สวัสดีค่ะ คือเราเคยอยู่ในเฟรนโซนของ ผช คนนึงมาก่อน แล้วรู้สึกเกรียดความรู้สึกนั้นมาก เลยคิดว่าจะไม่วิ่งตามใครอีก ถ้าใช่ มันจะใช่เอง
บวกกับไปดูคลิปของยูปทูปคนนึง เขาก็ค่อนข้างสอนอะค่ะ ว่าแบบ ต้องทำยังไง ถ้าไม่อยากต้องเป็นคนวิ่งตาม ซึ่งเราก็ทำตาม ใครเข้ามาเราคุยหมด
เปิดโอกาสให้ตัวเอง ไม่หวังเลยว่าจะเจอคนดี ไม่วิ่งตาม ผช ถ้าเขาชอบ เขาจะเดินมาหาคุณเอง ไม่ต้องไปวื่งตามให้เหนื่อย
สรุปเจอเอ ตอนไปตปท ก็ไม่ได้คิดว่าจะติดต่อกลับมา คิดว่าจบแล้วจบเลย
กลับมาไทย สักพัก เจอบี พากันไปกินเบียร์อย่างเดียว วันเดียว แล้วแยกย้ายคะ บีนี่ยุกทม มาเที่ยวตจว เขากลับไป เราก็ไม่เคยทักหาอะไร เพราะไม่ได้คาดหวัง
แล้วเอ เขาติดต่อกลับมา ซึ่งจริงๆเขาก็ติดต่อเรื่องๆ อาทิตย์ละครั้ง2ครั้ง ไรงิ ทักมาเรากะตอบ คิดแค่นั้น ก้โสดอะเนอะ จะคุยกับใครก็ได้ ไม่ผิด
เอจะมาเที่ยวหา เราก็อะ ชอบเขาอยู่แหระ แต่ไม่แสดงออก ไม่อยากให้แลเขารู้สึกว่าเราชอบเขาจนตัวสั่น พอเขาจะมาเลย อะ มาก็มา เพราะตัวเองก็ไม่ได้คบใครอยู่แล้ว ก็ไม่ได้ผิดอะไร ก็เที่ยวด้วยกัน นั้นนี่ แฮปปี่ทั้ง2ฝ่าย ซึ่งเขาก็ไม่ได้ถามว่าจะคบไหม หรืออะไร ตอนนั้นคำว่าชอบสักคำ เขาก็ยังไม่พูดเลย แต่เขาแบบเทคแคร์ ดูแลดีมากทุกอย่าง น่ารักค่ะ พอจะกลับ
เขาก็บอกเราว่า ครั้งหน้าไปเที่ยวที่เขาอีกนะ เราก็แบบดีใจ หึ้ย..... มีโอกาสแน่เลย นั้นนี่ มโน 5555 แต่เอเนี่ย เขาแลเป็นคนโต แบบโตมาก เขาไม่คุยทอสับพร่ำเพื่อ วันนึงอารมณ์แบบ ทักคำ 2คำ แล้วก็ไปทำอะไรในชีวิตประจำวัน เราก็แบบ งงอะ เพราะมันยังไม่มีความชัดเจนสะทีเดียว แต่ก็กลัวอีกว่าตัวเองจะคิดไปเอง เพราะตอนที่ถูกดึงไปอยู่เฟรนโซนตอนนั้น คนนั้นเขาก็ดีมาก แบบที่เอเป็นเนี่ยละค่ะ เราเลยแบบเปลี่ยนความคิด เขาไม่ได้ชัดเจน เลิกคาดหวัง
พอเอกลับไป อยู่ดีๆ บีทักมาหา เราก็งงเว้ย เมิงไม่เคยทักมาเลย เหมือนจะมาเที่ยวที่จว เราอีกมั้ง ก็เลยทักมา เราก็แบบ อะ มาก็มา เพราะกับเอ ก็ยังไม่มีอะไรชัดเจน จะโดนดึงเข้าเฟรนโซนอีกรึเปล่าก็ไม่รู้ อย่าหวังลมๆแล้งๆ พอบีมา ก็เที่ยวนั้นนี่ เฮฮา ไอ้บี พอได้เที่ยวด้วยนี่ฮามาก ยุกับมันขำทั้งวัน เลยแกล้งๆถามมัน คบไหมๆ มันก็บอกไม่ได้ อยากได้คนที่อยู่ กทม คนที่เจอกันได้บ่อยๆ ไม่ใช่ ตจว เราก็เลยอะโอเค จะได้รู้ว่าต้องทำตัวยังไง
