คือเราชอบรุ่นพี่ที่อายุมากกว่าเรา 2 ปีค่ะ
*ครั้งแรก*
ครั้งแรกที่เราเจอพี่เขาคือ ตอนที่เรากำลังกลับบ้นาค่ะ เรานั่งรถ 2 แถว กำลังจะกลับบ้าน แล้วพี่เขานั่งตรงข้ามเราตอนนั้นเพื่อนๆก็พากันหันไปดูเหล่พี่เขาว่าพี่เขาหล่อ แต่ตอนนั้นเราไม่ได้เหล่ค่ะ เพราะตอนนั้นเรามีแฟนอยู่(แต่ตอนนี้เลิกแล้วนะคะ) ตอนนั้นก็มองแหละว่าหล่อดีแต่ไม่ได้อะไรมาก
พอเราเลิกกับแฟนคนนั้น เราก็ได้เจอกับพี่เขาอีกครั้งหนึ่ง ตอนนั้นเราต้องทำการแสดงค่ะและพี่เขาก็ได้ทำการแสดงเหมือนกัน พี่เขาทำการแสดงโฟร์คซอง พี่เขาเป็นคนเล่นดนตรีค่ะ เพลง 365 วันกับเครื่องบินกระดาษ(JP ver.) ค่ะ ซึ่งเป็นเพลงที่เราชอบพอพี่เขาเล่นเสร็จด้วยตวามที่เราชอบเพลงนี้เราก็อยากจะไปชมพี่เขาที่ร้องเพลงนี้ เราก็เขาไปชมพี่แกตรงๆเลนค่ะ ตอนนั้นเราก็งงนะคะ ว่าเราทำได้ยังไง พอเราเจอพี่เขาเป็นครั้งที่ 2
เราก็ได้เจอพี่เขาอีกครั้งค่ะ วันนั้นเราไปซื้อขนม ตอนนั้นเราซื้อขนมไทย ตอนนั้นเราเดินไปถึงหน้าร้านแล้วจู๋ๆพี่แกก็เดินมาจากไหนแล้วไปซื้อขนมที่เราว่าจะซื้อ แล้วพี่เขาก็เดินจากไป แต่เราก็จำได้นะคะว่าคือพี่ที่เราชมไป แล้ววันนั้นพี่เพื่อนเราก็ได้มาบอกกับเราว่า มีคนที่ชอบละนะ แล้วบอกเป็นเพื่อนกับพี่เขาในเฟสด้วยเราก็เลยหาไปหามาก็เลยไปเจอเฟสพี่เขาค่ะแล้วจู่ๆใจก็เต้นแปลกๆ พอเราเจอพี่เขาหลายๆทีเราก็ได้รู้ละว่าเราชอบพี่เขา พอเจอกันบ่อยๆเข้าความรู้สึกก็ได้ชัดเจนมากขึ้นจนเราปิดเทอมค่ะ ด้วยความที่เราชอบพี่เขาเราก็ได้ ทำการเพ้อถึงค่ะ เราคิดว่าเราเพ้อถึงพี่เขาหนักอยู่นะคะ ทั้งวาดรูปพี่เขาทุกวัน ส่องพี่เขาทุกวัน ถึงแม้พี่เขาจะไม่ค่อยอัพเฟสก็ตอมกูดูทุกวันๆ จนวันนึงตอนปิดเทอม พี่เขาก็ได้ไปทัศนศึกษากับชาวต่างชาติค่ะ แล้ว พี่เขาก็ได้มีแฟนเป็นชาวต่างชาติที่ไปทัศนศึกษาด้วยค่ะ
