ก้ออีกเช่นเคยค่ะ

ว่าด้วยเรื่องวันฝนตกของชีวิตคนในวัยทำงาน ....

วันนี้เป็นวันจันทร์ที่ 24 มิถุนายน ....
เป็นวันที่ฝนตกหนัก ....หนักสุดที่ว่า
เราสามารถหาข้ออ้างในการที่จะโดดงาน
ได้ง่าย มีความสมเหตุสมผลเลยล่ะค่ะ 😂😂

ลืมตาตื่นขึ้นมา แว้ปแรกในหัวคือ
พักร้อนในวันที่ฝนตก จะผิดมั้ย ??😁😁

บ่นเรื่องยอดขายมา ก้อหลายรอบแล้ว หลายเดือนแล้ว ...
เดือนนี้เป็นเดือนที่รู้สึกว่าผ่อนคลายสุดแล้วจริงๆ .....ความขี้เกียจมันกัดกินหัวใจอย่างบอกไม่ถูก
......เราเชื่อว่าหลายคนเป็นแบบนี้นะ

แต่ตัดภาพมาที่ความเป็นจริง
คือลุกมาอาบน้ำแต่งตัว มาทำงานปกติ
ระหว่างรอรถเมล์เหมือนทุกๆวัน
มีโอกาสได้คุยก่ะเพื่อนผู้หญิงที่รู้จักกันคนนึง
แต่ไม่ถึงกับสนิทนะ
เค้าบอกว่า วันนี้น่าจะหยุดกันหลายคนเนอะ
คงมีไม่กี่คนที่มาทำงาน ... คงมีแต่เราๆนี่แล่ะ

เค้าถามว่า ...ทำไมเราถึงยังมากัน ??
😂😂😂
ตอบไม่ถูกเลย...แต่ติดตลก ตอบกลับไปว่า
มานั่งตากแอร์ค่ะ ดีกว่าเนอะ

เค้าพูดต่อว่า "ใช่หรอ ..."  แล้วยิ้มแบบกรุ้มกริ่มสุดๆ  

นั่งรอรถเมล์มาพักนึงพอรถมา รถแมร่งงแน่น
ขึ้นไม่ได้อีก  รอค่ะยังคงรอ ...

คนที่นั่งข้างๆที่คุยกันในตอนแรกที่บอก
เค้าหันมาคุยก่ะเราอีกว่า
ถ้าเป็นเมื่อก่อนน่ะ เค้าคงหยุด โดดงานไปแล้ว แต่ทุกวันนี้มันเปลี่ยนไป มันมีอาไรที่ ...
ทำให้อยากมาทำงาน แม้ในวันที่แมร่ง ไม่น่ามา

นี่นึกในใจว่า งานเค้าคงได้เงินเดือนเยอะหรือค่าตอบแทนสูงล่ะเนอะ ....

แต่เปล่าจ้าาา
ยังไม่ทันคุยกันจบ มีผู้ชายเดินถือร่มมาหาเค้าแล้วบอกว่า ไปกันเถอะเดี่ยวสาย ...

อื่อหืมมม ...



เพื่อนที่คุยกันนี่แอบหันมาหานี่กริ่มเลยค่ะ

ความคิดเปลี่ยนเลยล่ะค่ะ .... เกทค่ะ
มันไม่ใช่แค่เรื่องเงินเดือนอ่ะเนอะ😂😂

เข้าใจล่ะค่ะในวัยจะกลางคนแบบนี้
คนโสดคนเหงา มันก้อต้องมีบ้าง


นั่งมองฝนในป้ายรถเมลล์ ... แล้วนึกถึงประโยคที่ว่า

เมื่อฝนตก ... ใครๆ ก้อ อยากมีร่ม .....
อดยิ้มตามผู้หญิงคนนั้นไม่ได้จริงๆ 😂😂

บอกไม่ถูกนะ แต่รู้สึกเป็นกำลังใจให้นาง 😂