เย็นพาไปกินเบียร์กับเพื่อน เสร็จแยกย้าย จนบีกลับไป บีก็ติดต่อมากเรื่อยๆ เอาตรงๆเราก็ไม่เคยทักหาบี เพราะก็ไม่หวังเหมือนเดิม ก็มันบอกมาแล้วอะว่าคบไม่ได้ จะไปหวังอะไรทำใม
จนเอทักมาแบบเรื่องตั๋วบิน นั้นนี่ ให้ไปหา วันนั้น คือดีใจมาก เพราะส่วนตัวชอบเอ ไม่ได้ชอบบี เลยแบบ เห้ยเอไม่ได้หลอกนี่หว่า ดีใจไปอีก
ไปเที่ยวที่เค้าก็สนุก เทคแคร์ เอเล่นวงดนตรี กลางแจ้งกับเพื่อนๆอีกหลายสิบชีวิต สนุกมากค่ะ เขาก็พาเราไป เพื่อนเขาก็เจอเรา เขาก็แนะนำ ไม่ได้บอกว่าเป็นอะไร เพียงแต่ว่า เรามากับเอนะ ประมาณนี้ จนไปร้านเหล้าร้านประจำของเอกับเพื่อนเอ แล้วเจ้าของร้านเป็นคนไทย ก็คุยกัน เขาก็ถามว่าเอ่า คนไทยเหรอ มากับใคร แฟนใคร นั้นนี่ ไอ้เราก็แบบ เกร็ง ชิบหา*แล้ว ต้องตอบว่าไรวะตู ตกใจ หลุดปากไปว่า แฟนเอค่ะ ซึ่งเอไม่ได้อยู่ด้วย เราก็แบบ เออ เขาไม่ได้ยิน คงไม่เป็นไร แล้วพอเดินออกมาหาเพื่อนๆเอกับเอข้างนอก ยืนคุยกัน ผญ คนนั้นก็เดินมาทัก เอ คุณมีแฟนน่ารักขนาดนี้ ไม่เห็นบอกเลย เท่านั้น เรานี่ ว่าบไปทั้งตัว แต่เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร ครั้งนั้นเต็มที่เอบอกชอบค่ะ ผมชอบคุณมาก พอไปเที่ยวที่เขาแล้วซึ้งเลย เขาหาอะไรทำตลอดเวลาจริงๆ เดินขึ้นเขา ไปหาเพื่อน นั่งรถไปเที่ยวทะเลใกล้ๆ จนเข้าใจว่า ทำใม ทอสับไม่ค่อยจับ มันมีอยู่จริง คนแบบนี้ เราแค่ต้องทำความเข้าใจ
เรากลับมา ไอ้บีทักมาอีก เจอมันอีก ณ ตอนนั้น เราก็งงๆว่า สรุปแล้ว เรากับเอนี่ คบกันหรือยังวะ เราอยู่เฟรนโซนเขาไหมวะ ก็ยังงงอยู่กับเอ
ไอ้บีมาก็เที่ยวกับมันอีก แล้วก้แบบ งงบีอะ คือเมิงก็ไม่ได้จะมาแบบ คบกูเป็นแฟน แค่คบเป็นเพื่อน เมิงไม่ต้องลงทุนหาเพื่อนตจว ก็ได้มั้ง ในกทม มีเยอะแยะ เลยกวนตี* ถามมันเล่นๆอีก คบไหม เพราะมันไม่ได้แค่มาเที่ยวหา มันทักมาบ่อยกว่าปกติ ทั้งๆที่เราไม่เคยทักไปก่อน สรุป มันก็ตอบเหมือนเดิม
เราก็อะ โอเคร ชัวละ กับไอ้บีนี่เป็นไปไม่ได้ รู้สึกเหมือนเจอบี3ครั้งได้แต่จำไม่ได้แล้วว่า ก่อนหลังยังไงบ้าง แต่ทุกครั้งที่เจอก็ถามมัน กวนตี*มันตลอดว่าคบไหม อารมแบบถ้าเมิงจะทักมาตลอด แล้วมาหาขนาดนี้ แล้วไม่คบ อะไรของเมิง เฟรนโซนเหรอ แล้วซึ่งเราบอกมันตลอดว่า ถ้าไม่คบอะไม่ว่า แต่ถ้าวันนึงมีแฟนขึ้นมา ไม่คุยด้วยเที่ยวด้วยหลอกนะ บีก็รับรู้
