....กรรมที่ได้ทำไว้กับแม่ ไล่เป็นลำดับเหตุการละกันตั้งแต่เล็กจนโตหลักๆ ที่หนักๆ เท่าที่จำได้   ครอบครัวผมได้เช่าบ้านอยู่เป็นหลัง มี ยาย 2 คนพี่น้องกัน แต่ยาย2คนนี้ไม่ไช่แม่ของแม่ผมนะ มี ตา น้า พี่ น้อง ..... เหตุการแรกเมื่อตอน ป.4 ในตอนเช้าของวันนั้น ยายผมพึ่งกลับจากทำงาน วันนั้น อยู่ๆ ผมก็เดินเข้าไปในห้องยาย ยายหลับอยู่ แล้วผมบังเอิญไปเห็นกระเป๋าเงินยาย ผมก็ได้ขโมยเงินยายมา 1 พัน บาท. ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอม พอดีก็เอาไปเล่นเกม เลี้ยงเกมเพื่อน ไปกินพิชซ่า ไช้จนหมดวันเดียว วันถัดมาก็ขโมย อีก1 พัน ครั้งที่สามนี้ที่ยายจับได้ ยายก็โวยวายจน แม่กับยายลงมาดู ยายคนที่ผมขโมยเงิน ยายป่วยเป็นโรคประสาทเดี่ยวดีเดี่ยวร้ายแต่ก็ปกติถ้าไม่มีอาการ ตอนนั้นผมได้ก็หก แม่กับยายอีกคน ว่าๆไม่ได้ขโมย ทำให้ผมรอดตัว และทำให้แม่กับยายทะเลาะกัน เทียงกัน บาป ครั้งที่1ครับ

.....เหตุการที่สอง ผมได้โกหกแม่ครั้งนี้ เจตนาผมร้ายมาก ผมทำผิด เรื่อง ผมไม่ยอมล้างจาน แล้วน้าผมก็ต้องล้างซึ่งตอนนั้นน้าท้องอยู่ น้าแกคงเหนื่อย น้าก็ดุผม และผมก็ไปกับแม่ว่า ผมล้างจาน ประมานว่า พูดให้แม่กับน้าผิดใจกัน จนเป็นเรื่องใหญ่ทะเลาะกันหนักมาก ดีที่ไม่ถึงกับใช้กำลัง จนผมกับแม่ต้องไปเช่าห้องอยู่

อีกเหตุการ ตอนนั้นเรียนอยู่ มัธยมต้นละ จากที่ผมเป็นเด็กเรียนดี...ก็เริ่มคบเพื่อนเกเร ดูดบุหรี่กัญชา โดดเรียน เรื่องพวกนี้ก็มีแต่พวกยายที่รู้ ยายก็ไปเตือนแม่
แม่ก็มาถามผมทำจริงมัย ผมบอกไม่ได้ทำ แม่ก็เชื่อ ก็เป็นเป็นว่า ยายโกหกอีก แม่ก็ผิดใจกับยายว่ายายโกหก ประมานั้น

กรรมมันเริ่มตั้งแต่อายุ16 ที่มีรุ่รพี่คนนึง ไปขโมยทองเพื่อนสนิทผม ไอรุ่นพี่คนนั้นจากที่มันไม่ค่อยชวนผมไปไหนมาไหน มันก็มาตีสนิทผม ทำให้เพื่อนผมคิดว่าผมมีส่วนด้ส่วนเสียกับไอรุ่นพี่คนนั้น ทั้งที่ผมไม่รุ้เรื่องอะไรเลย จนสุดท้ายก็เลิกคบกันไป ตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่มีไครคบ พูดอะไรก็มีแต่คนเข้าใจไปในทางเสียๆหายๆ พูดอะไรไครก็ไม่เชื่อ บางครั้งนั่งอยู่เฉยๆจะทำปากเบี้ยวๆโดยไม่รุ้ตัวด้วย 
ผมได้เจอกับเรื่องความเข้าใจผิดพูดอะไรคนก็เข้าใจผิด จนมาถึงปัจจุบัน ผมอายุ 25แล้ว กรรมก็ยังส่งผลมาถึงตอนนี้ผมไม่มีเพื่อนเลยสักคน พูดอะๆไรคนก็ว่า 

แต่ตอนนี้ผมร็สึกตัวแล้ว ผมอฐิธานว่า จะไม่นินทาไครลับหลัง คำพูดผมจะไม่ทำให้ไครเดือดร้อน และก็ถือศีล สวดมนกลายเป็นคนธรรมะ ธรรมโมแล้วคับ 
แต่ถึงอย่างนั้นกรรมก็มิได้เบาบางลงเลย แต่ที่เปรี่ยนคือใจผมยอมรับกฏของกรรม ผมจะโดนคนพูดเสียดสี พูดให้ร้ายตลอดคับ ไม่ว่าไปที่ไหน สิ่งที่ผมคิดก็ว่าจะขอขมาแม่ แต่ยังไม่ได้ทำเลย ยังไม่ได้บวชด้วย25แล้ว แล้วเวลาไครมาพูดเสียดสี มาแควะ ผมก็ต้องก้มหน้ายอมรับ ถ้าตอบโต้ก็จะไม่เป็นการไช้กรรม
นี่คงเป็นแค่เศษกรรม ตอนนี้ก็ตั้งใจทำบุญนั่งสมาธิสวดมน จากที่เมื่อก่อนไปนที่ไหน หมาก็เห่าไล่กัดด้วย ตอนนี้หมาก็ไม่เห่าไม่กัดแล้วนะ ผมคิดเอาเองนะว่าเป็นสัญญาณที่ดี จะตั้งใจรับกรรม ทำแต่ความดีแล้ว  กลัวแล้วบาปกรรมมีจริง คงไม่พ้นนรกแหละผม แต่ยังไงชีวิตที่เหลือก็ขอสร้างบุญกุศลไห้มากที่สุด