ธอไปไหว้พระพาเธอไปกินขาวพาเธอไปครีบตุ๊กตามันก็มีความสุขที่ผมได้เจอเธอแล้วได้จับมือกันจนมานั่งเล่นกันก็นั่งคุยกันปกติเขาหยิบของในกระเป๋าผมก็บอกจะถือโทรศัพท์ให้แล้วคนคุยเขาก็โทรเข้ามาจริงๆผมก็โกรธเธอไม่ได้จะน้อยใจยังไม่ได้เลยเพราะเราเลิกกันแล้วแต่ตอนนั้นคือผมก็น้ำตาคลอนะผมก็เสียใจที่ดูแลเธอไม่ได้ผมผิดเองที่บอกเลิกเขาเพราะความห่างกันมันทำให้ผมคิดถึงแล้วต้องการเขาเป็นครั้งแรกที่ผมเจอแล้วผมขอเขากอดจนน้ำตาผมไหลออกมาบอกเธอว่าไม่ไปได้มั้ยผมก็รู้ว่ามันคงยากที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมเพราะอะไรหลายๆอย่างที่เราไม่เข้าใจกันต่างคนต่างหน้าที่แต่ผมก็ยังพูดซ้ำๆว่า อยู่กับเค้าได้มั้ย ผมก็อยากให้เธอเจอคนที่ดีกว่าอยากให้เขามีคนรักที่ดีกว่าผมแต่ผิดทีาผมมันอ่อนเเอเองที่ทำไม่ได้สักครั้งผมคิดถึงเธอมาก ถ้าเธอได้อ่านกระทู้นี้อยากให้เธอรู้  ว่าเค้าไม่ได้อยากรั้งเตงไว้ให้เตงลำบากใจเค้าขอโทษที่ทำให้เตงเสียใจหลายๆครั้งอยากให้เตงเจอคนที่ดีแต่ผิดที่เค้ายังรักเตงรั้งเตงไว้ไม่ไปไหนเค้าไม่ได้อยากเห็นแก่ตัวเลยเเต่เค้าทำไม่ได้เลยสักครั้งที่จะไปจากเตงเค้าขอโทษนะถ้าเตงได้เจอคนที่ดีกว่าเค้าเค้าก็เข้าใจนะ  เค้าอยากให้เตงหายจากโรคซึมเศร้าแต่เค้ากลับทำให้เตงร้องไห้เสียใจกับเค้าหลายครั้ง เค้ารักเตงนะเเต่เค้าทำร้ายเตงทางอ้อมด้วยคำพูด ขอให้เตงโชคดีกับทางที่เตงเลือกเดินนะที่รัก  เค้าจะพยายามตัดใจจากเตงแบบที่เตงตัดใจจากเค้า ถึงมันจะยากสำหรับเค้ามากแร่เค้าก็จะทำมันให้ได้  รักเตงเสมอนะ 🙁