จนเจอเออีกรอบ เขาก็พูดกับเราเลยว่าแบบเราเป็นแฟนกัน แบบ พูดเล่นๆกับเรา เนี่ยบอกเพื่อนคุณดิ ว่าแฟนคุณ นั้นนี่.....อะไรสักอย่างแต่แทนตัวเองว่าเป็นแฟนเราอะค่ะ เราเลยโอเค เครีย ละ ตอนนี้เราคบกับเอแล้ว ถึงจะไม่เคยพูด ถาม จริงจัง แต่คือ เขาพูดมาแล้ว ก็คงตามนั้น เอไปแบบช้าๆ เหมือนรอชัวอะค่ะ
เราเลยตัดสินใจบอกบีว่า ต้องเลิกคุยละนะ เพราะคบกับอีกคนนึงเลย
สรุปบีไม่ยอม ถามเราว่า คบกันตอนนี้ทันไหม ให้เราไปเลิกกับคนนั้น ผมขอโทษ นั้นนี่ จนแบบวันนั้นคือไม่ได้นอน คุยจนแบบไมเกรนขึ้น จนราต้องหยุดคุยแล้วไปกินยา นอน จนบีมันแบบ อีก2วันหยุดงาน มันนั่งรถมาหาเลย กอดเรา ขอโทษเรา ขอโอกาสเรา ต่างๆนาๆ เราก็แบบ เสียใจอะนะ เพราะตอนเที่ยวๆกับมันก็สนุกเพราะมันฮามาก กับบีมันเหมือนเพื่อน เราก็แบบ แล้วตอนถาม ทำใมบอกไม่ได้ๆตลอด มันบอกผมต้องการเวลา ต้องการความชัว เพราะผมยังไม่แน่ใจ พอรู้ว่าต้องขาดคุณไป คุณต้องไปเป็นของคนอื่นจริงๆ ผมรับไม่ได้ ผมขอโทษ ผมทำใจไม่ได้ บีร้องให้นั้นนี่ เราถึงกับงง ไม่คิดว่าบีจะไม่ยอม ที่คิดคือ บีมันคงตกลง ยอมไปโดยดี บีก็พยามขอเราเป็นแฟนแบบจริงจัง เราก็เงียบทุกครั้งที่บีถาม เพราะเรารู้อยู่แกใจว่ามันสายไปแล้ว เรากับเอ คบกันไปแล้ว แล้วบีนี่ เปิดตัวเรามาก ตอนที่มันมาเที่ยว ส่งรูปให้พ่อ แม่ เพื่อน ตั้งแต่มาเที่ยวที่เราแรกๆ ทีแรกก็งง จะโชรทำใมของมันวะ แล้วก็ให้เราดูว่าแบบส่งรูปให้พ่อแม่ดูด้วย ดูดิๆ ซึ่งเขาก็ถามว่าแฟนเหรอ บีก็บอกไม่ใช่ ครั้งหลังมันโชว์อีก เขาถามอีก มันบอกว่าอาจจะ มันก็ให้เราดูว่าเนีย พ่อแม่บอกแบบนี้ๆนะ
แต่คือเวลาบีมา มันก็ไม่ได้มาหาแต่เราอย่างเดียว มันก็มีเพื่อนห่างๆอยู่ที่นี่ด้วย บางทีมันก็ไปเที่ยวที่เพื่อนมันเหมือนกัน ไม่ได้แบบตัวติดกัน
พอบีต้องกลับไปทำงาน เขาก็เขียนเมลลหาเรา2หน้ากระดาษ ความในใจนั้นแหระค่ะ เอาเวลางานมานั้งเขียนเมลหาเรา อ่านแล้วแบบ ซึ้งมาก เราก็ร้องให้
สงสารบี สงสารตัวเอง เพราะก็งงว่าไม่รู้จะเอายังไงดี หน้าที่การงาน ดีทั้งคู่ บีนี่โทรหาทุกวัน ทักหาตลอดเวลา พยามให้เราเปลี่ยนใจมาคบมันอะ ร้องให้ ขอร้อง ขอโทษ ทุกอย่าง เราก็แบบ เครียดมาก บีแบบ ผมอยู่นี่แล้ว ผมอยู่แค่ กทม เอง 2ชมถึง เขาอยู่โน้น บิน3-4 ชม ไหนจะรอขึ้นเครื่อง เดินทาง ตีไปเลย8 ชม กว่าจะได้เจอกัน เดือนๆนึงจะได้เจอกันกี่ครั้ง หยุดตรงกันได้กี่ครั้ง ผม คุรเจอได้ทุก ส อ เลย ผมพร้อมกว่าเขาทุกอย่าง ผมเป็นไปได้มากว่าเขา เพราะผมอยู่ใกล้คุณมากกว่า โทรหาทั้งวัน แม้กระทั้งเวลางาน ทุกคืน คุย วางไปต้องนอน ตี2 ตี4 7โมงเช้า โทรมาอีก แบบ ชีวิตไม่เป็นสุขมาก บีมันกลัวเราไม่เลือกมัน ถึงขนาดบอกรักเราเลย เราแบบ อึ้งมาก
จนเองให้เราไปเที่ยวหาที่เขาอีก ก็คบมันคบกันแล้ว เราก็บอกบีตรงๆ บีแบบ ร้องให้ อ้อนวอนไม่ให้ไป จนมันรู้ว่ายังไงเราก็ต้องไป บีมันก็แบบ
อย่ามีอะไรกับเขาได้ไหม ถ้าจะมีก็ได้ แต่ป้องกันด้วยนะ ผมต้องทำไง ผมทำอะไรไม่ได้ ผมทำได้แค่ต้องรับให้ได้ เราแบบ ร้องให้หนักมาก บีมันยอมแบบ ยอมจริงๆ ยอมทุกอย่าง
เอ เขาไม่ได้ทำอะไรผิด เขาเริ่มทีละช้าๆ แบบช้ามาก แต่เขาก็ให้เกียรติเราแต่แรก คบกันแล้ว ถึงแม้เอจะยังไม่เคยบอกรักเราสักคำก็เถอะ
แต่ความไม่แบบ Keep contact เวลาห่างกัน แบบ เขาโตแล้วอะค่ะ โฟกัสกับสิ่งรอบกายมากกว่ามาคุยทอสับ ถ้าเจอก็โฟกัสที่เราอะไรแบบนี้
แล้วมันก็ทำให้เกิดความเหงาๆขึ้นมาเหมือนกัน เวลาที่ไม่ได้คุยกัน แล้วเอก็ยังไม่เคยบอกพ่อบอกแม่ว่าคบกับเราอยู่ ผ่านมาเดือนนึงว่าคบกัน เขาก็ยังไม่บอก คงรอชัวมั้งคะ
บี อยู่ใกล้กว่าจริง เจอกันง่ายกว่าจริง ถึงจะปฏิเสธเราตอนแรก ถึง3ครั้ง แต่ความพยามบีตอนนี้มันแบบ มันพยามมากๆ จนเรายังคิดว่า ถ้าเป็นเอ
เอจะพยามเพื่อให้ได้เรามาเท่าบีรึเปล่า เขาพยามจนเขาไม่เป็นสุข เราเองก็ไม่เป็นสุข พอเห็นความพยามนั้น มันก็ทำให้ชอบบีขึ้นมา ใจอ่อนอะค่ะ
ใจอ่อนในความพยาม ความร้องให้ ทุกสิ่งอย่าง
สมองนี่แบบเครียดจนแบบ เอาไงอะ เราต้องเอาไง ไมเกรนขึ้น นอนไม่หลับ
ใจตอนนี้ กะว่าจะบอกเอไปตรงๆกับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด ว่าบีแบบนี้ๆนะ ดูว่าเอจะตอบสนองยังไง เขาอาจจะไม่พยามอะไรเลยด้วยซ้ำ หรือเขาจะพยามแย้งให้ได้มาซึ่งเรา เท่าบีรึเปล่า เราก็ไม่รู้ เราคิดถูกไหมคะ หรือเราต้องเลือกใคร เครียดมาก
ปล. เป็นฝ.ทั้งคู่ ความบังเอิญมากคือ มาจาก ปท เดียวกัน เมืองเดียวกันอีก
ขอบคุณที่สละเวลาอ่านนะคะ
