี้เขาเป็นคนดีนะเอกดูออก ต่อไปนี้พรคงไม่ต้องไปไหนมาไหนกับเอกเหมือนเดิมอีกแล้ว พรมีแฟนแล้ว เราสองคนต้องเว้นระยะห่างกันไว้ แฟนพรจะได้ไม่เข้าใจผิด ส่วนเอกขอไปตามทางของเอก แต่ถ้าพรมีปัญหาเมื่อไหร่ จำไว้ว่าเอกอยู่ข้างๆพรเสมอนะ

เมื่อถึงเวลาที่สองคนเรียนจบ ต่างคนต่างหางานทำ เอกเลือกที่จะทำงานที่บ้าน โชคดีมีญาติทำงานที่เทศบาลตำบล เอกจึงได้เข้าทำงานที่เทศบาลตำบลของตัวเอง เวลานี้เองยิ่งกว่าฟ้าผ่าหน้าแล้งคือ พรท้อง พรมีลูก!!! เอกคงสิ้นหวังแล้วสินะ เสียงเอะอะโวยวายจากบ้านพร น่าจะเป็นเรื่องพรท้อง ได้ยินอยู่คำนึงว่าไปบอกมันมาขอมาแต่งเดียวนี้! แล้วก็ตามด้วยเสียงพรร้องไห้ แต่ก็นับว่าเป็นความโชคดีของพรนะ แฟนของพรพาญาติผู้ใหญ่มาสู่ขอและแต่งงานกับพร พ่อแม่พรก็คลายความโกรธและกังวลลง ด้วยความที่ยังไงพรมันก็ยังเรียนจบก่อนท้อง หลังแต่งงานแล้วพรก็ไปอยู่กรุงเทพกับสามี ส่วนเอกก็ยังครองความโสดตลอดมา ไม่รู้สิมันไม่ถูกใจใครสักคน เอกลองคบกับผู้หญิงคนอื่นบ้าง เขาคนนั้นก็ไม่ถูกใจ ก็ต้องเลิกลากันไป พ่อแม่ญาติๆเอกหาผู้หญิงมาให้ เอกก็ไม่สนใจ หรือว่าเอกรอพร จะรอเพื่ออะไรพรเขามีครอบครัวที่ดีที่อบอุ่นอยู่กรุงเทพนู้น กลับบ้านมาเมื่อปีใหม่ลูกชายก็โตแล้ว งั้นก็เป็นโสดมันไปอย่างนี้แหละ เอกบ่นปลอบใจตัวเอง แต่แท้จริงแล้วเอกรอพร เอกยังรักพร รู้ทั้งรู้ว่าไม่มีหวังแต่ทำไมใจเอกยังรอพรอยู่ก็ไม่รู้ ก็จนกว่าจะตายจากกันก็แล้วกันนเนอะ

และพอมาปีนี้เพลงนักร้องลูกทุ่งหัวใจศิลป์คนนี้ออกซิงเกิ้ลมาใหม่ บ๊ะ!! มันช่างกินใจจริงๆ มันช่างเข้ากับความรู้สึกเอกตอนนี้จริง หรือว่าครูเพลงเขารู้ว่าเอกกำลังอกหัก ผิดหวังกับความรักอยู่นะ เอกนึกอยากขอบคุณครูเพลงคนนั้นที่แต่งเพลงได้กินใจเขาเหลือเกิน มันช่างตรอกย้ำเอกให้เจ็บปวดดี เอกเปิดเพลงนี้ตลอดเวลาที่มีเวลาว่างส่วนตัว แม้วันทำงานเอกยังแอบเปิดเพลงนี่บนยูทูปเบาๆ ที่โต๊ะทำงาน เพื่อนร่วมงานที่นั่งโต๊ะใกล้ๆกันแรกๆก็ชอบด้วยหรอก พอเอกเปิดบ่อยเข้าก็กลายเป็นเบื่อ และพากันตั้งข้อสงสัยว่าเอกอกหักหรือป่าว เป็นเหมือนในเพลงมาหรอ ทำไมฟังจังมันน่าเบื่อว้อย ใครคือผู้หญิงคนนั้นนะ เอกไม่สนใจยิ้มๆ และทำเป็นฮำเพลงตามบ้าง มันเพราะดีพี่ แค่นั้นแหละคำตอบของเอก
............................................................................