เซตช่วงนี้สร้างความสับสนแก่มือใหม่เป็นอันมาก เพราะว่า
มือใหม่ไม่ชอบความอึมครึมคลุมเครือ...ชอบตลาดแบบจะจะ
จริงๆแล้วธรรมชาติตลาดหุ้นมันจะอึมครึมเสมอ...เหมือนอารมณ์ของคนวัยทอง...เดายาก
สองปีที่ผ่านมาเป็นตลาดขาลง..ยิ่งซื้อยิ่งลง  ยิ่งถัวยิ่งดอยโดยเฉพาะชาวสวน
คนที่ลาออกมาเล่นหุ้น  คิดว่าจะเดินบนพรมแดงกินกำไรจากการเทรด  แต่อนิจาเจอ....ถนน รพช รอการปรับปรุง


 ช่วงขาลงทำให้เราติดอยู่ในวังวนขาลง...จนเราเชื่อสนิทใจว่ามันเป็นขาลงตลอดกาล  เล่นขาลงแล้วจะกินเหลาแน่แท้ 
จึงถนัดทางเดียวคือ เด้ง S เต้านั้น...ตามไอเด้าที่มีมู้ของสำนักทุกวัน  ....แต่ กลางเดือนที่ผ่านมาถึงเวลาเวลคัมทูไตแลนด์ของหรั่ง
เอาเงินเข้ามาเหมาสวนทุเรียนไทย 32,000 ล้านบาท จนราคาแพงเว่อร์ทำให้เราไม่ได้เสพ
นี่ซื้อยังไม่ถึง 10% ที่ขายเกือบ 4 แสนล้านเอาเงินกลับบ้านเพราะเคื่องลุงตู่ ที่จะเอาโพเดี่ยมทุ่มใส่

 ถึงเพลานี้อีปอบก็เอากับเขาด้วยชม้อยชม้ายชายตาให่หรั่งซื้อตามหรั่งตลอด  แต่หรั่งมันหารู้ไม่ว่าเม่าสยามเก่งขึ้นกว่าเดิม
หรั่งพยายามเผาป่าเพื่อให้เม่าสำลักควัน...ขายหมู...แต่เม่าสยามสู้ยิบตา


เพราะเม่ารู้ทันหรั่งที่ขนเงินมาแลกเงินบาทบาทแข็งเป๊ก..หรั่งเอาเงินเข้ามากวาดซื้อทุกอย่าง ทุกราคาของตลาดเงินลงทุนไหย
เป็นหนังคนละม้วนตอนที่งอนลุงตู่.....ขายหม้อ ขายตะหลิว ทุกราคาสบัดตูดขนเงินกลับบ้าน
 
  ตอนนี้มีหลายคนที่ลังเล...ว่าจะเอายังไงกับชีวิตดี
 จะตะลุยถั่วแขกโดยไม่กลัวดอย...หรือกำเงินรอ 1,200 จุด ให้เพื่อนล้อว่า  ตกรถ ต้องเลือกแล้วครับ


 สำหรับชาวสวน...นอนหลับรอในรถมา 2 ปีแล้ว 555 


 ตอนนี้รอเจ้ามือโลก...โทรปลุก...รหัสเปิดงาน..คือ This  is a books.