สวัสดีค่ะคือเรามีปหเราย้ายโรงเรียนม.4แล้วเรายังไม่มีเพื่อนเลยค่ะเพื่อนแบบที่เข้ากับเราได้เพื่อนที่ทำงานตอนนี้ด้วยนางเป็นเด็กเก่าซึ่งไม่ได้สนิทอะไรมากเราคิดถึงเพื่อนที่รร.เก่าเรามากๆเราเกลียดตัวเองไม่เข้าใจจะอยากย้ายอะไรนักหนาตอนนั้นตอนนั้นคิดแค่ว่าขอให้ได้ย้ายคือโง่เง่ามากเราปรับตัวไม่ได้เราไม่ชอบสังคมสหแบบนั้นเราโดนย้ายที่นั่งไปนั่งกับคนที่มีเพื่อนอยู่รอบๆแล้วตอนเรียนคาบครูฝึกสอนก็ไม่เกรงใจเลยคือคุยเสียงดังมากแล้วเราไม่ได้ยินอะไรเลยปวดหัวนั่งเงียบๆอยู่ท่ามกลางเสียงดังคือเลวร้ายมากโรงเรียนเก่าเราไม่ขนาดนี้ เราอยากหายไปมากเราอยากลาออกกลับโรงเรียนเดิมแต่ทำไม่ได้เพราะถ้ายัดทีน่าจะใช้เงินเยอะมากเค้าอาจจะไม่รับด้วยเราเหนื่อยมากไม่ได้ดั่งใจเลยยคือชีวิตมันแย่เรื่อยๆตื่นขึ้นมากับความรู้สึกที่ว่าตื่นอีกแล้ว? เราอยากจะมีความสุขกับวันศุกร์แต่มันก็จะคิดว่าอีก2วันวันจันทร์ต้องไปรรอีก5วันเหนื่อยจังเราไม่อยากไปโรงเรียนเราอยากเรียนเองแล้วสอบแต่มันไม่ได้มันเข้ามหาลัยที่อยากเข้าไม่ได้ไม่อยากเรียนอินเตอร์หรือเอกชนด้วยแค่นี้ยังปรับตัวไม่ได้แล้วอนาคตเราจะทำอะไรได้เราแค่คิดเราก็ร้องไห้แล้วอ่ะเราใส่ผ้าปิดปากไปโรงเรียนทุกวันเพราะถ้าเราร้องไห้จะไม่มีคนเห็นเหนื่อยอยากหายไปอยากกลับโรงเรียนเก่าทำยังไงดีคะช่วยด้วยค่ะ(อาจจะไปหาหมอเร็วๆนี้ค่ะแต่คงทำไรไม่ได้มาก)
ปล.พ่อแม่ให้กำลังใจเสมอหนูเข้าใจทุกอย่างแต่ทำใจไม่ได้หนูเสียใจที่ทำให้เค้าเสียเงินให้เข้าหลายรรเสียใจที่ทำให้เค้าเครียดเรื่องหนูแต่หนูก็ไม่มีทางไปเหมือนกันตอนนี้เหมือนเค้าเริ่มเหนื่อยแล้วหนูเสียใจหนูเครียดมาก
ปรับตัวกับสังคมโรงเรียนใหม่ไม่ได้
ปล.พ่อแม่ให้กำลังใจเสมอหนูเข้าใจทุกอย่างแต่ทำใจไม่ได้หนูเสียใจที่ทำให้เค้าเสียเงินให้เข้าหลายรรเสียใจที่ทำให้เค้าเครียดเรื่องหนูแต่หนูก็ไม่มีทางไปเหมือนกันตอนนี้เหมือนเค้าเริ่มเหนื่อยแล้วหนูเสียใจหนูเครียดมาก