หลังจากกระทู้แนะนำหอในม.พะเยา ที่ทำตอนปี 1 ฤกษ์งามยามดีก็มาถึงเมื่อได้รับกำหนดการรับปริญญาในปี 2562

กระทู้ทำเพื่ออยากเก็บไว้ให้ตัวเองดูและให้คนอื่นเตรียมตัวได้ถูก
อย่างน้อยๆก็วางแผนเรื่องห้องพัก ช่างภาพ ช่างแต่งหน้า เครื่องแต่งกายคราวๆ
คนที่ไม่มารับก็มี อย่างเช่นเพื่อนเราให้ส่งใบไปที่บ้าน เพราะถ้ามารับต้องเสียค่านู้นค่านี้ 
แต่บางคนมารับก็จริงแต่ตัดค่าใช้บางส่วนออกไปก็ช่วยได้เยอะ อย่างช่างภาพมีคนรู้จักมาถ่ายให้ก็อาจจะไม่เสีย หรือเสียน้อยลง ใครที่แต่งหน้าเป็นอยู่แล้วไม่ต้องจ้างช่างก็ได้ ประหยัดไปได้อีกเยอะ 
เราควรจะรู้ว่าอะไรจำเป็น อะไรตัดได้บ้าง งบมีเท่าไหร่ เราต้องบริหารตัวเองให้ได้ไม่ใช่ว่าเห็นเพื่อนจ้างช่างภาพราคาแพงมาเราก็ต้องจ้าง เห็นเพื่อนได้ช่อดอกไม้เงินเป็นหมื่นเราก็ต้องมี มันไม่ใช่

อย่าตามกระแส  ตามเงินในกระเป๋าตังดีที่สุด โอเคนะ เริ่ม.....

เราฝึกงานเสร็จตอนเดือนมีนาคม 61  พรีเซ้นจบเมษา 61 ครั้งแรกกำหนดการรับปริญญาออกมาคราวๆประมาณกุมภามีนาปีหน้าเหมือนทุกปี  
แต่ด้วยความที่กำหนดการยังไม่ออกจริงๆเลยยังรอไปก่อน   แล้วกำหมดการออกอีกครั้งว่าเลื่อนไปเป็น 16 พฤษภาคม 62 แต่อาจารย์บอกว่ารอประกาศจากมหาวิทยาลัยอีกที  นี่ก็ลังเลไม่รู้ว่าจะเลื่อนอีกไหม 
กำหนดการคราวๆ
ซ้อมคณะ 13,14 
ซ้อมใหญ่ 15 
รับจริง 16 
รวม 4 วัน
ชุดครุยเช่า 1,500 ซื้อ 3,000 เราซื้อ ชุดครุยปกติส่งประมาณสิ้นปี แต่เพราะรับปริญญาเลื่อนเลยได้ชุดตอนเดือนกุมภา
ส่วนกรอบรูปสั่งในวันซ้อมใหญ่ ราคามีให้เลือกหลายแบบ เราเอาหลุยส์ 2,900 
ด้วยความที่ว่ากลัวห้องพักเต็มเลยโทรไปจองห้องพักไว้  5 คืน เข้า 12 ออก 16 ที่พักจากปกติห้องแอร์คืน 400 ช่วงรับปริญญาจะขึ้นไปเป็น 800 ถือเป็นช่วงไฮซีซั่นของห้องพักใกล้มอ. ค่าห้อง (4,000) อยู่กับเพื่อนหารกันก็จ่ายคนละ 2,000

ว่าด้วยเรื่องของหาช่างภาพ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ต้องบอกก่อนว่าไม่มีเคยประสบการณ์หาช่างภาพมาก่อน ไม่รู้เรทราคา ว่าเท่าไหร่อะไรยังไง ตอนปี 3 เลื่อนเฟสแล้วเห็นว่าพี่คนหนึ่งเป็นช่างภาพรับถ่ายรูปรับปริญญาเลยแคปเก็บไว้  แล้วมานั่งหาย้อนหารูปนั้นตอนจะหาช่างภาพเพราะว่าจำชื่อเฟสไม่ได้
 
ถ่ายนอกรอบ  ราคาเต็มวัน 5,000 มีคนเพิ่มคิดคนละ 1,000  บาท ไม่มีค่าเดินทาง เรามีกัน 3 คน (7,000)  ตกคนละ 2,333 
แล้วก็คิดกันว่าอยากได้ช่างภาพวันซ้อมใหญ่กับรับจริงด้วย ราคาครึ่งวันอยู่ที่ 4,000 บาท ถ้าเราเอาทั้งสองวันก็ 8,000