ให้คำแนะนำได้ จะขอบคุณมาก
รักสามเศร้า ไม่รู้จะเลือกใคร คนนึงไม่ได้ผิดอะไร อีกคนก็พยามสุดตัว เครียดจนไมเกรนขึ้นแล้วค่ะ สมควรเลือกใคร
บวกกับไปดูคลิปของยูปทูปคนนึง เขาก็ค่อนข้างสอนอะค่ะ ว่าแบบ ต้องทำยังไง ถ้าไม่อยากต้องเป็นคนวิ่งตาม ซึ่งเราก็ทำตาม ใครเข้ามาเราคุยหมด
เปิดโอกาสให้ตัวเอง ไม่หวังเลยว่าจะเจอคนดี ไม่วิ่งตาม ผช ถ้าเขาชอบ เขาจะเดินมาหาคุณเอง ไม่ต้องไปวื่งตามให้เหนื่อย
สรุปเจอเอ ตอนไปตปท ก็ไม่ได้คิดว่าจะติดต่อกลับมา คิดว่าจบแล้วจบเลย
กลับมาไทย สักพัก เจอบี พากันไปกินเบียร์อย่างเดียว วันเดียว แล้วแยกย้ายคะ บีนี่ยุกทม มาเที่ยวตจว เขากลับไป เราก็ไม่เคยทักหาอะไร เพราะไม่ได้คาดหวัง
แล้วเอ เขาติดต่อกลับมา ซึ่งจริงๆเขาก็ติดต่อเรื่องๆ อาทิตย์ละครั้ง2ครั้ง ไรงิ ทักมาเรากะตอบ คิดแค่นั้น ก้โสดอะเนอะ จะคุยกับใครก็ได้ ไม่ผิด
เอจะมาเที่ยวหา เราก็อะ ชอบเขาอยู่แหระ แต่ไม่แสดงออก ไม่อยากให้แลเขารู้สึกว่าเราชอบเขาจนตัวสั่น พอเขาจะมาเลย อะ มาก็มา เพราะตัวเองก็ไม่ได้คบใครอยู่แล้ว ก็ไม่ได้ผิดอะไร ก็เที่ยวด้วยกัน นั้นนี่ แฮปปี่ทั้ง2ฝ่าย ซึ่งเขาก็ไม่ได้ถามว่าจะคบไหม หรืออะไร ตอนนั้นคำว่าชอบสักคำ เขาก็ยังไม่พูดเลย แต่เขาแบบเทคแคร์ ดูแลดีมากทุกอย่าง น่ารักค่ะ พอจะกลับ
เขาก็บอกเราว่า ครั้งหน้าไปเที่ยวที่เขาอีกนะ เราก็แบบดีใจ หึ้ย..... มีโอกาสแน่เลย นั้นนี่ มโน 5555 แต่เอเนี่ย เขาแลเป็นคนโต แบบโตมาก เขาไม่คุยทอสับพร่ำเพื่อ วันนึงอารมณ์แบบ ทักคำ 2คำ แล้วก็ไปทำอะไรในชีวิตประจำวัน เราก็แบบ งงอะ เพราะมันยังไม่มีความชัดเจนสะทีเดียว แต่ก็กลัวอีกว่าตัวเองจะคิดไปเอง เพราะตอนที่ถูกดึงไปอยู่เฟรนโซนตอนนั้น คนนั้นเขาก็ดีมาก แบบที่เอเป็นเนี่ยละค่ะ เราเลยแบบเปลี่ยนความคิด เขาไม่ได้ชัดเจน เลิกคาดหวัง
พอเอกลับไป อยู่ดีๆ บีทักมาหา เราก็งงเว้ย เมิงไม่เคยทักมาเลย เหมือนจะมาเที่ยวที่จว เราอีกมั้ง ก็เลยทักมา เราก็แบบ อะ มาก็มา เพราะกับเอ ก็ยังไม่มีอะไรชัดเจน จะโดนดึงเข้าเฟรนโซนอีกรึเปล่าก็ไม่รู้ อย่าหวังลมๆแล้งๆ พอบีมา ก็เที่ยวนั้นนี่ เฮฮา ไอ้บี พอได้เที่ยวด้วยนี่ฮามาก ยุกับมันขำทั้งวัน เลยแกล้งๆถามมัน คบไหมๆ มันก็บอกไม่ได้ อยากได้คนที่อยู่ กทม คนที่เจอกันได้บ่อยๆ ไม่ใช่ ตจว เราก็เลยอะโอเค จะได้รู้ว่าต้องทำตัวยังไง
