เรื่องราวมีอยู่ว่า เรา (ญ) อายุ 35  กับแฟน (ช) อายุเท่ากัน คบกันมา 2 ปีกว่าค่ะ แฟนเราเค้าบอกจุดยืนตอนปีแรกที่คบกันเลยค่ะ ว่าเค้าชอบเรื่องแบบนั้น ต้องการทุกวัน แต่เราเฉยๆ ค่ะ พอเข้าปีที่ 2 เราเริ่มงานเยอะขึ้นตามตำแหน่งของหน้าที่การงาน เรารู้สึกว่าเราเหนื่อย เราต้องการพักผ่อน กลับบ้านไป นอกจากงานบ้านเล็กๆ น้อยๆ เราก็จะดูทีวี ดูซีรีย์ หรือเล่นโซเชียลไปตามเรื่องตามราว แล้วนอน แต่ก็มีปฎิสัมพันธ์เช่นการพูดคุยเล่นกับแฟนตามปกติค่ะ หลายเดือนที่ผ่านมา เรามีปัญหาคือ แฟนชวนเลิกทะเลาะ ชวนเลิกบ่อยมาก เค้าบอกเราไม่ตามใจเค้า อ้างว่า เดือนหนึ่งๆ เรามีประจำเดือนตั้ง 5-6 วัน เค้าก็อดแล้ว ไม่ได้ทำแล้ว แล้วเราก็หลับก่อนบ้าง บางทีก็เหนื่อยอ่ะนะ ไม่ก็พอวันใกล้เมนส์มามัน ร่างกายมันก็จะเพลียๆ หน่อย  เราก็จะเผลอหลับ ประมาณ 4 ทุ่ม ซึ่งเค้ายังคงเล่นเกมส์อยู่  (เราก็ไม่รู้นว่าการหลับเวลาแบบนี้ นี่ถือว่าเร็วหรือเปล่าเราไม่รู้นะ แต่เราทำงานอยู่ตจว. เข้างาน 8 โมงตรง)  แล้วก็มีปัญหาค่ะ ชวนเลิก ชวนทะเลาะ เค้าหงุดหงิด บอกเรามีคนอื่น นู้นนี่ ถ้าไม่ให้จะออกไปซื้อกินข้างนอก (เสียงประชด) เราก็เครียดค่ะ รักไหมก็รักเค้านะ หลังๆ พยายามตามใจ ไม่อยากทะเลาะด้วย ก็ยอมๆ ไป แต่บอกตรงๆ ค่ะ ว่าแกล้งทำทั้งนั้น เราไม่รู้สึกอะไรด้วยเลย (ย้ำว่าสักครั้งเดียว) เราอึดอัดมากๆ ค่ะ พอไม่ได้ทำแค่วันสองวันเอาอีกแล้ว ทะเลาะกัน บอกไล่ให้เรากลับบ้าน ต่างคนต่างอยู่เหอะ ต่างๆนาๆ ทั้งๆ ที่ห้องเช่า เราก็ช่วยจ่ายค่าห้องครึ่งหนึ่ง แหน่ะ ยังมาไล่เราอีก เราก็แบบนี่เราออกมาจากบ้าน แล้วมาอยู่ด้วย เพื่อเป็นเครื่องระบายอารมณ์เธอเหรอ ประมาณนี้ คิดวนๆ อยู่ในหัว ปวดหัวมากค่ะ วันไหนต้องมานั่งรอเค้าเล่นเกมส์เลิกดึกๆ เราก็ง่วง เช้ามาสมองก็ไม่โปร่ง ทำงานได้ไม่ค่อยดีเลย บางคนที่เข้ามาอ่านอาจรู้สึกว่ามันเป็นปัญหาเล็กๆ สำหรับคนอื่นเปล่าไม่รู้ แต่สำหรับเรา เราแก้ปัญหาไม่ได้ รู้สึกทุกข์ค่ะ เราผิดปกติ หรือเค้าต้องการมากไป เราพยายามทบทวนอยู่คนเดียวมาสักพัก ก็ยังคิดไม่ตกค่ะ  ปล. ขอแบบไม่ลามก อนาจารนะค่ะ เราแค่นำปัญหาที่ไม่สามารถเล่าให้ใครฟังได้ มาระบายและขอความคิดเห็นของคนอื่นๆ บ้างก็แค่นั้น หากพิมผิด หรืออ่านวกวนไป ประการใด ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้นะค่ะ