ตอนนั้นเราว่าจะตัดใจแล้วค่ะ แต่ตัดยังไงก็ไมขาด เราก็เลยตัดสินใจที่จะชอบพี่เขาต่อไปแต่ก็ไม่ยุ่งกับพี่เขาค่ะ แล้วไม่นานนักก็ได้มี งานมีตติ้งของวงไอดอลวงนี้ เราคิดว่ามีแววว่าพี่เขาจะไปนะคะ เราก็เลยไปแล้วเราก็ได้เจอพี่เขาจริงๆค่ะ ตอนนั้นเราก็ เค๊พี่เขามา ทำตัวปกติเอาไว้ๆ เราทำตัวปปกติแล้วค่ะ แต่อดแอบมองไม่ได้ค่ะ ด้วยความที่เพื่อนพี่เขาเปิดบูธขายของไอดอลวงนี้เราเลยว่าจะไปอุดหนุน(พี่เขายืนอยู่ตรงนั้นเลยไปค่ะ) พอเราไปตรงนั้นเราก็ได้ซื้อของที่เป็นเมมเบอร์ที่พี่เขาชอบแต่ตอนนั้นเราว่าจะซื้อไปเป็นของขวัญวันเกิดเพื่อน แต่พี่เขาดันไปจับเข้านี่สิ่ เราเลยไม่ได้ให้เพื่อน ผ่านไปซักพักพี่เขาก็ได้หายไปตอนนั้น รุ่นพี่ที่มากับเรา เขาหิวข้าวพอดีเราเลยพาพี่เขาไป 7-11 แล้มันซิสคอมมากเพราะพี่เขาก้มา เซเว่น เหมือนกัน พแเราซื้อของรุ่นพี่เขาก็หิวน้ำ เราก็ไเ้บอกให้รุ่นพี่เราดื่มสินค้าที่วงนี้เป็นพรีเซนเตอร์ แล้วมันเขินตรงที่พี่เขาบอกว่า มีสินค้าที่เราแนะนำไหม แต่พี่เขาถามเพื่อนที่ทำงานอยู่ในสาขานั้นนะคะ แล้วพอออกไปพี่เขาก็หายไปเลยค่ะ หลังจากนั้นเราก็หลงพี่เขาหนักกว่าเดิมค่ะ//ตอนนั้นพี่เขาคบกับแฟนนะคะ แต่พอเปิดเทอมพี่เขาก็ได้อัพเเดทว่าโสดแล้วค่ะ พอพี่เขาอัพอย่างงี้เราแทบจะกรี๊ดออกมาค่ะ แลดูเลวเลย555
พอเปิดเทอมมาเราก็ได้ รวบรวมความกล้าอยู่หลายสัปดาห์เพื่อที่จะแอดพี่เขาไปตอนนั้นเราไม่กล้าแอดไปจนกระทั่งเราจามเราเลยเผลอกดแอดไปพอเราจะยกเลิกพี่เขาก็รับละเราเลยถือว่า โชคดีไป พอได้เป็นเพื่อนในเฟสกันเราเลยรู้ได้ว่าพี่เขาได้กดไลค์หรือคอมเม้นอะไรเกี่ยวกบเมมแต่ละคนได้ มีวันนึง เราได้ไปคอมเม้นของเมมเบอร์คนนึงตอนแรกเราก็ไม่ได้สนใจเมมคนนี้หรอกค่ะ แต่เมมคนนี้ร้องเพลง สบตา กับ เมมเบอร์ อีกคนเราชอบมากเลยคอมเม้นไป แล้วพี่เขาก็คอมเม้นมาเหมือนกันอันนี้ความมโนล้วนๆ เพราะปกติพี่เขาจะไม่เม้นหรือ กดไลค์ให้เมมเบอร์แม้กระทั้งเมมที่พี่เค้าชอบที่สุด เราเลยมโนไปค่ะ หลังจากนั้นไม่กี่วัน เรากไปคอมเม้นเมมเบอร์คนนี้อีกครั้งค่ะ พอเราไปคอมเม้นนะคะ ไม่รุ้เป็นไปได้ยังไง พี่เขา กดแท็คเรา แล้วบอกว่าทำได้อยู่แล้ว ตอนนั้นเราเขินมากค่ะ แล้วเราก็ได้แท็คพี่เขาคืนค่ะ และก็ไม่ได้การตแบกลับใดๆ พอมาเจอพี่เขาอีกครั้งนะคะ เป็นครั้งที่จดจำแล้วว่าเป็นโมเม้นที่ดีที่สุดค่ะ คือเราก็ไป รร. ตามปกตินี่แหละค่ะ แต่พอตอนเที่ยงพี่เขาเดินผ่านเรา แล้วเราก็สวัสดีพี่เขาเพราะเราเห็นว่าพี่เขาเหมือนกำลังพูดอะไรซักอย่างอยู่แต่พอเราเดินผ่านไปซักพัก พี่เขาก็หันมาแล้วถามว่า เราจะ ไปงานที่เราเจอเมมเบอร์คนที่พี่เขาเเท็คเราไหม เราด้วยความเขินเวลาใครถามไปมั่นเราก็จะตอบไปหมดอะค่ะ แต่ พอหลายวันต่อมาอีก เรากีที่นั่งประจำที่ตึกนึงใน รร.ค่ะแล้วเราสนิทกับรุ้นพี่ที่สนิทกับพี่เขา แล้วพี่เขาก็มานั่งเล่นกับกลุ่มรุ่นพี่ เพื่อนก็ได้แกล้วเราค่ะ เราพยายามวิ่งหนีพี่เขา แต่เพื่อนอยากให้เราไปใกล้ๆ พอเราหลุดแล้ววิ่งหนีไปได้ เราก็ได้วิ่งหนีไป พแกลับไปอีกที พวกมันก็ได้เอากระเป๋า เรา และก็ข้าวเราไปนั่งกับกลุ่มพี่เขาแล้วค่ะ เราอึ่งๆไป ค่ะแต่ก็ต้องไปนั่ง พอมีครั้งนี่แหละค่ะ เรา ไม่กล้าแม้แต่คุยกับพี่เขาค่ะ ได้แต่วิ่งหนีพี่เขาเพราะความเขินค่ะ //หลังจากนั้นพี่เขาก็ปนั่งกับกลุ่มรุ่นพี่ทุกวันเลยค่ะ
อาจเล่า งงๆหน่อยนะคะ
คำถามค่ะ
ทำยังไงดีค่ะให้กล้าพูดคุยกับพี่เขา แล้วถาม แล้วไม่วิ่งหนีค่ะ ทำไงดีคะ?
ทำยังไงดีคะให้กล้าพูดคุยกับคนที่ชอบ?
*ครั้งแรก*
ครั้งแรกที่เราเจอพี่เขาคือ ตอนที่เรากำลังกลับบ้นาค่ะ เรานั่งรถ 2 แถว กำลังจะกลับบ้าน แล้วพี่เขานั่งตรงข้ามเราตอนนั้นเพื่อนๆก็พากันหันไปดูเหล่พี่เขาว่าพี่เขาหล่อ แต่ตอนนั้นเราไม่ได้เหล่ค่ะ เพราะตอนนั้นเรามีแฟนอยู่(แต่ตอนนี้เลิกแล้วนะคะ) ตอนนั้นก็มองแหละว่าหล่อดีแต่ไม่ได้อะไรมาก
พอเราเลิกกับแฟนคนนั้น เราก็ได้เจอกับพี่เขาอีกครั้งหนึ่ง ตอนนั้นเราต้องทำการแสดงค่ะและพี่เขาก็ได้ทำการแสดงเหมือนกัน พี่เขาทำการแสดงโฟร์คซอง พี่เขาเป็นคนเล่นดนตรีค่ะ เพลง 365 วันกับเครื่องบินกระดาษ(JP ver.) ค่ะ ซึ่งเป็นเพลงที่เราชอบพอพี่เขาเล่นเสร็จด้วยตวามที่เราชอบเพลงนี้เราก็อยากจะไปชมพี่เขาที่ร้องเพลงนี้ เราก็เขาไปชมพี่แกตรงๆเลนค่ะ ตอนนั้นเราก็งงนะคะ ว่าเราทำได้ยังไง พอเราเจอพี่เขาเป็นครั้งที่ 2
