มีปัญหาในความสัมพันธ์ อึดอัดและเจ็บปวด
เคยรู้สึกว่าจะมีอาการซึมเศร้า แต่หวังว่าคงไม่ใช่
ไม่เคยเล่าให้ใครฟัง ยังคงให้กำลังใจตัวเอง ว่ามันจะต้องดีขึ้น
เพียงอยากได้พื้นที่ระบาย
ความรู้สึกที่มี ถูกบันทึกไว้เท่าที่ตัวอักษรจะบรรยายได้
เป็นภาษาอังกฤษ ผมไม่รู้ว่าทำไม
อาจเพราะตอนนั้นผมกำลังฟังเพลงภาษาอังกฤษ เพลงของศิลปินที่ฆ่าตัวตาย เพลงที่ผมไม่ได้เลือก
ยังไงก็ตาม ผมแปลมันเป็นภาษาไทยไว้ด้วย ด้านล่าง เพื่ออาจเข้าถึงคนอ่านได้กว้างขวางขึ้น
ขอขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ
____________________________________________________
That look she gave me
The look of disappointment
It hurts
Nothing can compare to that feeling
When you know that you disappointed people you love
It's the worst feeling in the world
I've been trying to avoid it
I have always been
But there'll be mistakes
You'll never know
I'm afriad
I don't trust myself
I'm afraid it will happen again
I'm trying my best to prevent it but...
You'll never know
I'm not perfect
I'm just a guy
Maybe...
I don't know
It might be better if
I don't know
Being honest can be really painful
To say out loud what's happening
You will be judged
You sure will be
No escape
It's out of your control
Yes, I accept that
But the pain that attach
I cannot take it
Too much
I'm scared
I try to look for help
But I don't want to ask for it
Yes, once you start saying it
They're all ready to judge
The first and maybe the only thing they'll notice
Is your weakness
You have to deal with it
But how?
How can someone be that strong?
How can one always be strong?
Doesn't make sense
Does this only happen to me?
I don't know
Wise words don't help
Good songs do not either
Good books?
It's not possible to read with all those tears
The tears they will damage your books
What choice do I have?
I'm completely lost
With a broken compass
I thought I had a good one
But it wasn't
Such a piece of trash
But I'm still carrying it
I don't have a courage to throw it away
There's a fear that I will feel even more empty
Which way should I go?
Or should I move on at all?
Maybe just sit here still
Let words pouring out
Shortly I will be drowned
Immerse deeply into them
Until
I don't know
No one will come save me
Maybe I don't need help
I would just get used to it
I'm evolving
To be like a fish in the water
Move to the other world
Embrace what's there
You'll never know what's waiting
Take a leap
And dive, deep down
To the unknown
Wave goodbye to an old version of your future
Say goodbye to the old sunlight
That sun will shine no more
There might be a sun on the other side
Which is brighter and warmer
But you'll never know
It can also be something that can hurt you even more
Make you more lost
But at least you're going somewhere
Anywhere but here
____________________________________________________
สายตานั้น ที่เธอมองมา
สายตาแห่งความผิดหวัง
มันเจ็บปวดเหลือเกิน
ไม่มีอะไรเทียบได้
ความรู้สึกเมื่อคุณพบว่าคุณทำให้คนที่คุณรักผิดหวัง
เป็นความรู้สึกที่แย่ที่สุดในโลก
ผมพยายามหลีกเลี่ยงมัน
ผมพยายามมาตลอด
แต่ก็เกิดความผิดพลาด
ใครเลยจะรู้
ผมกลัวเหลือเกิน
ไม่เชื่อใจตัวเอง
กลัวว่ามันจะเกิดขึ้นอีก
ผมทำเต็มที่แล้วที่จะไม่ให้มันเกิดขึ้น
ใครเลยจะรู้
ผมไม่ใช่คนสมบูรณ์แบบ
ก็แค่คนคนหนึ่ง
บางที
ผมไม่รู้หรอก
มันอาจจะดีกว่าถ้าหาก...