ในความเป็นจริงคิดไปคิดมา วันนั้นเราคงต้องเหนื่อยกับการซ้อมแล้วอยากกลับไปนอนตากแอร์เย็นที่ห้องมากกว่า คงไม่มีอารมณ์มาถ่าย วันจริงกว่าจะออกหอประชุมก็เกือบเที่ยงถ่ายรูปแค่กับครอบครัวแล้วเพื่อนๆที่มาหาอีกแปปๆก็ไม่น่าจะมีอะไร เลยคิดว่าเอากล้องมาถ่ายกันเองคุ้มกว่า 
เราคุยกับเพื่อนว่าทำไมราคาช่างภาพมันแพงจัง ถ้าเอาสามวัน ทั้งนอกรอบ ซ้อมใหญ่ รับจริง นี่จนกันไปข้างหนึ่ง 

เลยหากลุ่มช่างภาพเพื่อเข้าไปหาช่างภาพคนอื่นต่อ    จากที่ถามราคาเรทถูกสุดที่ได้แบบลดแลกแจกแถม เหมา  3 วัน วันละ 3,000 ไม่มีบวกเพิ่ม  ครึ่งวัน 3,000 เต็มวัน 4500  เต็มวัน 5,500 ไม่บวกเพิ่ม  เรทมันก็อยู่ประมาณนี้จริง  ขั้นอยู่กับฝีมือของช่างภาพ  มีทั้งแบบเหมา แบบไม่คิดว่าเดินทาง แบบต้องบวกเพิ่มค่าที่พัก อะไรพวกนี้อีก 

ถามเยอะมาก สุดท้ายก็วนมาจบที่พี่คนแรกที่แคปรูปไว้  โถ่วหาตั้งนาน จบที่เดิม

ว่าด้วยเรื่องของวันถ่ายนอกรอบ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนแรกคิดจะถ่ายกันวันที่ 12 แต่เพื่อนบอกว่าคนน่าจะถ่ายกันเยอะ แล้วเราทำงานอยู่อยุธยาด้วย เลยต้องหาวันหยุด  จนไปจบอยู่ช่วงหลังสงกรานต์ ลายาว แล้วไปถ่ายวันที่ 20  กลับ 21 เย็นมาทำงานต่อ

ห้องพักที่เดียวกับที่จองช่วงรับปริญญาคืนละ 400 ตอนแรกคิดไว้ว่าสงกราณ์จะกลับบ้านไปเอาชุดนิสิต ไปๆมาๆไม่ได้กลับ ซื้อชุดใหม่หมดยกชุด มาแต่ตัวทัวร์ยกแก๊ง

ช่างแต่งหน้าไม่ได้จ้าง แต่งกันเอง แล้วคือในกลุ่มไม่มีใครเป็นสายแต่งหน้า  ซื้อขนตาปลอมมากะว่าจะให้ตาโตๆแบ๊วๆ สรุปไม่มีใครติดได้จ้า กาวเลอะตาไปหมดจนต้องลบตาแต่งใหม่ จับน้องขนตาฟรุ้งฟริ้งแล้วโยนทิ้งไป ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง เครื่องหนีบผมก็ไม่มีใครเอามา คือมาถ่ายกันแบบไม่ได้เตรียมอะไรมาเลย   แถมยังแพ้น้ำจากสงกรานต์มาอีกหน้านี่คือสิวพดเต็มไปหมด  ไม่มีไรดีเลยจริงๆ 

นัดช่างภาพไว้ 9.00 ถ่ายจนถึงเย็น ช่างภาพจะเป็นคนบอกมุมบอกท่าให้ ไม่งั้นงานนี้คงพัง แล้วอากาศเดือนเมษาคือร้อนตับแตกมาก ต้องมาหันหน้าหาแดดเพื่อแสงสวยๆ หน้าไหม้กันไปครึ่งแถบ แล้วมันก็เหนื่อยมาก แต่ดันแรดอยากไปฟังเพลงที่ร้านเหล้า วันนั้นเป็นบุฟเฟต์มิก จ่ายค่าเข้าไปเปิดเหล้าหนึ่งขวด มาเพราะอยากฟังดนตรีสดเฉยๆ ง่วงมาก เหนื่อยด้วย เพลีย สรุปเหล้าขวดนั้นกินไปละแก้วแล้วหิ้วขวดกลับ ไปซื้อข้าวไข่เจียวหน้าเซเว่นกับเครปหน้าโลตัสกินกันที่ห้อง




