สวัสดีค่ะทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกของเราเอง
เปิดกระทู้มาด้วยความเฮฮา เคล้าด้วยน้ำตาในช่วงท้าย
ตามหัวข้อกระทู้เลยก็
เนื่องจากผู้ปกครองของเราโดนฟ้องล้มละลาย สาเหตุมาจากการไปเซ็นต์ค้ำประกันให้เพื่อน เพื่อนหนีหนี้ จึงต้องใช้หนี้แทน แต่ว่าผปค.ของเรา ไม่สามารถใช้หนี้ได้ทัน จึงโดนฟ้อง รายละเอียดที่เหลือขอไม่ลงลึกนะคะ ไม่รู้ว่าจะส่งผลต่อในศาลไหม เพราะตอนนี้กำลังสู้คดีกันอยู่ค่ะ (ใช้คำถูกไหมหนอ ถ้าผิดขออภัยนะคะ)
ตัดภาพมาที่เราเลยละกันนะคะ
ตั้งแต่รู้เรื่องก็ช็อคเลยค่ะ กลัวที่บ้านจะเครียด กลัวไม่มีเงินเรียน เพราะเรายังเรียนไม่จบ อ่อ เราเป็นนิสิตนะคะ มาเรียนไกลบ้าน พักอยู่ที่หอค่ะ เรารู้เรื่องนี้ช่วงปีสองเทอมสอง ช่วงแรกๆ เราไปนั่งทำเอ็มวีข้างริมสระน้ำในม.เกือบทุกวันเลยค่ะ ร้องไห้ไปให้อาหารปลาไป เสียใจแต่ยังใจบุญ
แล้วชีวิตเราก็ค่อยๆเปลี่ยนไปค่ะ ค่าขนมค่าข้าวที่เคยได้เดือนละหลายบาท กลายเป็นเหลือเดือนละ4000บาท จากปกติอยากได้อะไร ก็ซื้อได้ กลายเป็นซื้อไม่ได้อีกแล้ว แต่เรายังพอไหวนะคะ เพราะปกติใช้เงินเท่าที่มี มีก็ใช้ ไม่มีก็ไม่ใช้
เราไม่ได้ชอบเที่ยวกลางคืน แต่เราเป็นคนชอบใช้ชีวิต ในการตามหาแรงบันดาลใจในทุกๆวันค่ะ เราชอบนั่งรถเล่น ออกไปคาเฟ่ ออกไปถ่ายรูป ออกไปดูหนัง ออกไปดูวิถีชีวิตคนอื่น เราหมดเงินไปกับตรงนั้นมากกว่าค่ะ
แต่ช่วงนั้นก็ไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ ยกเว้นโรงหนังที่ขอเอาไว้สักที่ ที่ที่ยังไปตามหาแรงบันดาลใจใหม่ๆได้อยู่
เราก็หางานสอนพิเศษไปด้วย เรียนไปด้วย เงินที่ได้น้อยอยู่แล้วก็ลดลงไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งเราได้งานสอนค่ะ แต่เราต้องเสียค่านายหน้า 1000 บาท เราน้ำตาไหลเลยค่ะ เรามีเงินติดตัวอยู่700ทั้งเดือน ไม่เคยคิดว่าเงินสำคัญเลยค่ะ จนวันนั้น สุดท้ายก็ต้องยกเลิกงานสอนที่ได้เพราะไม่มีเงินจ่าย
