สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คือ ตัวจขกท.เองก็เป็นคนนึงที่ยังโสด เรียกได้ว่าโสดตั้งแต่เกิดเลยค่ะ เพื่อนๆในกลุ่มส่วนใหญ่ก็มีแฟนกันหมดแล้ว ตั้งแต่วัยเรียนยันวัยทำงานก็พอมีคนเข้ามาคุยบ้างนะคะ ทั้งไปแอบชอบเขาแล้วได้คุย เขามาชอบแล้วได้คุย แต่สุดท้ายความสัมพันธ์ก็จบลงด้วยคำว่าเพื่อน พี่น้อง ซึ่งเราก็ไม่ได้อยากเป็นแบบนั้นเลยค่ะ เวลาเราคุยกับใครก็ค่อนข้างที่จะคาดหวังมาก แต่ผิดหวังบ่อยจนตอนนี้ความรู้สึกมันก็ชินไปเอง แต่ถามว่าข้างในลึกๆอยากมีใครไหม ก็อยากมีนะคะ อยากมีคนที่ค่อยอยู่เคียงข้างมากกว่า รับฟังเป็นที่ปรึกษาได้ทุกๆเรื่อง แล้วพออยู่แบบนี้เพื่อนก็เลยแนะนำให้หาในแอพหาคู่ หรือ ตามโลกโซเชี่ยว ก็พอมีคนเข้ามาคุยบ้างค่ะ แต่ในโลกอินเตอร์เน็ตเป็นอะไรที่น่ากลัวกว่าในชีวิตจริงมากๆ ต้องสแกนให้ดีๆเลยล่ะ คนดีก็มี แต่ไม่เคยเจอ ถึงเจอก็คุยกันไปได้สักพักแล้วก็ห่างหายกันไป ล่าสุดก็มีจากในพันทิปคนนี้เราจริงจังมากค่ะ นัดเจอกันแล้ว แต่สุดท้ายเขาก็กลับไปคบกับแฟนเก่า แล้วเราก็เป็นได้แค่น้องสาว เรายังจำคำพูดคำสุดท้ายที่โทรคุยกันได้ดี เขาพูดว่า“พี่เป็นห่วงเรานะ” แต่ตอนนั้นเราเตรียมใจไว้แล้ว เลยพูดกับเขาไปว่า “เราไม่เป็นไร พี่กลับไปคบกับเขาเถอะ” ทั้งๆที่เราก็เสียใจ แต่คำพูดของพี่เขามันบ่งบอกได้ชัดเจนว่าเขาคิดถึงแฟนเก่าเขามาก แล้วเราก็เป็นได้แค่คนคั่นเวลาให้เขากลับมารักกันเท่านั้นเอง เป็นเรื่องที่เราเสียใจมาก เวลาคิดถึงเรื่องนี้ก็มีบ้างที่ร้องไห้ แต่สุดท้ายความสัมพันธ์มันก็จบลง เขากลับไปคบกันเราเลยบล็อกไลน์ ลบเขาออกไปเลย เราเลยไม่ได้คุยกันอีก แต่ก็ยังคิดถึงเขามากๆ แล้วก็ไม่อยากให้เกิดขึ้นอีกเลยอยากถามว่า

อยากถามทุกคนว่า “เราคาดหวังอะไรกับความสัมพันธ์ในโลกโซเชี่ยวหรอคะ”
สถานะ“คนคุย”นี้ได้แค่คุยอย่างเดียวหรือป่าว แต่พอถามหาความสัมพันธ์ที่ชัดเจนกลับได้คำตอบที่งงๆหรือป่าวคะ เหมือนจะชอบ เหมือนจะใช่ แต่สุดท้ายแล้วก็เลือกคนอื่นอยู่ดีหรือป่าวคะ