เมื่อต้นปีที่แล้วเราก็ได้ตั้งกระทู้คำถามไว้ในพันทิปนี้แหละ(แต่ไม่มีใครเข้ามาแสดงความคิดเห็นอะไร)มีแต่เราที่ต้องกลับมาย้อนอ่านในสิ่งที่ตั้งคำถามไปทำมันให้เราได้คิดนะว่าตอนนั้นคิดอะไรอยู่ถึงไม่รู้ถูกผิดชั่วดีเอาแต่เข้าข้างตัวเองว่าทำดีกับคนที่ไม่เคยเห็นค่าเราไปเลื่อยๆสักวันเดี๋ยวเขาคนนั้นก็เลือกเราเห็นค่าเราอยู่ดี ช่วงนั้นเหมือนมีความหวังมากๆหูหนวกตาบอดความรักบังตาบังใจ รู้อะไรมั้ยเราพยายามมาเป็นปีๆเลยนะพยายามที่แทนที่ผญ.คนนั้นที่มาก่อนเรา ผญ.คนนั้นที่เป็นแฟนคนปัจจุบันกับคนที่เรากำลังคบอยู่(ก็คบซ้อนนั้นแหละถ้าเขาสองคนนั้นแต่งงานกันแล้วเราคงเป็นเมียน้อยเลยแหละแต่เขาสองคนยังคงเป็นแค่แฟนกันยังไม่ใช่สามี-ภรรยาฐานะเราตอนนั้นก็เป็นได้แค่ชู้รัก)ที่เราบอกว่าเหมือนมีความหวังนั้นเพราะว่าผญ.คนนั้นเป็นคนขี้หึงเอาแต่ใจกดดันอยากให้ผช.รวยๆเรียนสูงๆจะได้มีเงินสินสอดมาขอแต่งงานมีอนาคตเลี้ยงดูให้อยู่ดีสุขสบายเขาจะได้ไม่อายใครเชิตหน้าชูตาเขาได้(เอาเป็นว่าผญ.โตกว่าหลายปีเขาเลยอยากมั่นคงอยากมีอนาคตความคิดเป็นผู้ใหญ่นั้นแหละ)แต่ตอนนั้นเรามองผญ.คนนั้นว่าเห็นแก่ตัวเอาแต่ใจเอาแต่อยากสบายคบแล้วอายจะคบทำก็เลิกไปสิ๊เราเลยสวมบทเป็นผญ.แสนดีทำดีกับมันตลอดทุกครั้งที่มันทะเลาะกันเราก็คอยยุแยง"ก็เลิกๆไปสิเทอพี่...เขาอายที่เทอไม่มีอะไรสู้คนอื่นได้เอาแต่กดดันเทอแบบนี้ไม่นึกถึงใจเทอบ้างเลยสินสอดตั้งเป็นล้านคนรักกันแค่อยู่ดูแลกันช่วยกันสร้างฐานะแบบนี้ไม่ดีกว่าเหรอเทอ"เซียมเก่งปะละ) "ฟังนะในวันที่เทอไม่เหลือใครเทอยังมีเค้านะเค้าจะอยู่ข้างเทอแบบนี้ตลอดไปเล๊ยย" เราทำให้ตัวเองดูเป็นคนที่เข้าใจมันมากกว่าคนที่ที่คบกันมาหลายปีเราเป็นคนที่เข้าใจมันตลอดพูดถูกจุดตลอดทั้งที่ก็คบกับมาได้เกือบปีเองเราอยู่ข้างมันตลอดที่มันไม่เหลือใครตอนมันทะเลาะกันมันร้องไห้ก็มีเราคอยปลอบมันในใจก็อยากให้มีมองเห็นสิ่งที่เราพยายามทำเพื่อมันบ้างอยากได้ใจมันบ้างไม่เคยคิดจะทำร้ายมันเลยสักครั้งต่อให้มันทำร้ายจิตใจเราทำ ใส่เราแค่ไหนเราก็ไม่เคยคิดร้ายกับมันเลยสักครั้งกับรักมันมากขึ้นทุกวัน