จนเดือนก่อนเราได้เงินค่าข้าวอาทิตย์ละ500ค่ะ จริงๆคุณแม่เราพูดตลอดนะคะ ว่าถ้าไม่มีเงินก็บอกแม่นะลูก ทุกคนเข้าใจความเป็นแม่คนไหม เรารู้ว่าถ้าเค้าเหลือพันเค้าก็จะให้เราพันนึง เราเลยโกหกคุณแม่เราไปว่า500อยู่ได้สบายมาก ถ้าหมดเดี๋ยวโทรขอญาติๆ ความจริงคือญาติเราก็กำลังเดือดร้อนเหมือนกัน เงิน500เราเลยใช้สองอาทิตย์ เป็นช่วงเวลาที่ยากมากค่ะสำหรับเรา เคยกินอะไรก็ได้กิน แต่ต้องมากินมาม่าสามมื้อ แล้วช่วงนั้นต้องใช้เงินเดินทางไปเทรนงานพาร์ททามที่พึ่งหาได้ด้วย เราเลยแบ่งกินทีละครึ่งห่อค่ะ
วันแรกที่กินมาม่าสามมื้อมีความสุขมากค่ะ เพราะนานๆทีจะได้กินมาม่า จะกินเวลาสอบเสร็จเพราะคุณแม่เราไม่ชอบให้กินค่ะ วันแรกก็เสร็จหมูเลยสิคะ แต่วันที่สี่อ่ะทุกคน กินไปน้ำตาไหลไป ชีวิตเรามาถึงตรงนี้ได้ไงเนี่ย ในใจก็คิดเมื่อไหร่คุณหญิงแม่จะมาเฉลย ว่านี่เป็นแบบทดสอบรับมรดกพันล้านสักที 5555555
ขำๆนะทุกคนไม่อยากให้เครียดมาก
ปัจจุบันเรากำลังยื่นเรื่องขอทุนที่ม.ค่ะ ส่วนใครที่สงสัยว่าทำไมเทอมก่อนหน้าไม่ขอ คือเราคิดนะคะว่าทุน ควรให้คนที่สมควรได้และเดือดร้อนจริงๆ ซึ่งเทอมก่อนหน้า เรายังคิดว่าบ้านเรายังไหว คงจะแก้ปัญหาได้ ไม่คิดว่าจะสู้คดีกันนานขนาดนี้ด้วย เพราะตอนแรกที่บ้านไม่ยอมบอกอะไรเราเลยนอกจากบอกว่ากำลังโดนฟ้อง
ถ้าให้รีวิวว่ามีเจ้าชายมาช่วยไหม ก็อยากจะบอกเลยว่าเจ้าชายคนนั้นคือเรา ตัวเราเองที่เข้มแข็งและพาตัวเองผ่านจุดที่เหนื่อยที่สุดมาได้ค่ะ นอกจากเราแล้วก็คงเป็นคนรอบตัวเรา ขอบคุณที่ดีกับเรา คอยมอบความรักความเอ็นดูให้อยู่ตลอด
ตอนนี้ก็ได้งานพาร์ททามทำแล้วค่ะ แต่ช่วงเปิดเทอมงานนี้คงทำได้แค่เสาร์อาทิตย์ จึงอยากมาขอความช่วยเหลือจากชาวพันทิปค่ะ เราเป็นเด็กที่ตั้งใจเรียนคนหนึ่ง และมีใจรักในวิชาคณิตศาสตร์มาก การันตีแคล1 เกรดA ถ้าผู้ปกครองคนไหนผ่านเข้ามาอ่าน เรารับสอนพิเศษคณิตศาสตร์วันจันทร์ถึงศุกร์ช่วงเย็นนะคะ ถ้าเรียนแถวม.เกษตร เราคิดค่าสอนไม่แพงค่ะ แล้วก็อยากสอนน้องๆที่อยากจะพัฒนาทักษะทางคณิต เราไม่อยากให้น้องเรียนแบบกดดัน การเรียนที่ดีที่สุด คือการที่เราค่อยๆฝึกฝนไปค่ะ ทำวันละนิด แต่ทำทุกวัน ไม่ต้องเร่งหรือกดดัน
สุดท้ายนี้เราไม่อยากให้คุณแม่เราเห็นกระทู้นี้เลยค่ะ แต่ถ้าเค้าผ่านมาเห็นจริงๆ ก็อยากจะบอกว่าหนูอยู่ตรงนี้นะ เป็นต้นไม้ต้นเล็กที่กำลังเติบโต จะโตไปเรื่อยๆ จนมันใหญ่พอให้แม่พิงได้ รักคุณเสมอแหละคุณพ.จ. อย่าอ่านไปร้องไห้ไปนะ เดี๋ยวไม่สวย สู้หนูไม่ได้ รักคุณเสียยิ่งกว่าใคร (โปรดใส่ทำนอง)
