ผมสงสัยว่า ทำไมเวลาเราสวดมนต์จะต้องสวดเป็นภาษาบาลีด้วยครับ ซึ่งถามว่าเราเข้าในที่เราสวดมั้ย ผมคนนึงก็ตอบได้เลยว่า "ส่วนใหญ่ไม่เข้าใจเลย"

ทั้งที่บทสวดพวกนี้มันคือคำสอนของพระพุทธเจ้า คำสรรเสริญคุณของพระรัตนตรัย และอื่นๆ ทำไมเราถึงไม่แปรให้เป็นภาษาไทยเพื่อที่จะให้คนที่มาฟังเทศ ฟังธรรม มีความเข้าใจได้ดียิ่งขึ้น

เท่าที่ผมเข้าใจมาก็คือ ในสมัยพุทธกาล คนแถบอินเดียได้ใช้ภาษาบาลีในการสื่อสาร ซึ่งพระพุทธเจ้าก็เป็นหนึ่งในนั้น ทำให้เวลาจะสอนธรรม จึงใช้ภาษาบาลี แต่พอมาประเทศไทย ทำไมเราไม่เปลี่ยนบทสวดให้เป็นภาษาไทยด้วย แต่กลับคงภาษาบาลี(สำเนียงในแต่ละภูมิภาคก็มีการเพี้ยนไปด้วยทำให้จับใจความยากเข้าไปอีก)ไว้ แล้วพวกเราก็ท่องจำกันมาแล้วก็บอกว่าท่องแล้วได้บุญ ทั้งๆที่หลายๆคนก็ไม่ได้เข้าใจเลยว่าสิ่งที่ท่องหรือที่ฟังพระสวดไปนั้น หมายถึงอะไร

ปล. อันนี้ผมหมายถึงการสวดมนต์ของบุคคลธรรมดา ที่ไม่ใช่พระสงฆ์นะครับ

ปล2. ผมไม่ได้จะลบหลู่นะครับ แค่อยากรู้เฉยๆ ส่วนตัวแล้ว ผมคิดว่าหนังสือธรรมะ(ที่อธิบายเป็นภาษาไทย ช่วยในเรื่องการดำเนินชีวิตได้ดีมากเลยครับ)