ไม่ได้ยกเลิกวีซ่าค่ะ แต่ยกเว้นการตรวจลงตราวีซ่า

การให้ระยะเวลา 90 วัน เป็นการอำนวยความสะดวกให้ผู้ประกอบการและนักลงทุน
ซึ่งมาเลเซียเข้าไปลงทุนในเกาหลีใต้ในสาขาชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์และไอที
โดยมาเลเซียมีนักลงทุนเข้าไปร่วมทุนในเกาหลีใต้คิดเป็นสัดส่วนมากที่สุดในกลุ่มชาติอาเซียน

ประการที่สอง มาเลเซียมีสัดส่วนนักท่องเที่ยวต่อประชากรมากที่สุดรองจากสิงคโปร์
มาเลเซีย ประชากร 30.2 ล้านคน ปี 2018 ไปเที่ยวเกาหลี 3.8 แสนคน
และมีการใช้จ่ายต่อหัวสูง

ไทยประชากร 60.8 ล้านคน ปี 2018 ไปเที่ยวเกาหลี 5 แสนคน
เป็นสัดส่วนน้อยกว่ามาเลเซีย และ 90 วันที่เกาหลีให้ก็แทบไม่มีนักลงทุนไทยเข้าทำธุรกิจในเกาหลี

และที่สร้างปัญหาให้รัฐบาลเกาหลีมากที่สุดคือ ในจำนวนคนไทยที่เข้าไปในเกาหลี
มีแรงงานผิดกฎหมายเข้าไปเป็นจำนวนมาก
ที่เกาหลีเก็บข้อมูลได้จากคนไทยที่ลงตราที่ ตม.เกาหลี แล้วอยู่เกิน 90 วัน
มียอดคงค้างสะสมกว่า 200,000 คน

ซึ่งแรงงานไทยที่เข้าไปแบบผิดกฎหมาย รวมกันแล้วมีจำนวนมากกว่าประชากรบางเมืองในเกาหลีซะอีก
นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้หลายประเทศจำกัดระยะเวลาให้กับวีซ่าไทยน้อยกว่าที่ควรจะเป็น

แม้แต่ญี่ปุ่นเขาก็กลัวเรื่องแรงงานไทย
แต่อีกด้านเขาก็อยากได้นักท่องเที่ยวไทย
เพราะไทยเข้าไปญี่ปุ่นปีที่ผ่านมาทะลุล้านคน
สรุปเลยให้ยกเว้นแค่ 15 วัน

การยกเว้นวีซ่าระยะเวลานาน ๆ ไม่ได้หมายถึงการท่องเที่ยวอย่างเดียว
แต่เป็นการส่งเสริมและอำนวยความสะดวกการลงทุนด้วย
คุณมองในมุมตัวเองก็อาจมองได้ว่า 90 วัน ให้มาทำไมตั้งมากมาย
แต่ต้องมองในมุมมองนักลงทุนด้วย

บางประเทศไม่ได้แยกวีซ่าท่องเที่ยวกับการลงทุนออกจากกัน
และนักลงทุนจำนวนมากก็ขอวีซ่าธรรมดาหรือท่องเที่ยว
เข้าไปในการเข้าประเทศครั้งแรกเพื่อสำรวจดูช่องทาง
และยังไม่มีเม็ดเงินลงทุนแสดงให้กับรัฐบาลประเทศนั้นเพื่อให้วีซ่านักลงทุน

เช่น จอร์เจีย ยกเว้นการตรวจวีซ่าให้ไทย (กับอีกหลายประเทศ) เป็นเวลา 1 ปี
ไม่ได้หมายความว่าให้ไปเที่ยวเป็นปี แต่เป็นนโยบายส่งเสริมการลงทุนอย่างหนึ่ง
เพราะเขาเพิ่งเปิดเสรีการลงทุนและเปิดรับทุนต่างประเทศ