เราก็ได้เจอพี่เขาอีกครั้งค่ะ วันนั้นเราไปซื้อขนม ตอนนั้นเราซื้อขนมไทย ตอนนั้นเราเดินไปถึงหน้าร้านแล้วจู๋ๆพี่แกก็เดินมาจากไหนแล้วไปซื้อขนมที่เราว่าจะซื้อ แล้วพี่เขาก็เดินจากไป แต่เราก็จำได้นะคะว่าคือพี่ที่เราชมไป แล้ววันนั้นพี่เพื่อนเราก็ได้มาบอกกับเราว่า มีคนที่ชอบละนะ แล้วบอกเป็นเพื่อนกับพี่เขาในเฟสด้วยเราก็เลยหาไปหามาก็เลยไปเจอเฟสพี่เขาค่ะแล้วจู่ๆใจก็เต้นแปลกๆ พอเราเจอพี่เขาหลายๆทีเราก็ได้รู้ละว่าเราชอบพี่เขา พอเจอกันบ่อยๆเข้าความรู้สึกก็ได้ชัดเจนมากขึ้นจนเราปิดเทอมค่ะ ด้วยความที่เราชอบพี่เขาเราก็ได้ ทำการเพ้อถึงค่ะ เราคิดว่าเราเพ้อถึงพี่เขาหนักอยู่นะคะ ทั้งวาดรูปพี่เขาทุกวัน ส่องพี่เขาทุกวัน ถึงแม้พี่เขาจะไม่ค่อยอัพเฟสก็ตอมกูดูทุกวันๆ จนวันนึงตอนปิดเทอม พี่เขาก็ได้ไปทัศนศึกษากับชาวต่างชาติค่ะ แล้ว พี่เขาก็ได้มีแฟนเป็นชาวต่างชาติที่ไปทัศนศึกษาด้วยค่ะ
ตอนนั้นเราว่าจะตัดใจแล้วค่ะ แต่ตัดยังไงก็ไมขาด เราก็เลยตัดสินใจที่จะชอบพี่เขาต่อไปแต่ก็ไม่ยุ่งกับพี่เขาค่ะ แล้วไม่นานนักก็ได้มี งานมีตติ้งของวงไอดอลวงนี้ เราคิดว่ามีแววว่าพี่เขาจะไปนะคะ เราก็เลยไปแล้วเราก็ได้เจอพี่เขาจริงๆค่ะ ตอนนั้นเราก็ เค๊พี่เขามา ทำตัวปกติเอาไว้ๆ เราทำตัวปปกติแล้วค่ะ แต่อดแอบมองไม่ได้ค่ะ ด้วยความที่เพื่อนพี่เขาเปิดบูธขายของไอดอลวงนี้เราเลยว่าจะไปอุดหนุน(พี่เขายืนอยู่ตรงนั้นเลยไปค่ะ) พอเราไปตรงนั้นเราก็ได้ซื้อของที่เป็นเมมเบอร์ที่พี่เขาชอบแต่ตอนนั้นเราว่าจะซื้อไปเป็นของขวัญวันเกิดเพื่อน แต่พี่เขาดันไปจับเข้านี่สิ่ เราเลยไม่ได้ให้เพื่อน ผ่านไปซักพักพี่เขาก็ได้หายไปตอนนั้น รุ่นพี่ที่มากับเรา เขาหิวข้าวพอดีเราเลยพาพี่เขาไป 7-11 แล้มันซิสคอมมากเพราะพี่เขาก้มา เซเว่น เหมือนกัน พแเราซื้อของรุ่นพี่เขาก็หิวน้ำ เราก็ไเ้บอกให้รุ่นพี่เราดื่มสินค้าที่วงนี้เป็นพรีเซนเตอร์ แล้วมันเขินตรงที่พี่เขาบอกว่า มีสินค้าที่เราแนะนำไหม แต่พี่เขาถามเพื่อนที่ทำงานอยู่ในสาขานั้นนะคะ แล้วพอออกไปพี่เขาก็หายไปเลยค่ะ หลังจากนั้นเราก็หลงพี่เขาหนักกว่าเดิมค่ะ//ตอนนั้นพี่เขาคบกับแฟนนะคะ แต่พอเปิดเทอมพี่เขาก็ได้อัพเเดทว่าโสดแล้วค่ะ พอพี่เขาอัพอย่างงี้เราแทบจะกรี๊ดออกมาค่ะ แลดูเลวเลย555
