การวิจารณ์ฟุตบอลคือสีสันหนึ่ง 
จะถูกจะผิดมันไม่มี ถ้าคนเคยแสดงความเห็นหนึ่งๆ
ย่อมเคยถูก ย่อมเคยผิด ย่อมเคยเสมอตัว
กลับกัน ถ้ามีข่าวโค้ชญี่ปุ่น แต่ห้องฟุตบอลเงียบกริบ
ไม่มีความเคลื่อนไหว  ไร้สีสัน คำด่า คำชม ข้อท้วงติง
อารมณ์ร่วมลุ้น. 

มันหมายถึงฟุตบอลบ้านเราเราคือสถานะไหน?

ทุกคนจ้องแต่รอข่าวอย่างมีสติ ก่อนจะถึงเวลานั้น
ใครด่า ใครว่า ใครกลางๆ ใครชม ถ้าเหรยญพลิกขึ้นมา!!!!

พระเอกจะออกมาผสมโรงทันที.   นั่นไงว่าแล้วววววว
ว่าไปนั่น.....

แต่มือนี่ เลื่อนจอรัว ๆ เลยนะ. ใครเถียงกันจุดไหนรู้หมด
อ่านอย่างละเอียด

อย่าพูดว่าไม่จริง. ทุกคนผ่านจุดนี้มาหมด
เสพดราม่า จะพูดหรือไม่พูด แค่นั้น
ถ้าคนไม่เสพเลย 
มันต้องมีๆๆๆๆๆ

ที่จะถามว่า มีอะไรหรือคะ ขอวาร์ป 
ถึงจะทันข่าว แต่ก็เข้าลูป เสพดราม่าในที่สุด

คนเสพ กับคนเล่น ไม่ต่างกันหรอกครับ
คุณไม่ได้ประเสริฐถึงขนาดไปนั่งสมาธิเงียบ ๆ

อย่าทำตัวเป็นร้อยตำรวจเอกปลอมตัวมา
โผล่มาตอนจบ คอยซ้ำเติม. เพื่อนผู้รักในฟุตบอลเหมือนกัน

นอกจากจะร่วมกันด่าเวียตนามสู้ๆ อันนี้ไม่ว่า

กระทู้ร้อนครับ. อยากตั้ง. ถอดเสื้อ อาบน้ำนอน 

ไม่ชอบพวก กา แตะ