ผม จขกท. อายุ20 พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่ผมยังเล็ก ตอนเด็กผมเรียนอยู่กับแม่ พอโตมาผมทำงานกับพ่อ ซึ่งก่อนผมจะมาทำงานกับพ่อ ผมมีแฟนคนนึง ผมไปอาศัยบ้านแฟนทำงานบ้านแฟนที่ภาคใต้ พองานที่ใต้หมด ผมเลยตัดสินใจกล

ปกติคือเป็นคนคุยไม่เก่งชวนคุยไม่เก่งครับเลยอยากขอวิธีชวนคุยหน่อยครับ ทุกวันนี้แทบจะไม่ได้คุยกับใครเลย 🥲🥲

เบื่อจัง ไม่ชอบเลย เวลาวันทั้งวันเอาแต่นอนๆเพราะมันยัน แล้วพอตกดึกมันก็ออกหาท่อม แถมยังติดเพื่อน แบบนี้จะมีแฟนไว้เพื่ออะไร มีแล้วไม่ใส่ใจ คือคำว่าแฟนก็ต้องการดูแลเอาใจใส่รักและเชื่อฟังป้ะ แต่ไม่มีเลยท

ได้ยินผู้ชายบางคนพูดว่า มีแฟนแล้วจะให้กูหรือไง มีแฟนแล้วจะให้กูไปซื้อกินหรือไง แล้วกูถามกลับ จะมีแฟนไว้เพื่อให้ได้..เ....ด อย่างเดียวหรอ ..แล้วมันตอบกลับว่า ''อันนั้นมันคือของแถมป้ะ''  ดู๊ๆๆๆๆๆๆๆ

สมมุติ​นะ ถ้าต้องไปทุระข้างนอกแล้วต้องทิ้งแฟนไว้กับเพื่อนจะสนิดหรือไม่สนิดก็ตามนะ  แล้วแฟนส่งข้อความมาว่า  ( กูไม่ค่อยสนิดใจเวลาทึ่อยู่กับผู้ชาย2ต่อ2ที่ไม่ใช้ผัวตัวเอง)​ ถ้าเป็นคนจ

หลายครั้งที่สามีทำเราน้อยใจ  1.ไม่ค่อยช่วยดูลูกให้เรา เราซักผ้าหรือทำงานบ้านลูกชอบมากวนให้อุ้ม  บ่นว่าเหนื่อยบ้างแหละ ลูกไม่ชอบอยู่ด้วยบ้างแหละ 2.เราช่วยสามีทำงานนอกบ้านทุกอย่าง แต่สามีไม่เห

ถ้าแฟนเก่า (คบกันมา 2 ปี) กับเพื่อนสนิทของผม (เพื่อนสนิท 3 คน) เคยเจอกัน ไปเที่ยวด้วยกัน (รู้จักกันเพราะผมชวนเพื่อนไปเที่ยวด้วยกันนี่แหละ เลยรู้จักแฟนผม) เพื่อนผมก็เลยมีโอกาสแลกไลน์ Facebook กับแฟนไว้

มีใครรู้สึกเหงาที่ต้องใช้ชีวิตไปไหนมาไหนคนเดียวนาน ๆ มั้ย ตั้งแต่เรียนจบมา เพื่อนๆ ก็ต่างไปใช้ชีวิตกัน แต่ทุกคนดูได้พบป่ะผู้คนมากมาย ในขณะที่เราแทบไม่มีคนให้ชวนไปไหนด้วยกันเลย เพื่อนสนิทเราก็อยู่ไกลกั

คือต้องเริ่มจากการที่แฟนผมเป็นแฟนคลับศิลปินวงนึงซึ่งตอนแรกๆผมก็ไม่ได้ว่าอะไรนางแต่หลังๆมันเริ่มหนักนางบังคับผมให้ดูศิลปินเกาหลีคนนู้นคนนั้นคนนี่ พอโทรกันนางก็เอาแต่พูดถึงแต่ศิลปินไม่เคยพูดถึงเรื่องเรา