ผมเป็นครูอัตราจ้าง ทำงานได้ปีกว่าละ ผมเหนื่อยเหลือเกิน กับงานที่นอกเหนือจากการสอน
ไม่ว่าจะเป็นงานธุรการ งานอนามัย งานการเงิน งานสารพัดต่างๆ
ผมรู้สึกเครียดเหลือเกินกับงานที่พอกพูนเรื่อยๆ มันไม่มีที่สิ้นสุด
อยากมีเวลาอ่านหนังสือสอบเหมือนคนอื่น
แต่ข้อเสียคือถ้าโชคไม่ดีอาจสอบติดโดนเรียกไกลบ้านไปอีก
ผมไม่อยากสอนไกลบ้านเลยครับ เพราะมีครอบครัวด้วย ไม่อยากห่างเมียห่างลูกเลยครับ
เวลาทำงาน ผมก็ทำงานตามหน้าที่อย่างเต็มความสามารถ
แต่ทำไปก็ไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นเลยครับ หัวหน้าแผนกก็ไม่ค่อยปลื้ม ไม่ค่อยพูดด้วย ส่วนครูคนอื่นก็คอยจ้องจับผิด
บางครั้งก็เอาไปฟ้อง ผอ ว่าผมทำผิดโน่นนี่ หรือเป็นเพราะผมไม่ค่อยพูดครับ เลยต้องเจอแบบนี้
ทุกวันนี้ได้แต่อดทน เพราะเมียผมใกล้คลอดแล้ว
แต่ใจนึง ผมอยากออกแล้วไปหางานอื่นที่เงิน 9000 เหมือนกัน ทำแล้วสบายใจ จบในหนึ่งวันมากกว่า
ผมไม่อยากแบกเอกสาร แบกงานมาทำต่อที่บ้าน
ใจนึงก็สงสารเมียมากครับ กลัวเค้าจะอดไปกับเราด้วย
ผมเครียดมาก พยายามท่องในใจทุกวันว่า วันนี้ไปทำงาน ก็ได้เงิน จะโดนอะไรก็ช่าง
ใครเข้ามาอ่านนี้ คิดว่าผมควรออกหรือทนต่อครับ
ชีวิตครูอัตราจ้างไปต่อหรือพอแค่นี้
ไม่ว่าจะเป็นงานธุรการ งานอนามัย งานการเงิน งานสารพัดต่างๆ
ผมรู้สึกเครียดเหลือเกินกับงานที่พอกพูนเรื่อยๆ มันไม่มีที่สิ้นสุด
อยากมีเวลาอ่านหนังสือสอบเหมือนคนอื่น
แต่ข้อเสียคือถ้าโชคไม่ดีอาจสอบติดโดนเรียกไกลบ้านไปอีก
ผมไม่อยากสอนไกลบ้านเลยครับ เพราะมีครอบครัวด้วย ไม่อยากห่างเมียห่างลูกเลยครับ
เวลาทำงาน ผมก็ทำงานตามหน้าที่อย่างเต็มความสามารถ
แต่ทำไปก็ไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นเลยครับ หัวหน้าแผนกก็ไม่ค่อยปลื้ม ไม่ค่อยพูดด้วย ส่วนครูคนอื่นก็คอยจ้องจับผิด
บางครั้งก็เอาไปฟ้อง ผอ ว่าผมทำผิดโน่นนี่ หรือเป็นเพราะผมไม่ค่อยพูดครับ เลยต้องเจอแบบนี้
ทุกวันนี้ได้แต่อดทน เพราะเมียผมใกล้คลอดแล้ว
แต่ใจนึง ผมอยากออกแล้วไปหางานอื่นที่เงิน 9000 เหมือนกัน ทำแล้วสบายใจ จบในหนึ่งวันมากกว่า
ผมไม่อยากแบกเอกสาร แบกงานมาทำต่อที่บ้าน
ใจนึงก็สงสารเมียมากครับ กลัวเค้าจะอดไปกับเราด้วย
ผมเครียดมาก พยายามท่องในใจทุกวันว่า วันนี้ไปทำงาน ก็ได้เงิน จะโดนอะไรก็ช่าง
ใครเข้ามาอ่านนี้ คิดว่าผมควรออกหรือทนต่อครับ