เมื่อตอนปี4เราได้แอบชอบคนๆนึง ซึ่งก็เป็นเพื่อนคณะเดียวกันกับเราแต่คนละเอก ตอนนั้นเราก็ได้แต่แอบมองเวลาเขาเดินผ่าน และเหลือบมองเวลาเดินไปเจอ แต่ตอนนั้นเราไม่ได้ทำอะไรเพราะเราไม่กล้าพอ จนเวลาผ่านไป 3 ปี เรากลับมาเจอกันอีกครั้งในวันซ้อมรับปริญญา ตอนแรกเราคิดว่าเราไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว จนกระทั่งเราบังเอิญได้สบตากันถึงได้รู้ว่าเรายังชอบเขาอยู่นี่นา ตอนซ้อมเขานั่งอยู่แถวหน้าเรา เราก็จะคอยแอบมองเขา เวลาเขาเดินผ่านก็จะมองที่มือเขาไม่กล้ามองหน้า วันซ้อมใหญ่ตั้งใจว่าจะเข้าไปขอถ่ายรูปเก็บไว้เป็นความทรงจำ แต่มาคิดได้ว่าวันจริงต้องเจอกันอีก เลยตัดสินใจไม่ขอถ่ายรูปดีกว่า วันจริงเราตั้งใจเด็ดเดี่ยวมากว่ายังไงวันนี้ต้องทำอะไรสักอย่าง พอออกมาจากหอประชุมก็ไม่เจอเขาแล้ว เพราะเขาเดินเร็วมาก พยายามชะเง้อหาก็ไม่เจอ กลับมาถึงบ้านเราเลยค้นหาเฟส ไอจี และไลน์ของเขา ซึ่งเจอทุกอย่าง เราได้ทำการแอดเฟสไป ณ ปัจจุบันเขายังไม่รับเลย ไดเรกไอจีไปด้วย เขาก็ยังไม่ตอบ เขาเป็นคนไม่โซเชียล แต่ไลน์ไม่ได้แอดไปเพราะไม่ใจพอ ตอนนี้หาไม่เจอแล้ว เลยตัดสินใจขอให้เพื่อนช่วยขอไลน์ของเพื่อนเขามาให้ ก็ได้ความจากเพื่อนว่า"เขามีแฟนแล้ว" ตอนนี้ไม่ขออะไรมากมาย ขอแค่ได้บอกความรู้สึกที่มีให้เขารู้สักครั้ง แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไรถึงจะมีโอกาสได้บอก คงต้องรอวันที่เขาโสด พอถึงวันนั้นเราจะไม่ปล่อยโอกาสหลุดมือไปอีก
สุดท้ายนี้อยากบอกว่ารักใครชอบใครให้รีบบอก อย่ามั่วรอเวลา อย่ามั่วแต่ไม่กล้า เพราะบางทีมันอาจไม่ทันแล้ว อย่างน้อยได้พูดออกไปโอกาสที่เขาจะคิดตรงกันกับเรามันก็มี