เมื่อครอบครัวฉันโดนฟ้องล้มละลาย ฉบับซินเดอเรลล่ารองเท้าผ้าใบ
เปิดกระทู้มาด้วยความเฮฮา เคล้าด้วยน้ำตาในช่วงท้าย
ตามหัวข้อกระทู้เลยก็
เนื่องจากผู้ปกครองของเราโดนฟ้องล้มละลาย สาเหตุมาจากการไปเซ็นต์ค้ำประกันให้เพื่อน เพื่อนหนีหนี้ จึงต้องใช้หนี้แทน แต่ว่าผปค.ของเรา ไม่สามารถใช้หนี้ได้ทัน จึงโดนฟ้อง รายละเอียดที่เหลือขอไม่ลงลึกนะคะ ไม่รู้ว่าจะส่งผลต่อในศาลไหม เพราะตอนนี้กำลังสู้คดีกันอยู่ค่ะ (ใช้คำถูกไหมหนอ ถ้าผิดขออภัยนะคะ)
ตัดภาพมาที่เราเลยละกันนะคะ
ตั้งแต่รู้เรื่องก็ช็อคเลยค่ะ กลัวที่บ้านจะเครียด กลัวไม่มีเงินเรียน เพราะเรายังเรียนไม่จบ อ่อ เราเป็นนิสิตนะคะ มาเรียนไกลบ้าน พักอยู่ที่หอค่ะ เรารู้เรื่องนี้ช่วงปีสองเทอมสอง ช่วงแรกๆ เราไปนั่งทำเอ็มวีข้างริมสระน้ำในม.เกือบทุกวันเลยค่ะ ร้องไห้ไปให้อาหารปลาไป เสียใจแต่ยังใจบุญ
แล้วชีวิตเราก็ค่อยๆเปลี่ยนไปค่ะ ค่าขนมค่าข้าวที่เคยได้เดือนละหลายบาท กลายเป็นเหลือเดือนละ4000บาท จากปกติอยากได้อะไร ก็ซื้อได้ กลายเป็นซื้อไม่ได้อีกแล้ว แต่เรายังพอไหวนะคะ เพราะปกติใช้เงินเท่าที่มี มีก็ใช้ ไม่มีก็ไม่ใช้
เราไม่ได้ชอบเที่ยวกลางคืน แต่เราเป็นคนชอบใช้ชีวิต ในการตามหาแรงบันดาลใจในทุกๆวันค่ะ เราชอบนั่งรถเล่น ออกไปคาเฟ่ ออกไปถ่ายรูป ออกไปดูหนัง ออกไปดูวิถีชีวิตคนอื่น เราหมดเงินไปกับตรงนั้นมากกว่าค่ะ
แต่ช่วงนั้นก็ไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ ยกเว้นโรงหนังที่ขอเอาไว้สักที่ ที่ที่ยังไปตามหาแรงบันดาลใจใหม่ๆได้อยู่
เราก็หางานสอนพิเศษไปด้วย เรียนไปด้วย เงินที่ได้น้อยอยู่แล้วก็ลดลงไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งเราได้งานสอนค่ะ แต่เราต้องเสียค่านายหน้า 1000 บาท เราน้ำตาไหลเลยค่ะ เรามีเงินติดตัวอยู่700ทั้งเดือน ไม่เคยคิดว่าเงินสำคัญเลยค่ะ จนวันนั้น สุดท้ายก็ต้องยกเลิกงานสอนที่ได้เพราะไม่มีเงินจ่าย
จนเดือนก่อนเราได้เงินค่าข้าวอาทิตย์ละ500ค่ะ จริงๆคุณแม่เราพูดตลอดนะคะ ว่าถ้าไม่มีเงินก็บอกแม่นะลูก ทุกคนเข้าใจความเป็นแม่คนไหม เรารู้ว่าถ้าเค้าเหลือพันเค้าก็จะให้เราพันนึง เราเลยโกหกคุณแม่เราไปว่า500อยู่ได้สบายมาก ถ้าหมดเดี๋ยวโทรขอญาติๆ ความจริงคือญาติเราก็กำลังเดือดร้อนเหมือนกัน เงิน500เราเลยใช้สองอาทิตย์ เป็นช่วงเวลาที่ยากมากค่ะสำหรับเรา เคยกินอะไรก็ได้กิน แต่ต้องมากินมาม่าสามมื้อ แล้วช่วงนั้นต้องใช้เงินเดินทางไปเทรนงานพาร์ททามที่พึ่งหาได้ด้วย เราเลยแบ่งกินทีละครึ่งห่อค่ะ
