ก่อนอื่นคือ ไม่ใช่เราไม่อยากเรียนเพราะเบื่อหรืออะไรนะคะ คือเราเป็นพวกที่แบบต้องใช้เวลาในการเข้าใจนานมาก แล้วเราเป็นพวกเรียนพิเศษหนักมากในช่วงที่ผ่านมา พอขึ้นม.3มาคือการบ้านเยอะ เรียนหนัก ไหนจะสอบอีก เราเรียนพิเศษทุกวัน กลับบ้านสองสามทุ่ม
หนักสุดคือวันเสาร์ ในช่วงเช้าเราเรียนกับเพื่อน(คือเพื่อนมีกจะมาสายนัด10 มา10.30) มันทำให้เราต้องเรียน10.30-12.30 ที่ราชเทวี และเราต้องนั่งวินไปเรียนต่อที่สยามในตอน13.00(คือแม่ให้เรียน)-15.00 เเล้วเราต้องนั่งรถไฟฟ้าจากสยาม มาหมอชิตแล้วต่อmrtไปบางซื่อ แล้วแม่มารับไปเรียนบางกรวยต่อ 16.00-18.00คือเราไม่มีเวลากินข้าวเลย เหนื่อยมาก ปัญหาคือเราเรียนพิเศษที่สยามแลเวเราไม่เข้าใจ(น่าจะเหนื่อยกับติวเตอร์ไม่ค่อยแคร์เรา) เราบอกว่าแม่เราไม่โอเค ขอไม่เรียนได้ไหม แม่บอกว่าลองครั้งต่อไปก่อน แม่ก็บอกว่า พี่เขาบอกหนูไม่แม่นตรงนี้ๆๆ คือเรารู้สึกว่ามันเป็นวิชาที่เราอ่านเองได้ คือแบบมันเครียดมาก คือรู้ว่าตัวเองเรียนไม่ไหว แต่ก็ต้องเรียนเพราะแม่บังคับ เราเข้าใจว่าแม่หวังดี แต่คือมันโคตรเหนื่อยอ่ะ เราหาเวลาพักไม่ได้เลย ว่างเมื่อไรก็ต้องทำการบ้าน มานั่งอ่านหนังสือ เพราะเด่วก็มีสอบ เราควรทำยังไงดีคะ
โดนแม่บังคับเรียนพิเศษ
หนักสุดคือวันเสาร์ ในช่วงเช้าเราเรียนกับเพื่อน(คือเพื่อนมีกจะมาสายนัด10 มา10.30) มันทำให้เราต้องเรียน10.30-12.30 ที่ราชเทวี และเราต้องนั่งวินไปเรียนต่อที่สยามในตอน13.00(คือแม่ให้เรียน)-15.00 เเล้วเราต้องนั่งรถไฟฟ้าจากสยาม มาหมอชิตแล้วต่อmrtไปบางซื่อ แล้วแม่มารับไปเรียนบางกรวยต่อ 16.00-18.00คือเราไม่มีเวลากินข้าวเลย เหนื่อยมาก ปัญหาคือเราเรียนพิเศษที่สยามแลเวเราไม่เข้าใจ(น่าจะเหนื่อยกับติวเตอร์ไม่ค่อยแคร์เรา) เราบอกว่าแม่เราไม่โอเค ขอไม่เรียนได้ไหม แม่บอกว่าลองครั้งต่อไปก่อน แม่ก็บอกว่า พี่เขาบอกหนูไม่แม่นตรงนี้ๆๆ คือเรารู้สึกว่ามันเป็นวิชาที่เราอ่านเองได้ คือแบบมันเครียดมาก คือรู้ว่าตัวเองเรียนไม่ไหว แต่ก็ต้องเรียนเพราะแม่บังคับ เราเข้าใจว่าแม่หวังดี แต่คือมันโคตรเหนื่อยอ่ะ เราหาเวลาพักไม่ได้เลย ว่างเมื่อไรก็ต้องทำการบ้าน มานั่งอ่านหนังสือ เพราะเด่วก็มีสอบ เราควรทำยังไงดีคะ