ว่าด้วยเรื่องของการกลับมอ.เพื่อรับปริญญา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนแรกคุยกันว่าจะกลับมอ.วันที่ 12 แต่พอวางแผนปาร์ตี้กัน จะกินคืนวันที่ 12 ก็กลัวไม่ตื่นมาซ้อมย้อยคณะ เพราะต้องขึ้นมอ. 6-7 โมง
ชอบไปร้านเหล้าแต่ไม่ใช่คอเหล้า คืนอื่นก็ไปไม่ได้ คืน16 รับเสร็จก็ต้องกลับบ้าน เลยตกลงกันใหม่เลื่อนกลับมอ.มาวันที่ 11 กินคืนวันที่ 11 แฮงค์ 12 ซ้อม 13
ต้องซื้อชุดนิสิตใหม่อีก 1 ชุด เสื้อนิสิตถูกระเบียบ กระกระโปรงทรงเองยาวครุมเข่า ผ่าหลังแบบไขว้ทับเท่านั้น หรือไม่ผ่า คณธะเราวันซ้อมวันแรกเสื้อสุภาพกับประโปรงสุภาพ แต่ทางที่ดีใส่กระโปรงรับจริงมาซ้อมก็ได้ จะได้ชินเวลาย่อเวลาเดิน เสื้อวันซ้อมวันสองเป็นเสื้อคณะ ซ้อมใหญ่ก็ครุย



วันซ้อมย่อย 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนเช้าของวันแรกไปลงทะเบียนพร้อมชำระเงิน 1,000 บาท มีค่าชุดคณะที่ต้องใส่วันซ้อมย่อยวันที่ 2  300 บาท + ค่าข้าว + ค่าศิทย์เก่า พร้อมกับได้บัตรที่มีบาร์โค๊ตของตัวเองห้อยคอ ใช้จนจบรับปริญญา

ตอนเช้าเข้าหอประชุมใหญ่ ไปฟังพวกพิธีการ  มันจะแบ่งเป็นสองรอบ เช้ากับเที่ยง คณะเราได้รอบแรก เราอยู่อันดับที่ 23XX ตอนแรกคิดว่าได้นั่งหลังจ้า แบบสบายเลย นั่งหลับ  แต่พอเข้าไป อันดับ 1 นั่งแถวหลังสุด แล้วเราได้เกือบจะหน้า แบบแถวที่ห้าที่หก ซึ่งมันใกล้กล้องมาก   

หลังจากที่ฟังพูดเรื่องพิธีเรื่องท่า จุดถวายความเคารพ การยืนการนั่ง ก็ให้ทุกคนลองเดินแบบรับจริงๆ 1 รอบ ใช้เวลาไป 3 ชั่วโมง ซึ่งในความเป็นจริงกำหนดการต้องใช้เวลา 1 ชั่วโมงครึ่ง จากที่เลิกเที่ยงเลยมาบ่าย  กินข้าวเที่ยงที่คณะ แล้วเข้าซ้อมที่คณะต่อ โชคดีที่ช่วงนั้นแอร์ห้องที่ซ้อมเสียพอดีเลย ได้ซ้อมแค่สองรอบเพระอากาศมันร้อนมาก ปีที่แล้วรุ่นพี่ทำสถิติไว้ 14 คน/นาที   จึงทำให้รุ่นเราต้องพยายามทำเวลาให้ดีที่สุด

คณะบอกว่าให้ระวังเรื่องอาหารการกิน เพราะเคยมีคนท้องเสียตอนวันจริง เราอาจจะไม่ได้เข้ารับ 
แต่เย็นวันนั้น เราท้องเสีย  ตอยเช้าอีกวันรูมเมทท้องเสีย ถามเพื่อนคนอื่นๆ ก็ท้องเสีย สรุป ข้าวคณะทำพิษ มีคนท้องเสียจนต้องแอดมิทนอนโรงพยาบาลไปหลายคน


วันซ้อมย่อยวันที่ 2
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้วันนี้ทำเวลาได้ 13 คน/นาที ทำลายสถิติรุ่นที่แล้ว 
แต่ไม่ต้องพูดถึงท่าผิดกันระนาว และยังคงกินเข้าคณะเหมือนเดิมด้วยความระแวง ถึงตอนเย็นเลยกินยาแก้ท้องเสียดักมันไว้ก่อน
ด้วยความที่ยังไม่ได้นอน ซ้อมเสร็จประมาณสี่โมงเย็น อาบน้ำนอน ตื่นมาหนึ่งทุ่ม มีเลี้ยงสายรหัสตอนสองทุ่มที่ร้านหมูทะ กว่าจะกลับก็สี่ทุ่ม  อาบน้ำนอนเล่นห้าทุ่มครึ่งขึ้นมอ. มีนัดแต่งหน้าตอนเที่ยงคืนที่หอในอีก เวลานอนฉันอยู่แห่งหนใด


วันซ้อมใหญ่ 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราจ้างช่างแต่งหน้าวันซ้อมใหญ่กับรับจริง วันละ 1,200 / คน (2,400) ถ้าแค่ทำผม 600 มั้งถ้าจำไม่ผิด เพื่อนเราทำแค่ผมแล้วแต่งหน้าเอง  แต่นี่ไม่สามารถแค่เขียนคิ้วยังเขียนไม่เป็นด้วยความที่เราเอาช่างแต่งหน้าที่รับหลายคน คิวแต่งหน้าเราเลยได้ตอนเที่ยงคืน ไปกัน 4 คน

