กุหลาบเกราะเพชร ฉากจบที่นิ่งๆ ดูเหมือนไม่มีอะไร แต่บีบหัวใจมาก


ขอเปรียบเทียบกับคำพูดที่ว่า อยากทำอะไรให้รีบทำ

รักใครให้รีบบอก ขัดใจกับใครให้รีบเคลียร์

เวลาของชีวิตคนเราไม่เท่ากัน เราไม่รู้ว่าในอนาคต

เราหรือคนที่เรารักจะไปก่อนกัน แต่ท้ายที่สุดแล้ว

ก็ทุกคนต้องจากกันอยู่ดี...

นั่นคือเหตุผลที่ต้องใช้ทุกวันเวลาให้คุ้มค่าและมีแต่ความทรงจำที่ดีที่สุด


เตชิตกับกัญญาวีร์โชคดีที่ได้เจอกันและรักกัน

แต่โชคร้ายที่ต้องพรากจากกันเร็วเกินไป

ห้านาทีสุดท้ายที่มีแค่ชิปกับความทรงจำในใจ

ห้านาทีสุดท้ายผ่านจอคอม มันทรมานมากสำหรับคนรักกัน

อีกคนที่รู้ว่าตัวเองตายไปแล้ว รู้สึกนึกคิดได้ทุกอย่างจากชิป รับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดทุกอย่าง

อีกคนที่ยังมีชีวิตอยู่ ได้แต่สื่อสารกับคนรักผ่านจอคอม สัมผัสผ่านจอคอม เจ็บปวดยิ่งกว่าคนที่จากไป

เมื่อความสุขเพียงห้านาทีสุดท้ายจบลง

เหลือเพียงความเงียบและความว่างเปล่า

สิ่งนี้มันบีบหัวใจมาก 


ถ้านี่พูดแทนเตชิตได้ ก็อยากจะพูดว่า

"ดีใจที่ได้เจอกันอีกนะ ตัวเองจะอยู่ในความทรงจำของเค้าตลอดไป" 
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่