ผมไม่รู้
การยอมรับอย่างซื่อสัตย์บางทีมันก็เจ็บปวดเอามากๆ
การพูดออกมาตรงๆว่าเกิดอะไรขึ้น
ใครๆก็จะตัดสินคุณ
แน่นอน คุณจะถูดตัดสิน
ไม่มีทางเลี่ยงได้
มันอยู่นอกเหนือการควบคุม
ผมรู้ และผมยอมรับมัน
แต่ความเจ็บปวดที่มาพร้อมกันนั้น
มันเกินกว่าที่ผมจะรับไหว
เกินไปจริงๆ
ผมกลัว
พยายามมองหาความช่วยเหลือ
แต่ไม่อยากร้องขอมันจากใคร
เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่คุณเอ่ยปาก
ทุกคนก็พร้อมจะตัดสินคุณ
สิ่งแรก และอาจเป็นสิ่งเดียวที่ทุกคนจะเห็นจากคุณ
คือความอ่อนแอ
ยังไงคุณก็ต้องรับมือกับมัน
แต่... ทำยังไงเล่า?
ใครคนหนึ่งจะเข้มแข็งขนาดนั้นได้ยังไง
ใครจะเข้มแข็งอยู่ได้ตลอดเวลา
เหลวไหลสิ้นดี
หรือมันเกิดขึ้นกับผมคนเดียว?
คำพูดฉลาดๆ ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น
เพลงดีๆ ก็ไม่ช่วยเช่นกัน
หนังสือเหรอ?
จะอ่านได้ยังไง เมื่อมีน้ำตาเต็มไปหมด
น้ำตามันจะทำหนังสือคุณพัง
ผมเหลือทางเลือกอะไรบ้าง
ผมเหมือนคนหลงทาง
กับเข็มทิศที่ผุพัง
ผมเคยคิดว่าผมมีเข็มทิศที่ยอดเยี่ยม
จริงๆแล้วมันก็แค่เศษขยะชิ้นนึง
แต่ผมยังคงกำมันไว้แน่น ไม่กล้าโยนทิ้งหรอก
เพราะกลัวว่าจะรู้สึกว่างเปล่าไปยิ่งกว่านี้
ไม่รู้จะเดินต่อไปทางไหน
หรือไม่ต้องไปไหนมันซะเลย
บางที นั่งเฉยๆอยู่อย่างนี้
ปล่อยให้ถ้อยคำมันพรั่งพรู
ไม่นานผมคงจมดิ่ง
ดิ่งลึกลงไป จนกระทั่ง...
ผมไม่รู้
ไม่มีใครมาช่วยหรอก
ที่จริง ผมอาจไม่ต้องการความช่วยเหลือ
เดี๋ยวคงปรับตัวได้เอง
ผมจะวิวัฒนาการ
กลายเป็นเหมือนปลาอยู่ในน้ำ
หลุดเข้าไปในโลกอีกใบ
โอบกอดทุกสิ่งที่รออยู่ที่นั่น
คุณไม่รู้หรอกจะมีอะไรรออยู่
กระโจนลงไปเลย
ดำลงไปให้ลึก
สู่ความไม่แน่นอน
โบกมือลาอนาคตแบบเดิม
บอกลาแสงตะวัน
ตะวันดวงเก่าจะไม่ฉายแสงอีกต่อไป
ที่อีกฟากหนึ่ง อาจจะมีตะวันดวงใหม่
ที่สดใสและอบอุ่นกว่า
แต่ใครเลยจะรู้
มันอาจเป็นสิ่งที่ทำร้ายคุณมากกว่าเดิม
ทำให้คุณยิ่งหลงทางก็เป็นได้
แต่อย่างน้อย คุณก็ได้มุ่งหน้าไป
ไปสู่ที่ใดก็ได้
ที่ไม่ใช่ตรงนี้
____________________________________________________
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ
ทุกข์ใจมาก ขอกำลังใจหน่อยครับ ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน
เคยรู้สึกว่าจะมีอาการซึมเศร้า แต่หวังว่าคงไม่ใช่
ไม่เคยเล่าให้ใครฟัง ยังคงให้กำลังใจตัวเอง ว่ามันจะต้องดีขึ้น
เพียงอยากได้พื้นที่ระบาย
ความรู้สึกที่มี ถูกบันทึกไว้เท่าที่ตัวอักษรจะบรรยายได้
เป็นภาษาอังกฤษ ผมไม่รู้ว่าทำไม
อาจเพราะตอนนั้นผมกำลังฟังเพลงภาษาอังกฤษ เพลงของศิลปินที่ฆ่าตัวตาย เพลงที่ผมไม่ได้เลือก
ยังไงก็ตาม ผมแปลมันเป็นภาษาไทยไว้ด้วย ด้านล่าง เพื่ออาจเข้าถึงคนอ่านได้กว้างขวางขึ้น
ขอขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ
____________________________________________________
That look she gave me
The look of disappointment
It hurts
Nothing can compare to that feeling
When you know that you disappointed people you love
