บอกตรงๆ ว่าผมเริ่มอ่านนิยายตั้งแต่ตอนอยู่ป.3 ป.4 เรื่องแรกที่อ่านนี่คืออินทรีแดง ตอนเจ้านักเลง จำได้เลยว่าเจอวางอยู่บนกองขยะที่กำลังจะทิ้งในบ้าน ก็เลยหยิบมาอ่าน อาจจะไม่ค่อยน่าเชื่อว่าเด็กป.3 ป.4 จะมาอ่านหนังสือที่มีแต่ตัวหนังสือยุบยับ แต่ก็ต้องเข้าใจด้วยว่ายุคนั้น มันไม่ได้มีรายการทีวียี่สิบสี่ชั่วโมง หรือช่องการ์ตุนที่ฉายทั้งวันทั้งคืน 

นอกจากเรื่องเจ้านักเลงแล้ว ก็เคยอ่านพลายมหากาฬด้วย ซึ่งจริงๆ ที่บ้านมีอินทรีแดงอยู่แค่สองเล่มนี้ และตอนนี้มันก็หายไปแล้ว จริงๆ ก็หายไปนานแล้ว เพราะเหตุอันใดข้าพเจ้าก็จำไม่ได้ 

หลังจากนั้นก็ได้อ่านเชอร์ล็อค โฮล์ม, เล็บครุฑ, ฑูตนรก, เพชรพระอุมา (อันนี้ยอมรับว่าอ่านได้แค่สองสามเล่มแล้วไม่ชอบ) รวมถึงพล นิกร กิมหงวน ที่เคยอ่านมา ซึ่ง นอกจากอินทรีแดงแล้ว เรื่องอื่นก็มีการตีพิมพ์ใหม่จนจบทุกเรื่อง ทุกเล่ม 

ไม่เพียงแต่เฉพาะอินทรีแดง แต่ผลงานของ เศก ดุสิต หลายๆ เรื่อง ผมไม่เคยเห็นตีพิมพ์ใหม่เลย อย่างพยัคร้ายไทยถีบ หรือสี่คิง

อยากให้มีสำนักพิมพ์ เอาอินทรีแดงมาพิมพ์ใหม่ ส่วนตัวผมมองว่า ตอนละครฉาย สำนักพิมพ์น่าจะได้ฉวยโอกาสพิมพ์ออกมาจำหน่าย น่าจะดึงลูกค้าให้สนใจซื้อได้ไม่น้อย 

ยังมีป.อินทรปาลิตอีกคน ที่นอกจากสามเกลอ (พล นิกร กิมหงวน) แล้ว ยังมีผลงานนิยายแนวคาวบอย อย่างเสือดำ และเสือใบ ที่เคยโด่งดังในอดีตด้วย

อยากเห็นนิยายเก่าๆ มาขายให้ผมได้อ่านบ้าง