คือว่าผมชอบผญคนนึง
นางเป็นเพื่อนผมฮะ คือผมชอบนาง100%เลยตั้งแต่เจอครั้งแรกฮะ
พอผมได้สนิทกับนางมากขึ้นก็ได้รู้ว่านางมีแฟนแล้ว ผมจึงต้องลดเปอร์เซ็นความชอบของผมลง เหลือ50%
ผมก็รู้สึกได้นะว่านางรู้ว่าผมชอบนาง เพราะผมเห็นนางชอบย้ำคำว่าเพื่อนบ่อยมาก ผมก็พยามถอยมาแล้วให้ลดเปอร์เซ็นมาแล้ว
แต่เพื่อนในห้องมันชอบแซวผมอะ แล้วเปอร์เซ็นมันก็ลดยากมากเพราะมันแซวให้ผมอาย แล้วแฟนนางก็อยู่ต่างจังหวัดด้วย 
ผมไม่รู้ว่าควรจะ ฉวยโอกาสทำให้นางชอบผมคืนหรือผมต้องรอเขาสองคนเลิกกันดี แล้วค่อยเพิ่มความสัมพันธ์ 
เอาง่ายๆ คือ ผมไม่กล้าหยอดมุขจีบ ไม่กล้าจับเนื้อต้องตัว ไม่กล้าทำตัวเหมื่อนผมเป็นแฟนนาง เพราะผมรู้ว่าเวลามีแฟนแล้วแฟนตัวเองโดนคนอื่น
มาสัมผัส ตัวเนียมัน...โคตรจะหึงเลย5555 ผมเข้าใจความรู้สึกแฟนนางดี  เพราะผมก็ชอบนางเหมื่อนกัน แต่นางกับให้คนอื่นมาสัมผัสตัวเนียดิ!!(ผชด้วย)
จะว่าไงดีเนีย.......ผมหึงแทนแฟนของนาง5555............................คือ.............ไงดีอะ......ผมชอบนางแล้วอะ~
.........เออ!!.....ใช่..นางมีแต่เพื่อนผชนะลืมบอก....ก็หมายความว่าศัตรูหัวใจผมก็เยอะมากไง นางคิดว่าทุกคนคือเพื่อน
แต่ผมดูก็รู้ทุกคนอยากได้นางเป็นแฟน และ!! เพื่อน!! !! ก็!! ไม่เกรงใจฝ่าย ญ เลยยย!!!!!!!!!!! ฉวยโอกาสจับนู้นจับนี้อยู่ได้!!! 
แต่ผมที่เป็นเพื่อนสนิทนางสุด กับไม่ได้ฉวยโอกาสซักครั้งเลยยยย!!!T_T
ไม่ใช่ผมไม่อยากทำ...นางน่ารักขนาดนั้น...(อยากจับหัวนาง.อยากกุมมือนาง~) ผมก็แค่เกรงใจนางและแฟนนางฮะ
....บ่นนานละ55555    สรุปเลย.... : ผมควรฉวยโอกาสแบบพวกมันหรือผมต้องรอนางเลิกกับแฟนก่อน        (ผมไม่เคยแช่งให้นางกับแฟนนางเลิกกันเลยนะ)
(ผมแค่ไม่ชอบเวลานางร้องไห้) ผมแพ้ ผญ ร้องไห้(เห็นแล้วใจบาง) แค่ปกตินางก็น่ารักอยู่แล้ว ถ้าร้องไห้ให้ผมเห็นอีกผมไม่รักนางตายเลยหรอ?
ok...เข้าเรื่องอีกครั้ง55555 เล่าสนุกดี5555    สรุปเลย.... : ผมควรฉวยโอกาสแบบพวกมันหรือผมต้องรอนางเลิกกับแฟนก่อน

หรือใครจะแนะนำวิธีอื่นก็บอกได้นะ