วันแรกที่กินมาม่าสามมื้อมีความสุขมากค่ะ เพราะนานๆทีจะได้กินมาม่า จะกินเวลาสอบเสร็จเพราะคุณแม่เราไม่ชอบให้กินค่ะ วันแรกก็เสร็จหมูเลยสิคะ แต่วันที่สี่อ่ะทุกคน กินไปน้ำตาไหลไป ชีวิตเรามาถึงตรงนี้ได้ไงเนี่ย ในใจก็คิดเมื่อไหร่คุณหญิงแม่จะมาเฉลย ว่านี่เป็นแบบทดสอบรับมรดกพันล้านสักที 5555555
ขำๆนะทุกคนไม่อยากให้เครียดมาก
ปัจจุบันเรากำลังยื่นเรื่องขอทุนที่ม.ค่ะ ส่วนใครที่สงสัยว่าทำไมเทอมก่อนหน้าไม่ขอ คือเราคิดนะคะว่าทุน ควรให้คนที่สมควรได้และเดือดร้อนจริงๆ ซึ่งเทอมก่อนหน้า เรายังคิดว่าบ้านเรายังไหว คงจะแก้ปัญหาได้ ไม่คิดว่าจะสู้คดีกันนานขนาดนี้ด้วย เพราะตอนแรกที่บ้านไม่ยอมบอกอะไรเราเลยนอกจากบอกว่ากำลังโดนฟ้อง
ถ้าให้รีวิวว่ามีเจ้าชายมาช่วยไหม ก็อยากจะบอกเลยว่าเจ้าชายคนนั้นคือเรา ตัวเราเองที่เข้มแข็งและพาตัวเองผ่านจุดที่เหนื่อยที่สุดมาได้ค่ะ นอกจากเราแล้วก็คงเป็นคนรอบตัวเรา ขอบคุณที่ดีกับเรา คอยมอบความรักความเอ็นดูให้อยู่ตลอด
ตอนนี้ก็ได้งานพาร์ททามทำแล้วค่ะ แต่ช่วงเปิดเทอมงานนี้คงทำได้แค่เสาร์อาทิตย์ จึงอยากมาขอความช่วยเหลือจากชาวพันทิปค่ะ เราเป็นเด็กที่ตั้งใจเรียนคนหนึ่ง และมีใจรักในวิชาคณิตศาสตร์มาก การันตีแคล1 เกรดA ถ้าผู้ปกครองคนไหนผ่านเข้ามาอ่าน เรารับสอนพิเศษคณิตศาสตร์วันจันทร์ถึงศุกร์ช่วงเย็นนะคะ ถ้าเรียนแถวม.เกษตร เราคิดค่าสอนไม่แพงค่ะ แล้วก็อยากสอนน้องๆที่อยากจะพัฒนาทักษะทางคณิต เราไม่อยากให้น้องเรียนแบบกดดัน การเรียนที่ดีที่สุด คือการที่เราค่อยๆฝึกฝนไปค่ะ ทำวันละนิด แต่ทำทุกวัน ไม่ต้องเร่งหรือกดดัน
สุดท้ายนี้เราไม่อยากให้คุณแม่เราเห็นกระทู้นี้เลยค่ะ แต่ถ้าเค้าผ่านมาเห็นจริงๆ ก็อยากจะบอกว่าหนูอยู่ตรงนี้นะ เป็นต้นไม้ต้นเล็กที่กำลังเติบโต จะโตไปเรื่อยๆ จนมันใหญ่พอให้แม่พิงได้ รักคุณเสมอแหละคุณพ.จ. อย่าอ่านไปร้องไห้ไปนะ เดี๋ยวไม่สวย สู้หนูไม่ได้ รักคุณเสียยิ่งกว่าใคร (โปรดใส่ทำนอง)