เรามีเพื่อนสนิทคนนึงค่ะ​ จริงๆเพิ่งเจอกันตอนเปิดเทอมม.4​ เมื่อไม่ถึงสองเดือนที่ผ่านมานี้เองค่ะ​ ตอนแรกเราคิดว่าเพื่อนเราเป็นคนตลก​ แต่พอมาเริ่มสนิทกันจริงๆเราได้รู้ว่าเพื่อนเราเครียดเยอะมาก​​ อ.(เพื่อนเรา)​โทรมาร้องไห้กับเราบ่อยมาก​ อ.เครียดเรื่องที่บ้าน​ ทั้งเรื่องแข่งขันที่รร.อีก​ อ.ได้ไปแข่งศิลปหัตถกรรม​ทั้งๆที่ไม่ได้อยากไป​ แต่เพื่อนในห้องเสนอตัวอ.ไป​ แล้วครูเค้าก็เลือกไปเลยค่ะ​ อ.เครียดทั้งเรื่องที่บ้าน​ แล้วยังได้มาซ้อมศิลปหัตถกรรม​อีก​ มันเลยทำให้อ.เครียดกว่าเดิมอีกค่ะ​ ช่วงหลังๆอ.เริ่มมาร้องไห้ที่รร.บ่อยขึ้น​ เริ่มไม่สนใจการเรียน​ บ่นอยากตาย​ เราก็ไม่รู้จะทำยังไงดี​ เราพยายามปลอบอ.เท่าที่เราทำได้แล้ว​ แต่ล่าสุดในคาบเรียนอ.ก็หยิบไม้บรรทัด​ (ฟุตเหล็ก)​ขึ้นมา​ แล้วทำท่ากรีดลงไปที่ข้อมือ​ เรากับเพื่อนอีกคนนึงตกใจมาก​ ถามว่าจะทำอะไร​ อ.ก็บอกเปล่า​ แล้วจากนั้นอ.ก็พูดถึงเรื่องฆ่าตัวตายบ่อยๆ​ เราพูดกับอ.บ่อยมากๆว่าอย่าคิดมากนะ​ มีอะไรโทรมาหาก​ู​ได้​ ไอ้เรื่องแบบนั้นน่ะไม่ต้องไปคิดจะทำหรอก​ แต่มันก็เหมือนเป็นคำพูดลมๆ​ อ.เหมือนหมดกำลังใจในตัวเองไปแล้ว​ เราจะทำยังไงดีคะ​ กลับบ้านไปอ.ก็ต้องอยู่บ้านคนเดียว​ เรากลัวว่าอ.จะทำเรื่องแบบนั้น​ เราห่วงอ.มาก​ แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากพูดปลอบอยู่แบบนั้น