คือเราจะบอกว่าเราไม่ค่อยชอบคุยกับเด็กสักเท่าไหร่จะมีน้อยคนมากที่เราคบ (รุ่นน้องเขาเป็นผู้หญิง)​ แต่เราเคยเทน้องเขาหลายครั้งแล้ว แล้วเวลาเราทักไป เขาก็คุยกับเราตลอด ตอนนี้เราก็ทักไปคุยกับน้องเขาอีกครั้ง จะได้เดือนนึงแล้ว เราก็รู้สึกดีนะที่มีคนคอยแคร์เราแบบนี้ ทำให้เราชนะโดยที่เราอยู่เฉยๆ แต่เรากลัวใจตัวเอง กลัวจะทำร้ายน้องเขา เราสับสนว่าเราอยากอยู่คนเดียว หรืออยากมีใครสักคนอยู่ด้วย แต่ทุกครั้งที่ได้คุยกับน้องเขา เรารู้สึกดีมากๆ (เราโดนเทมาจากคนก่อนคือเขาไม่แคร์เราเลย)​ เราเลยพยายามว่าลองแคร์คนที่เขาแคร์เราบ้าง อาจจะดีกว่าการไปแคร์คนที่เขาทำร้ายเรา เราพยายามเปิดใจ บางครั้งก็รู้สึกดีมากเลยนะ แต่บางครั้งก็สับสน ว่าเราต้องการน้องเขาจริงๆหรือเปล่า ใจจริงๆเราไม่อจากทำร้ายน้องเขาเลย ถ้าใจเรารู้สึกได้ชักเจนเราก็อยากให้น้องเขาเป็นแฟนของเรา แต่ตอนนี้สับสน เพราะพึ่งโดนเทมา