อาจเพราะมันขอบคุณเราตลอดที่ทำดีกับมันทั้งที่มันก็ไม่ได้ดีอะไรมันบอกรักเรามันบอกเรามันรักแต่ที่ยังเลิกกับอีกคนไม่ได้นั้นเป็นเพราะความผูกพันคบกันมานานถามว่ามันรักเขามั้ยมันตอบไม่ได้รักแล้วแค่ยังผูกพันธ์มันเลยขอเวลามันบอกเราเสมอว่าเลือกเรารักเราจะดูแลเราตลอดไปแล้วเราก็เข้าใจมันเฉยโง่เนอะกับคำพูดจอมปลอม เนี้ยแหละคือเหตุผลที่ทำให้เราคิดว่ายังพอมีความหวังในใจรู้สึกผิดรู้สึกแย่นะไม่ได้มีความสุขกับสถานะ ๆแบบนี้เลยสักครั้งเอาแต่หลอกตัวเองว่าที่ทำอยู่เรามีความสุขดีความจริงแล้วมันไม่ใช่เลยมันทำเราเสียใจมาตลอดไม่สิมันทำผญ.สองคนเสียใจมาตลอด(ตลอดเวลาที่คบกันผญ.คนนั้นไม่รู้นะอาจจะเพราะพี่เขาโตแล้วอยากโฟกัสการเรียนอนาคตมากกว่าไม่เสียเวลาสืบที่แฟนตัวเองนอกใจ) ที่ตลกมากกว่านั้นตลอดเวลาเราก็ติดต่อคุยกับพี่เขาบางที่เขาปรึกษาเราเรื่องแฟนตัวเอง(ทั้งที่เคยจับได้นะว่าเรากับแฟนเขาเคยแอบคบกันแต่เขาก็ยังเลือกที่จะไว้ใจเราอีกครั้งเขาเชื่อมาตลอดว่าเราเลิกยุ่งกันไปแล้ว) # เนอะ ทุกครั้งที่เขาปรึกษาเราเราก็คอยเซียมบอกมันไม่ดีอย่างนู้นนี้นั้นพี่ดีอย่างดีนั้นนู้นสามารถหาคนที่ดีกว่ามันได้สบายจะทนเสียใจกับคนแบบนี้ทำไม(เซียมเก่งแต่เราจริงใจกับพี่เขานะถึงแม้จะหวังให้เลิกกัน)เขาก็บอกพี่ทนได้อีกไม่นานหรอกถ้ามันยังไม่หยุด อนาคตพี่ยังไปได้ไกลกว่านี้ก็ทนได้เท่าที่ทน ยังไงพี่เขาก็ทนได้เพราะฝ่ายชายปิดบังโกหกแถเนียนพี่เขาเชื่อใจให้อภัยมันทุกรอบ ผิดกับเราที่รับรู้เรื่อง ๆของมันทุกเรื่อง โอ้โห้!!!!!!!!!!ความรู้สึกตอนนั้นคือกูเหนือกว่ากูรู้ทุกเรื่องมันไม่เคยปิดบังเราสักอย่างผิดกับอีกคนโง่จริงๆแฟนนอกใจก็ยังโง่เชื่อแฟนโกหกก็ยังโง่เชื่อ(แต่ถ้าคิดดีๆคนที่โง่กว่าคือเราที่มันปิดบังโกหกเพราะไม่อยากทำให้เขาเสียใจแสดงว่ามันแคร์เขาคนนั้นที่ไม่ใช่กู)เรารับมันได้ทุกอย่างจริงๆ เช่น มันสูบบุหรี่ กินเหล้าบ้างตามโอกาส -น้ำต้มมท่อม -โปร ติดเพื่อนติดเกม แอบคุยกับคนนู้นคนนี้ เราก็รับมันได้ไม่เคยว่าด่ามันสักคำแค่คอยห้ามอย่าเล่นเยอะสูบเยอะมากนะเค้าเป็นห่วง(พูดได้ว่าสันดานเลวๆมันไม่ปิดบังเราเลยอาจแค่รำคาญเราบ่นมันบางทีก็โกหก)แต่กับอีกคนโกหกแม้กระทั่งว่าไม่ได้สูบบุหรี่(เพราะเขาไม่ชอบผช.สูบบุหรี่) #เจ็บเนอะ ถ้าเลือกได้โกหกกูเถอะความจริงมันโหดร้ายเกินไป ดั่งคำที่ว่า คนไม่รู้ไม่เจ็บ มีต่อนะมีอีกเยอะเลยที่อยากเล่าอยากเตือนคนที่กำลังทำผิดความรักบังตาแบบที่เราเคยทำ