เย็นพาไปกินเบียร์กับเพื่อน เสร็จแยกย้าย จนบีกลับไป บีก็ติดต่อมากเรื่อยๆ เอาตรงๆเราก็ไม่เคยทักหาบี เพราะก็ไม่หวังเหมือนเดิม ก็มันบอกมาแล้วอะว่าคบไม่ได้ จะไปหวังอะไรทำใม
จนเอทักมาแบบเรื่องตั๋วบิน นั้นนี่ ให้ไปหา วันนั้น คือดีใจมาก เพราะส่วนตัวชอบเอ ไม่ได้ชอบบี เลยแบบ เห้ยเอไม่ได้หลอกนี่หว่า ดีใจไปอีก
ไปเที่ยวที่เค้าก็สนุก เทคแคร์ เอเล่นวงดนตรี กลางแจ้งกับเพื่อนๆอีกหลายสิบชีวิต สนุกมากค่ะ เขาก็พาเราไป เพื่อนเขาก็เจอเรา เขาก็แนะนำ ไม่ได้บอกว่าเป็นอะไร เพียงแต่ว่า เรามากับเอนะ ประมาณนี้ จนไปร้านเหล้าร้านประจำของเอกับเพื่อนเอ แล้วเจ้าของร้านเป็นคนไทย ก็คุยกัน เขาก็ถามว่าเอ่า คนไทยเหรอ มากับใคร แฟนใคร นั้นนี่ ไอ้เราก็แบบ เกร็ง ชิบหา*แล้ว ต้องตอบว่าไรวะตู ตกใจ หลุดปากไปว่า แฟนเอค่ะ ซึ่งเอไม่ได้อยู่ด้วย เราก็แบบ เออ เขาไม่ได้ยิน คงไม่เป็นไร แล้วพอเดินออกมาหาเพื่อนๆเอกับเอข้างนอก ยืนคุยกัน ผญ คนนั้นก็เดินมาทัก เอ คุณมีแฟนน่ารักขนาดนี้ ไม่เห็นบอกเลย เท่านั้น เรานี่ ว่าบไปทั้งตัว แต่เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร ครั้งนั้นเต็มที่เอบอกชอบค่ะ ผมชอบคุณมาก พอไปเที่ยวที่เขาแล้วซึ้งเลย เขาหาอะไรทำตลอดเวลาจริงๆ เดินขึ้นเขา ไปหาเพื่อน นั่งรถไปเที่ยวทะเลใกล้ๆ จนเข้าใจว่า ทำใม ทอสับไม่ค่อยจับ มันมีอยู่จริง คนแบบนี้ เราแค่ต้องทำความเข้าใจ
เรากลับมา ไอ้บีทักมาอีก เจอมันอีก ณ ตอนนั้น เราก็งงๆว่า สรุปแล้ว เรากับเอนี่ คบกันหรือยังวะ เราอยู่เฟรนโซนเขาไหมวะ ก็ยังงงอยู่กับเอ
ไอ้บีมาก็เที่ยวกับมันอีก แล้วก้แบบ งงบีอะ คือเมิงก็ไม่ได้จะมาแบบ คบกูเป็นแฟน แค่คบเป็นเพื่อน เมิงไม่ต้องลงทุนหาเพื่อนตจว ก็ได้มั้ง ในกทม มีเยอะแยะ เลยกวนตี* ถามมันเล่นๆอีก คบไหม เพราะมันไม่ได้แค่มาเที่ยวหา มันทักมาบ่อยกว่าปกติ ทั้งๆที่เราไม่เคยทักไปก่อน สรุป มันก็ตอบเหมือนเดิม
เราก็อะ โอเคร ชัวละ กับไอ้บีนี่เป็นไปไม่ได้ รู้สึกเหมือนเจอบี3ครั้งได้แต่จำไม่ได้แล้วว่า ก่อนหลังยังไงบ้าง แต่ทุกครั้งที่เจอก็ถามมัน กวนตี*มันตลอดว่าคบไหม อารมแบบถ้าเมิงจะทักมาตลอด แล้วมาหาขนาดนี้ แล้วไม่คบ อะไรของเมิง เฟรนโซนเหรอ แล้วซึ่งเราบอกมันตลอดว่า ถ้าไม่คบอะไม่ว่า แต่ถ้าวันนึงมีแฟนขึ้นมา ไม่คุยด้วยเที่ยวด้วยหลอกนะ บีก็รับรู้
