คือเราคุยกับผช.คนหนึ่งอยู่ เขาคุยดีกับเรามาตลอด จนมาหลังๆเขาเริ่มเปลี่ยนไป เริ่มไม่ค่อยมีเวลาให้เราเหมือนตอนแรกๆ แต่เราก็ไม่ได้เอะใจอะไร จนมาวันนึงเราก็เข้าไปส่องface bookของเขา แล้วเราก็บังเอิญไปเจอผญ.คนนึงเขามากดความรู้สึกให้คนคุยของเรา เราเลยลองเข้าไปส่องface bookของผญ.คนนั้น ประวัติสังเขปของเขาตั้งเป็นชื่อของคนคุยเรา เราตกใจมากตอนนั้น เลยตัดสินใจทักไปถามผญ.คนนั้นว่าเขาเป็นอะไรกับคนคุยของเรา แล้วผญ.คนนั้นเขาก็ตอบมาว่า"เป็นแฟนกัน" เราทำไรไม่ถูกเลยเรางงสับสนละก็เสียใจปนๆกัน จนประมาณ2-3วันต่อมา เราแคปแชทที่เราทักไปหาผญ.คนนั้นส่งไปให้คนคุยของเราดู เราถามว่า นี่คืออะไร ผญ.คนนี้เป็นใคร คบกันตอนไหน แล้วคนคุยเราก็ตอบมาว่า "เป็นแค่น้องสาวของเขา ไม่ใช่แฟนกัน" เราเสียใจมากที่เขาตอบมาแบบนี้ เรารู้ความจริงตั้งแต่วันที่เราทักไปหาผญ.คนนั้น จนวันต่อมา คนคุยของเราได้โพสหาและแท็คหาผญ.คนนั้นโดยที่ก็ไม่ได้ปิดไม่ให้เราเห็น เราทนไม่ไหวเลยทักไปบอกว่า"เราเลิกคุยกันดีกว่าไหม ในเมื่อคุณก็มีแฟนอยู่แล้ว" แล้วเขาก็ตอบกลับมาว่า"ไม่ รักเทอนะ ไม่ให้ไปไหนทั้งนั้น เค้าสัญญาว่าจะไม่ทิ้งเธอ" เรางงมาก เขาทำแบบนี้เพื่ออะไร กลัวจะไม่เหลือใครเหรอ? แต่เราก็รักเขานั่นแหละ จนมาถึงทุกวันนี้เราก็ยังคุยกันอยู่ แต่เราก็แอบร้องไห้คนเดียวมาตลอด แต่เขาก็ยังไม่ยอมเสียเราไปไหน ความสัมพันธ์แบบนี้มันคืออะไร? ทำไมเราถึงยอมเป็นคนแก้เหงาของเขา ทำไมเราถึงยอมเขาขนาดนี้ มีใครเคยเป็นแบบเราบ้างไหม?😭