บอกก่อนว่าผมไม่ใช่นักดูหนัง อาจจะอยู่ในประเภทคนดูหนังไม่เป็นด้วยซ้ำ ในกระทู้นี้แค่เป็นการดูแล้วมาเล่าสู่กันฟัง แลกเปลี่ยนความเห็น ตามประสาคนดูหนังทั่ว ๆ ไป




[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หนังทำออกมาได้ดี และมีอะไรที่ต้องคิด วิเคราะห์ ซึ่งปกติผมก็ไม่ค่อยถูกกับหนังประเภทนี้นัก

แต่หลาย ๆ ฉาก ทำให้ผมนึกถึงสถานการณ์บ้านเมือง มีคนบางกลุ่มที่มักบ่นว่าไม่อยากอยู่เมืองไทยแล้ว อยากไปต่างประเทศ ก็เหมือนกับชีวิตของซูที่ไม่อยากสืบทอดอาชีพขายก๋วยเตี๋ยว และอยากไปฟินแลนด์ ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจ ว่าจะไป หรือจะอยู่กับสภาพแบบนี้ และอาจจะมีส่วนช่วยทำให้อะไรดีขึ้นได้

หรือฉากที่ซูคุยกับเบลเรื่องที่ว่าถ้าโตเป็นผู้ใหญ่แล้วจะเป็นแบบไหน อาจจะเป็นแบบผู้ใหญ่ที่ไม่ชอบตอนนี้ก็ได้ ส่วนตัวผมตีความไว้ว่าคนรุ่นใหม่สมัยนี้ไม่ชอบความคิดบางอย่างของคนรุ่นเก่า แต่ก็ไม่แน่ว่าพอเป็นผู้ใหญ่ก็อาจทำแบบเดียวกัน หรือมีความคิดที่คนรุ่นใหม่ (ในอนาคต) ก็ไม่ชอบเหมือนกัน

เหมือนเป็นการเสียดสีการเมืองที่ไม่เอียงไปทางใดทางหนึ่ง (ยกเว้นตอนซูสัมภาษณ์กับครูผู้หญิงนะ)

จุดหนึ่งที่ผมแอบงงคือตอนที่ซูเปิดถังขยะเจอซากเด็กที่ถูกทำแท้ง แล้วไปเอาเรื่องเด็กสาวคนนั้น ผมตีความสองอย่าง อย่างแรกก็ตรงไปตรงมาคือ เด็กสาวคนนั้นรับบริจาคหัวใจจากแม่ของซูไป ดูจากตอนที่พ่อจะต้องเซ็นเอกสาร และเหมือนมีเคสเร่งด่วนที่ต้องการหัวใจเดี๋ยวนั้น พอซูรู้ว่าเด็กคนนั้นทำสิ่งไม่ดีเลยโกรธ

อีกแบบก็คือ สื่อว่าเด็กคนนั้นไม่มีจิตใจพอที่จะเป็นแม่ แต่ก็คงไม่มีเหตุผลเพียงพอที่ซูจะเข้าไปบวกแบบนั้น น่าจะเป็นเหตุผลแรกมากกว่า

จุดที่ชอบคือการแสดงของน้อง ๆ ทุกคน ตอนดูผมไม่คิดว่านั่นคือเจนนิษฐ์ ไม่คิดว่านั่นคือมิวสิค แต่เป็นซูกับเบล และคนที่พลิกบทบาทมากที่สุดคงเป็นน้ำหนึ่ง ส่วนคนอื่น ๆ ก็สมบทบาทที่ตัวเองได้รับ