เป็นเรื่องที่สงสัยมาพักนึงแล้วครับ อ่านในหนังสือก็มีแต่ตอบรวบๆ ไม่ได้อธิบายวิธีเท่าไหร่

     - วิธีทำสมาธิด้วยหมวด พรหมวิหาร 4 ทำกันยังไง หรือมีบอกวิธีในพระไตรปิฎกไหมครับ หาอ่านในหนังสือมีแต่บอกคราวๆว่า

ให้คิดว่าขอให้ผู้อื่นมีความสุข แต่ที่ลองทำก็ไม่เห็นว่าสมาธิจะค่อยๆเพิ่มนะครับ ตรงข้ามเลยด้วยซ้ำ 

     - ในส่วนที่ลองทำก็จะเป็นตอนหลังจากออกจากสมาธิแล้ว ก็จะแผ่เมตตาตามแต่ที่ได้ฟัง หรือได้อ่านมาครับ โดยตอนที่แผ่เมตตานั้น

พอกำหนดจิตว่า "บุญใดที่ข้าพเจ้าได้กระทำแล้ว สำเร็จแล้ว ทั้งอดีตและปัจจุบัน ข้าพเจ้าขออุทิศบุญทั้งหมดนั้นแด่ทุกท่าน

ขอให้ทุกท่านได้รับผลแห่งบุญ ที่ข้าพเจ้าได้กระทำแล้วทุกเมื่อเทอญ" โดยตอนนั้นสมาธิยังมีอยู่แต่ไม่ได้รวมตัวลึกๆเพราะเพิ่งออกจากสมาธิใหม่ๆ 

แล้วก็จะรู้สึกไปตามประโยคที่พูดในใจ โดยความรู้สึกเหมือนอะไรสักอย่างแผ่กระจายออกโดยมีเราเป็นศูนย์กลาง ความรู้สึกนั้นชัดเจนค่อนข้างมาก

แต่พอสักพักก็หายไป เหมือนเราตักน้ำขึ้นมาขันนึง พอสาดออกไปมันก็หมด เลยสงสัยว่าถ้าทำแบบนี้จะเข้าสมาธิลึกๆได้หรอ

*** ความรู้สึกแผ่ออกไป อาจจะคิดไปเองตามจิตที่ไปกำหนดเป้าหมายรึเปล่าครับ เพราะถ้ากำหนดเป้าหมายแบบเจาะจง จะรู้สึกเหมือน

ความรู้สึกที่เคยแผ่ออกจะเป็นการพุ่งหรือไหลไปตามที่จิดกำหนดเป้าหมายครับ ***