หนูเป็นเด็กคนหนึ่งที่เรียนเก่งมากแต่หนูก็ขี้เกียจมากเลยค่ะครูสั่งงานหนูไม่เคยส่งแต่ตอนสอบคะแนนหนูนี่ท็อปตลอดหนูไม่อยากทำการบ้านเลยค่ะแค่แตะกระเป๋าก็ขี้เกียจแล้วค่ะไม่ว่าจะโดนครูตีกี่ครั้งลุกนั่งจนเดินไม่ไหวหนูก็ไม่เคยเข็ดค่ะหนูเคยพยายามทำงานส่งครูแล้วค่ะได้2อาทิตย์ก็กลับมาดองงานเหมือนเดิมแต่หนูจะตั้งใจเรียนมากเลยค่ะแค่หนูสอบได้คะแนนเยอะๆก็ภูมิใจแล้วค่ะไม่ได้หวังเกรดมากแต่ขนาดหนูไม่ส่งงานหนูยังได้เกรด4ทุกวิชาอยู่เลยค่ะหนูมีความพยายามมากในการทำให้เกรดต่ำกว่า3.5แต่ไม่เคยทำสำเร็จเลยค่ะที่หนูพยายามทำให้มันต่ำลงไปเพราะหนูไม่อยากให้พ่อ แม่ มาคาดหวังอะไรมากจากหนูให้ท่านเห็นว่าหนูไม่ได้เก่งตลอดถ้าหากหนูเก่งตลอดทำได้ดีตลอดถ้าพลาดครั้งเดียวพ่อกับแม่อาจจะผิดหวังมีวิธีทำให้เกรดตกมั้ยคะหนูพยายามมานานแล้วมันไม่ยอมตกซักทีค่ะยิ่งตอนสอบเข้าโรงเรียนมัธยมนักเรียน250คนหนูได้ที่1พ่อแม่ก็คาดหวังกับหนูสูงไปอีกหนูไม่ชอบเลยค่ะหนูอยากให้เค้าเห็นหนูด้อยมากกว่าเพราะจะได้ไม่ต้องคาดหวังไรมากอีก เก่งไม่กลัว กลัวคนขยัน ก็จริงค่ะแต่หนูไม่อยากเก่งไม่อยากขยันถ้าหนูเลือกได้หนูอยากเกิดมาโง่ค่ะเกิดเป็นคนเก่งแล้วชอบโดนกดดัน บางทีการเป็นคนเก่งมันก็ไม่ได้ดีเสมอไปหรอกค่ะ พรุ่งนี้ต้องโดนตีอีกแล้วค่ะเพราะหนูไม่ได้ทำการบ้านวิชาวิทยาการคำนวน หนูก็ไม่รู้หรอกนะคะว่าทำไมเด็กไทยต้องเรียนเยอะขนาดนี้ทั้งๆที่ไม่มีเด็กคนไหนสนุกกับการเรียนมากๆหรอกค่ะการบ้านก็เยอะถ้าเป็นไปได้นะคะการเก็บคะแนนให้เก็บเเค่สอบสอบท้ายบทพอค่ะไม่ต้องมีการบ้านไม่ต้องเปลืองตังซื้ออุปกรณ์ในการทำงานพ่อแม่หนูเหนื่อย