กว่าจะเสร็จก็ตีสอง  หาที่แต่งตัว จัดโน้นนี่ไปๆมาๆถึงเวลานัดคณะ คณะนัดตี 5 เราไปตี 4 กว่าๆ และยังก็ไม่ได้นอน คณะมีข้าวต้ม กับ ข้าวเหนียวหมูทอดให้กิน หกครึ่ง ตั้งแถว

อาจารย์ตรวจชุด ผมต้องย้อมสีดำ รองเท้าคัชชูต้องหัวตัด กระโปรงยาวครุมเข่า ออฟชั่นชุดนิสิตครบ ถุงน่องสีเนื้อ ห้ามใส่ถุงเท้า ขนตาปลอมห้ามติด ทรงผมตามที่มหาวิทยาลัยกำหนด  เล็บตัดสั้นห้ามเห็นสีขาว ผู้ชายรองเท้าหนังดำห้ามมีเชือก ถ้ามีเหมือนจะได้เอาเทปสีดำแปะปิดไว้ กางเกงแบบถูกระเบียบ ผมเปิดหู ข้าราชการใส่ชุดขาวมาได้อะไรประมาณนี้

กว่าจะไปหอประชุมก็เกือบแปดโมง วันนี้จะเป็นวันซ้อมรับเสมือนจริง  ด้วยความที่นอนไม่พอถึงแม้จะนั่งหน้าขนาดไหนก็หลับ เพราะว่าจะถึงคณะเราก็อีกนานร่างกายไม่ไหวจริงๆ พระรับก่อน จากนั้นก็พวกปอเอกปอโท แล้วค่อยตรี 

หลังจากซ้อมเสร็จเดินออกหอประชุมไปยังตึกคณะเพื่อถ่ายรูปรวม วันนี้นี้มีบูมของรุ่นน้องสาขาสาขาเราจะบูมอยู่ที่หน้าร้านกาแฟบัญชี สายรหัส น้องเทค เพื่อนๆ ส่วนใหญ่จะมาในวันนี้ มาถ่ายรูปเอาของมาให้ บางครอบครัวก็จะให้พ่อแม่ญาติผู้ใหญ่มาวันนี้ เพราะว่าวันจริงคนมันเยอะมาก แล้วรถติด มีปิดถนน อีกอย่างคืออากาศที่ร้อนและวันจริงทุกอย่างมันจะวุ่นวายไปหมด

วันซ้อมใหญ่

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้วันนี้เรายังคงขึ้นมอ.มาแต่งหน้าตอนเที่ยงคืนเหมือนเดิม แต่หลังจากแต่งเสร็จจากประสบการณ์เมื่อวานทำให้พวกเราเร่งแต่งตัวให้เสร็จแล้วเอารถไปจอดที่ตึกคณะ จากนั้นก็นอน ใกล้ถึงเวลาค่อยไปที่คณะนัด

วันซ้อมจะทำให้เรากะเวลาได้ว่าวันจริง เวลาที่เค้าจะรวมแถวจริงๆตอนไหน กี่โมง ไม่ต้องอดนอนยาวสองวันสามวันติด เครื่องแต่งกายวันนี้คือตรวจเข้มมาก ที่คณะรอบนึง ล่างหอประชุมรอบนึง แล้วก็ก่อนขึ้นไปหอประชุมตรวจอีกรอบนึง

พิธีการก็คล้ายๆเดิม แค่วันนี้มีทหารมาคุมในหอประชุม ชอบท่าตอนเปลี่ยนเวรกันดูเพลินดี  รับเสร็จก็เกือบเที่ยงพอดี เดินแถวออกมาที่ตึกคณะ
ตอนนี้คือมหกรรมหาคนในครอบครัว ด้วยความมือถือของทุกอย่างห้ามพกติดตัวต้องไปฝากไว้ที่ร้านของร้านสาขา ทำให้ติดต่อใครไม่ได้ กว่าจะหาครอบครัวกันครบ หาเพื่อนบางคนที่มาจากต่างจังหวัดเจอ ร้อนก็ร้อน นอนก็ไม่พอ เหนื่อย หงุดหงิดไปหมดวันนั้น เราให้มาแค่พ่อแม่ลุงพี่ชายแม่เลี้ยง ส่วนตายายให้รอไปถ่ายรูปที่บ้าน ดีกว่ามานั่งร้อนกลัวแกเป็นลม วันนี้ก็ไม่มีอะไรนะหลังจากถ่ายรูปเสร็จก็ไปกินข้าวที่ร้านอาหารกับครอบครัวรูมเมท แล้วแยกย้ายกันกลับ

อืม รวมๆน่าจะประมาณนี้ นึกไรได้ค่อยมาเพิ่ม