It's the worst feeling in the world
I've been trying to avoid it
I have always been
But there'll be mistakes
You'll never know
I'm afriad
I don't trust myself
I'm afraid it will happen again
I'm trying my best to prevent it but...
You'll never know
I'm not perfect
I'm just a guy
Maybe...
I don't know
It might be better if
I don't know
Being honest can be really painful
To say out loud what's happening
You will be judged
You sure will be
No escape
It's out of your control
Yes, I accept that
But the pain that attach
I cannot take it
Too much
I'm scared
I try to look for help
But I don't want to ask for it
Yes, once you start saying it
They're all ready to judge
The first and maybe the only thing they'll notice
Is your weakness
You have to deal with it
But how?
How can someone be that strong?
How can one always be strong?
Doesn't make sense
Does this only happen to me?
I don't know
Wise words don't help
Good songs do not either
Good books?
It's not possible to read with all those tears
The tears they will damage your books
What choice do I have?
I'm completely lost
With a broken compass
I thought I had a good one
But it wasn't
Such a piece of trash
But I'm still carrying it
I don't have a courage to throw it away
There's a fear that I will feel even more empty
Which way should I go?
Or should I move on at all?
Maybe just sit here still
Let words pouring out
Shortly I will be drowned
Immerse deeply into them
Until
I don't know
No one will come save me
Maybe I don't need help
I would just get used to it
I'm evolving
To be like a fish in the water
Move to the other world
Embrace what's there
You'll never know what's waiting
Take a leap
And dive, deep down
To the unknown
Wave goodbye to an old version of your future
Say goodbye to the old sunlight
That sun will shine no more
There might be a sun on the other side
Which is brighter and warmer
But you'll never know
It can also be something that can hurt you even more
Make you more lost
But at least you're going somewhere
Anywhere but here
____________________________________________________
สายตานั้น ที่เธอมองมา
สายตาแห่งความผิดหวัง
มันเจ็บปวดเหลือเกิน
ไม่มีอะไรเทียบได้
ความรู้สึกเมื่อคุณพบว่าคุณทำให้คนที่คุณรักผิดหวัง
เป็นความรู้สึกที่แย่ที่สุดในโลก
ผมพยายามหลีกเลี่ยงมัน
ผมพยายามมาตลอด
แต่ก็เกิดความผิดพลาด
ใครเลยจะรู้
ผมกลัวเหลือเกิน
ไม่เชื่อใจตัวเอง
กลัวว่ามันจะเกิดขึ้นอีก
ผมทำเต็มที่แล้วที่จะไม่ให้มันเกิดขึ้น
ใครเลยจะรู้
ผมไม่ใช่คนสมบูรณ์แบบ
ก็แค่คนคนหนึ่ง
บางที
ผมไม่รู้หรอก
มันอาจจะดีกว่าถ้าหาก...