พอเปิดเทอมมาเราก็ได้ รวบรวมความกล้าอยู่หลายสัปดาห์เพื่อที่จะแอดพี่เขาไปตอนนั้นเราไม่กล้าแอดไปจนกระทั่งเราจามเราเลยเผลอกดแอดไปพอเราจะยกเลิกพี่เขาก็รับละเราเลยถือว่า โชคดีไป พอได้เป็นเพื่อนในเฟสกันเราเลยรู้ได้ว่าพี่เขาได้กดไลค์หรือคอมเม้นอะไรเกี่ยวกบเมมแต่ละคนได้ มีวันนึง เราได้ไปคอมเม้นของเมมเบอร์คนนึงตอนแรกเราก็ไม่ได้สนใจเมมคนนี้หรอกค่ะ แต่เมมคนนี้ร้องเพลง สบตา กับ เมมเบอร์ อีกคนเราชอบมากเลยคอมเม้นไป แล้วพี่เขาก็คอมเม้นมาเหมือนกันอันนี้ความมโนล้วนๆ เพราะปกติพี่เขาจะไม่เม้นหรือ กดไลค์ให้เมมเบอร์แม้กระทั้งเมมที่พี่เค้าชอบที่สุด เราเลยมโนไปค่ะ หลังจากนั้นไม่กี่วัน เรากไปคอมเม้นเมมเบอร์คนนี้อีกครั้งค่ะ พอเราไปคอมเม้นนะคะ ไม่รุ้เป็นไปได้ยังไง พี่เขา กดแท็คเรา แล้วบอกว่าทำได้อยู่แล้ว ตอนนั้นเราเขินมากค่ะ แล้วเราก็ได้แท็คพี่เขาคืนค่ะ และก็ไม่ได้การตแบกลับใดๆ พอมาเจอพี่เขาอีกครั้งนะคะ เป็นครั้งที่จดจำแล้วว่าเป็นโมเม้นที่ดีที่สุดค่ะ คือเราก็ไป รร. ตามปกตินี่แหละค่ะ แต่พอตอนเที่ยงพี่เขาเดินผ่านเรา แล้วเราก็สวัสดีพี่เขาเพราะเราเห็นว่าพี่เขาเหมือนกำลังพูดอะไรซักอย่างอยู่แต่พอเราเดินผ่านไปซักพัก พี่เขาก็หันมาแล้วถามว่า เราจะ ไปงานที่เราเจอเมมเบอร์คนที่พี่เขาเเท็คเราไหม เราด้วยความเขินเวลาใครถามไปมั่นเราก็จะตอบไปหมดอะค่ะ แต่ พอหลายวันต่อมาอีก เรากีที่นั่งประจำที่ตึกนึงใน รร.ค่ะแล้วเราสนิทกับรุ้นพี่ที่สนิทกับพี่เขา แล้วพี่เขาก็มานั่งเล่นกับกลุ่มรุ่นพี่ เพื่อนก็ได้แกล้วเราค่ะ เราพยายามวิ่งหนีพี่เขา แต่เพื่อนอยากให้เราไปใกล้ๆ พอเราหลุดแล้ววิ่งหนีไปได้ เราก็ได้วิ่งหนีไป พแกลับไปอีกที พวกมันก็ได้เอากระเป๋า เรา และก็ข้าวเราไปนั่งกับกลุ่มพี่เขาแล้วค่ะ เราอึ่งๆไป ค่ะแต่ก็ต้องไปนั่ง พอมีครั้งนี่แหละค่ะ เรา ไม่กล้าแม้แต่คุยกับพี่เขาค่ะ ได้แต่วิ่งหนีพี่เขาเพราะความเขินค่ะ //หลังจากนั้นพี่เขาก็ปนั่งกับกลุ่มรุ่นพี่ทุกวันเลยค่ะ
อาจเล่า งงๆหน่อยนะคะ
คำถามค่ะ
ทำยังไงดีค่ะให้กล้าพูดคุยกับพี่เขา แล้วถาม แล้วไม่วิ่งหนีค่ะ ทำไงดีคะ?