จนเจอเออีกรอบ เขาก็พูดกับเราเลยว่าแบบเราเป็นแฟนกัน แบบ พูดเล่นๆกับเรา เนี่ยบอกเพื่อนคุณดิ ว่าแฟนคุณ นั้นนี่.....อะไรสักอย่างแต่แทนตัวเองว่าเป็นแฟนเราอะค่ะ เราเลยโอเค เครีย ละ ตอนนี้เราคบกับเอแล้ว ถึงจะไม่เคยพูด ถาม จริงจัง แต่คือ เขาพูดมาแล้ว ก็คงตามนั้น เอไปแบบช้าๆ เหมือนรอชัวอะค่ะ
เราเลยตัดสินใจบอกบีว่า ต้องเลิกคุยละนะ เพราะคบกับอีกคนนึงเลย
สรุปบีไม่ยอม ถามเราว่า คบกันตอนนี้ทันไหม ให้เราไปเลิกกับคนนั้น ผมขอโทษ นั้นนี่ จนแบบวันนั้นคือไม่ได้นอน คุยจนแบบไมเกรนขึ้น จนราต้องหยุดคุยแล้วไปกินยา นอน จนบีมันแบบ อีก2วันหยุดงาน มันนั่งรถมาหาเลย กอดเรา ขอโทษเรา ขอโอกาสเรา ต่างๆนาๆ เราก็แบบ เสียใจอะนะ เพราะตอนเที่ยวๆกับมันก็สนุกเพราะมันฮามาก กับบีมันเหมือนเพื่อน เราก็แบบ แล้วตอนถาม ทำใมบอกไม่ได้ๆตลอด มันบอกผมต้องการเวลา ต้องการความชัว เพราะผมยังไม่แน่ใจ พอรู้ว่าต้องขาดคุณไป คุณต้องไปเป็นของคนอื่นจริงๆ ผมรับไม่ได้ ผมขอโทษ ผมทำใจไม่ได้ บีร้องให้นั้นนี่ เราถึงกับงง ไม่คิดว่าบีจะไม่ยอม ที่คิดคือ บีมันคงตกลง ยอมไปโดยดี บีก็พยามขอเราเป็นแฟนแบบจริงจัง เราก็เงียบทุกครั้งที่บีถาม เพราะเรารู้อยู่แกใจว่ามันสายไปแล้ว เรากับเอ คบกันไปแล้ว แล้วบีนี่ เปิดตัวเรามาก ตอนที่มันมาเที่ยว ส่งรูปให้พ่อ แม่ เพื่อน ตั้งแต่มาเที่ยวที่เราแรกๆ ทีแรกก็งง จะโชรทำใมของมันวะ แล้วก็ให้เราดูว่าแบบส่งรูปให้พ่อแม่ดูด้วย ดูดิๆ ซึ่งเขาก็ถามว่าแฟนเหรอ บีก็บอกไม่ใช่ ครั้งหลังมันโชว์อีก เขาถามอีก มันบอกว่าอาจจะ มันก็ให้เราดูว่าเนีย พ่อแม่บอกแบบนี้ๆนะ
แต่คือเวลาบีมา มันก็ไม่ได้มาหาแต่เราอย่างเดียว มันก็มีเพื่อนห่างๆอยู่ที่นี่ด้วย บางทีมันก็ไปเที่ยวที่เพื่อนมันเหมือนกัน ไม่ได้แบบตัวติดกัน
พอบีต้องกลับไปทำงาน เขาก็เขียนเมลลหาเรา2หน้ากระดาษ ความในใจนั้นแหระค่ะ เอาเวลางานมานั้งเขียนเมลหาเรา อ่านแล้วแบบ ซึ้งมาก เราก็ร้องให้
