เราเป็นคนหุ่นโอ่งค่ะ  เวลาไปเที่ยวไหนกับเพื่อนก็จะใส่เท่าที่มี ไม่ได้ซื้อเสื้อผ้ามา 10กว่าปีแล้ว เพราะเสื้อที่ต้องใจมันมีแต่ขนาด S M L  
การที่โดนบอกว่า "ไม่มีไซส์ใหญ๋นะ ตัวเอง" "ไม่มีไซส์"  "ตัวนี้น้องใส่ไม่ได้"  มันเจ็บปวดมาก การออกกำลังกายมันก็อีกยาวไกลค่ะ
เงินที่ได้มางงๆว่ามันไปไหน เออ เอาไปกิน โอ้ยยยยย

ตอนนี้เราเริ่มซื้อเสื้อยืดขอยูนิคโคล่ 1 ตัว 390-  เนื้อผ้าฝ้ายใส่แล้ว ฮือออ ดีมากกก 
เสต็ปต่อไปตั้งใจจะซื้อกางเกงยีนส์ยางยืด  ที่มันเข้ากับเสื้อยืดคงจะทำให้กล้าออกไปเที่ยวข้างนอกบ้าง
ปกติชุดทำงานเราก็ไม่ได้ดูดีอะไรเพราะหาไซส์ยาก ที่มีก็เหมือนป้ามากๆ เห้อ
เราคิดว่าจะพยามเอาเงินที่ไปจ่ายค่ากิน ไปซื้อเสื้อผ้าให้มากขึ้น แล้วพยามกินให้น้อยลง
เหลือกินแค่ไหนแค่นั้น ไม่รู้ว่ามันผิดไหมแต่จะลองแบบนี้ดูบ้าง

เงิน 2000 ได้เสื้อแพงสี่ตัวใช้ยาวๆ
เงิน2000 กินได้หลายๆมือ ขนม แถมไขมัน อ้วนยาวๆ (แถมไม่ยอมกินผักอีกต่างหาก ทำไมเป็นเด็กแบบนี้)
ใครเป็นแบบเราบ้างแชร์ได้ค่ะ