ผมไม่รู้
การยอมรับอย่างซื่อสัตย์บางทีมันก็เจ็บปวดเอามากๆ
การพูดออกมาตรงๆว่าเกิดอะไรขึ้น
ใครๆก็จะตัดสินคุณ
แน่นอน คุณจะถูดตัดสิน
ไม่มีทางเลี่ยงได้
มันอยู่นอกเหนือการควบคุม
ผมรู้ และผมยอมรับมัน
แต่ความเจ็บปวดที่มาพร้อมกันนั้น
มันเกินกว่าที่ผมจะรับไหว
เกินไปจริงๆ
ผมกลัว
พยายามมองหาความช่วยเหลือ
แต่ไม่อยากร้องขอมันจากใคร
เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่คุณเอ่ยปาก
ทุกคนก็พร้อมจะตัดสินคุณ
สิ่งแรก และอาจเป็นสิ่งเดียวที่ทุกคนจะเห็นจากคุณ
คือความอ่อนแอ
ยังไงคุณก็ต้องรับมือกับมัน
แต่... ทำยังไงเล่า?
ใครคนหนึ่งจะเข้มแข็งขนาดนั้นได้ยังไง
ใครจะเข้มแข็งอยู่ได้ตลอดเวลา
เหลวไหลสิ้นดี
หรือมันเกิดขึ้นกับผมคนเดียว?
คำพูดฉลาดๆ ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น
เพลงดีๆ ก็ไม่ช่วยเช่นกัน
หนังสือเหรอ?
จะอ่านได้ยังไง เมื่อมีน้ำตาเต็มไปหมด
น้ำตามันจะทำหนังสือคุณพัง
ผมเหลือทางเลือกอะไรบ้าง
ผมเหมือนคนหลงทาง
กับเข็มทิศที่ผุพัง
ผมเคยคิดว่าผมมีเข็มทิศที่ยอดเยี่ยม
จริงๆแล้วมันก็แค่เศษขยะชิ้นนึง
แต่ผมยังคงกำมันไว้แน่น ไม่กล้าโยนทิ้งหรอก
เพราะกลัวว่าจะรู้สึกว่างเปล่าไปยิ่งกว่านี้
ไม่รู้จะเดินต่อไปทางไหน
หรือไม่ต้องไปไหนมันซะเลย
บางที นั่งเฉยๆอยู่อย่างนี้
ปล่อยให้ถ้อยคำมันพรั่งพรู
ไม่นานผมคงจมดิ่ง
ดิ่งลึกลงไป จนกระทั่ง...
ผมไม่รู้
ไม่มีใครมาช่วยหรอก
ที่จริง ผมอาจไม่ต้องการความช่วยเหลือ
เดี๋ยวคงปรับตัวได้เอง
ผมจะวิวัฒนาการ
กลายเป็นเหมือนปลาอยู่ในน้ำ
หลุดเข้าไปในโลกอีกใบ
โอบกอดทุกสิ่งที่รออยู่ที่นั่น
คุณไม่รู้หรอกจะมีอะไรรออยู่
กระโจนลงไปเลย
ดำลงไปให้ลึก
สู่ความไม่แน่นอน
โบกมือลาอนาคตแบบเดิม
บอกลาแสงตะวัน
ตะวันดวงเก่าจะไม่ฉายแสงอีกต่อไป
ที่อีกฟากหนึ่ง อาจจะมีตะวันดวงใหม่
ที่สดใสและอบอุ่นกว่า
แต่ใครเลยจะรู้
มันอาจเป็นสิ่งที่ทำร้ายคุณมากกว่าเดิม
ทำให้คุณยิ่งหลงทางก็เป็นได้
แต่อย่างน้อย คุณก็ได้มุ่งหน้าไป
ไปสู่ที่ใดก็ได้
ที่ไม่ใช่ตรงนี้
____________________________________________________
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