สงสารบี สงสารตัวเอง เพราะก็งงว่าไม่รู้จะเอายังไงดี หน้าที่การงาน ดีทั้งคู่ บีนี่โทรหาทุกวัน ทักหาตลอดเวลา พยามให้เราเปลี่ยนใจมาคบมันอะ ร้องให้ ขอร้อง ขอโทษ ทุกอย่าง เราก็แบบ เครียดมาก บีแบบ ผมอยู่นี่แล้ว ผมอยู่แค่ กทม เอง 2ชมถึง เขาอยู่โน้น บิน3-4 ชม ไหนจะรอขึ้นเครื่อง เดินทาง ตีไปเลย8 ชม กว่าจะได้เจอกัน เดือนๆนึงจะได้เจอกันกี่ครั้ง หยุดตรงกันได้กี่ครั้ง ผม คุรเจอได้ทุก ส อ เลย ผมพร้อมกว่าเขาทุกอย่าง ผมเป็นไปได้มากว่าเขา เพราะผมอยู่ใกล้คุณมากกว่า โทรหาทั้งวัน แม้กระทั้งเวลางาน ทุกคืน คุย วางไปต้องนอน ตี2 ตี4 7โมงเช้า โทรมาอีก แบบ ชีวิตไม่เป็นสุขมาก บีมันกลัวเราไม่เลือกมัน ถึงขนาดบอกรักเราเลย เราแบบ อึ้งมาก
จนเองให้เราไปเที่ยวหาที่เขาอีก ก็คบมันคบกันแล้ว เราก็บอกบีตรงๆ บีแบบ ร้องให้ อ้อนวอนไม่ให้ไป จนมันรู้ว่ายังไงเราก็ต้องไป บีมันก็แบบ
อย่ามีอะไรกับเขาได้ไหม ถ้าจะมีก็ได้ แต่ป้องกันด้วยนะ ผมต้องทำไง ผมทำอะไรไม่ได้ ผมทำได้แค่ต้องรับให้ได้ เราแบบ ร้องให้หนักมาก บีมันยอมแบบ ยอมจริงๆ ยอมทุกอย่าง
เอ เขาไม่ได้ทำอะไรผิด เขาเริ่มทีละช้าๆ แบบช้ามาก แต่เขาก็ให้เกียรติเราแต่แรก คบกันแล้ว ถึงแม้เอจะยังไม่เคยบอกรักเราสักคำก็เถอะ
แต่ความไม่แบบ Keep contact เวลาห่างกัน แบบ เขาโตแล้วอะค่ะ โฟกัสกับสิ่งรอบกายมากกว่ามาคุยทอสับ ถ้าเจอก็โฟกัสที่เราอะไรแบบนี้
แล้วมันก็ทำให้เกิดความเหงาๆขึ้นมาเหมือนกัน เวลาที่ไม่ได้คุยกัน แล้วเอก็ยังไม่เคยบอกพ่อบอกแม่ว่าคบกับเราอยู่ ผ่านมาเดือนนึงว่าคบกัน เขาก็ยังไม่บอก คงรอชัวมั้งคะ
บี อยู่ใกล้กว่าจริง เจอกันง่ายกว่าจริง ถึงจะปฏิเสธเราตอนแรก ถึง3ครั้ง แต่ความพยามบีตอนนี้มันแบบ มันพยามมากๆ จนเรายังคิดว่า ถ้าเป็นเอ
เอจะพยามเพื่อให้ได้เรามาเท่าบีรึเปล่า เขาพยามจนเขาไม่เป็นสุข เราเองก็ไม่เป็นสุข พอเห็นความพยามนั้น มันก็ทำให้ชอบบีขึ้นมา ใจอ่อนอะค่ะ
ใจอ่อนในความพยาม ความร้องให้ ทุกสิ่งอย่าง
สมองนี่แบบเครียดจนแบบ เอาไงอะ เราต้องเอาไง ไมเกรนขึ้น นอนไม่หลับ
ใจตอนนี้ กะว่าจะบอกเอไปตรงๆกับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด ว่าบีแบบนี้ๆนะ ดูว่าเอจะตอบสนองยังไง เขาอาจจะไม่พยามอะไรเลยด้วยซ้ำ หรือเขาจะพยามแย้งให้ได้มาซึ่งเรา เท่าบีรึเปล่า เราก็ไม่รู้ เราคิดถูกไหมคะ หรือเราต้องเลือกใคร เครียดมาก
ปล. เป็นฝ.ทั้งคู่ ความบังเอิญมากคือ มาจาก ปท เดียวกัน เมืองเดียวกันอีก
ขอบคุณที่สละเวลาอ่านนะคะ
ให้คำแนะนำได้ จะขอบคุณมาก