วันนี้ไปหาคุณหมอตามนัด ครั้งที่4ตั้งแต่ทราบว่าตั้งครรภ์ อายุครรภ์ราวๆ2-3 เดือน คุณหมอเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน จากการไปพบคุณหมอในแต่ละครั้ง คงจะมีแค่ครั้งแรกที่ไปตรวจแล้วมีความสุขที่สุดคือเห็นการฝังตัวของไข่ที่มดลูกอย่างปกติ... จากนั้นครั้งที่2,3,4 ร้องไห้ทุกครั้งที่คุณหมอบอกว่าไม่เจออะไรเลยไม่เห็นเด็กเลยนอกจากถุงน้ำคร่ำ ความรู้สึกคือจุกอก ปวดท้อง น้ำตาไหลตลอดเวลาที่นั่งรถกลับบ้าน หรือแม้แต่จะนั่งคิดถึงเรื่องนี้ก็จะร้องไห้ อยู่คนเดียวก็ฟูมฟายโทษตัวเองที่ไม่สามารถมีลูกได้เหมือนคนอื่นเค้า ... “ไข่ไม่สมบูรณ์ ทำให้ไม่มีการแบ่งตัวตามปกติ” พอได้ยินคำนี้จากผลการตรวจ อาการมือชาเท้าชามาทันที ออกมาจากห้องคุณหมอก็ร้องไห้ แฟนก็นิ่งไปเลย สงสารเค้ามาก แฟนอยากมีลูก อยากมีเด็กน้อยที่น่ารักไว้กอด หอม เล่น เลี้ยงเค้าให้เป็นครอบครัว

จริงๆแล้วแค่อยากเล่าให้ฟังถึงความรู้สึกคนที่กำลังจะมีลูกแต่สุดท้ายกลับไม่มี เข้าใจความรู้สึกคนที่เคยประสบอารมณ์แบบนี้เลยค่ะ เสียใจที่สุด ยังไม่รู้จะเริ่มต้นใหม่ยังไง ไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อ... ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจในวันนี้ค่ะ