สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิปก่อนจะเข้าเรื่องเราขอบอกก่อนว่าเรามีแฟนคบกันมา5ปีแล้วค่ะแต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันจะเจอกันครั้งนึงก็ช่วงวันหยุดยาวเดือนล่ะครั้งหรือบางเดือนก็ไม่ได้เจอเราเป็นคนไม่เที่ยวกลางคืนนานๆทีสองสามเดือนจะเที่ยวทีและส่วนมากที่ไปก็ไปนั่งร้านชิวๆกับเพื่อนเรากับแฟนต่างคนต่างใช้ชีวิตของตัวเองกันมากไม่ค่อยจะได้มีเวลาให้กันเท่าไหร่แฟนเราเค้าก็ไปเที่ยวไปดื่มกับเพื่อนๆของเค้าและมีช่วงนึงประมานปีที่แล้วที่แฟนเราเที่ยวทุกอาทิตย์จนมีผู้หญิงมาติดแต่เค้าก็บอกเราไม่มีอะไรและจบกันไปในใจตอนนั้นเราคิดมาเสมอว่าทำไมเค้าถึงทำแบบนั้นกับเราได้และคิดมากตลอดว่าเค้าจะไปทำอะไรลับหลังเราบ้างแต่เราก็ยอมและเชื่อในสิ่งที่เค้าพูดและให้อภัยมาตลอดพอผ่านเหตุการณ์นั้นมาแฟนเราก็เที่ยวน้อยลงและกลายเป็นเราที่เริ่มเย็นชาและเฉยๆกับเค้ามากขึ้นจากที่แต่ก่อนเค้าจะไปไหนทำอะไรเราจะคอยระแวงนอนไม่หลับและคอยถามตลอดว่าอยู่กับใครและจะกลับเมือไหร่เราทำแบบนี้จนเราเหนื่อยจนเราเงียบและไม่สนใจไปเลยจริงๆเราก็ยังรักแฟนเราเหมือนเดิมนะคะแต่เราแค่เหนื่อยกับสิ่งที่มันเป็นอยู่เราถึงนิ่งเฉยไป

เกริ่นมายาวแล้วต่อไปเราจะเข้าเรื่องตามหัวข้อกระทู้เลยนะคะ...
คือความรู้สึกเฉยชากับแฟนเรามันเกิดขึ้นกับเรามาได้ตั้งแต่ประมานต้นปีมาได้ค่ะแต่เราก้ใช้ชีวิตกันเหมือนเดิมว่างก้มาเจอกันกินข้าวไปเที่ยวตามประสาคนเปนแฟนมันเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆจนเมื่อ2วันก่อนเราไปเที่ยวกับเพื่อนที่ข้าวสารค่ะเพราะเพื่อนเรากลับมาจากอังกฤษก็ไปนั่งดื่มกันชิวๆจนเวลาประมานเที่ยงคืนเราขอตัวกลับก่อนเพื่อนๆก็เลยตัดสินใจเปลี่ยนร้านไปเข้าคลับเรากับเพื่อนแยกกันตรงร้านแม็คในข้าวสารตอนที่เราแยกกับเพื่อนแล้วก็มีผู้ชายเกาหลีเดินมาสะกิดที่หลังเราและถามว่าเราจะไปไหนจะกลับแล้วหรอนางบอกว่าเหนเราตั้งแต่ในร้านพอออกจากร้านก็เดินตามมาพอเห็นเราแยกกับเพื่อนก็เลยเข้ามาทักเราก็เลยบอกไปว่ากำลังจะกลับนางก็บอกว่าผมอยากรู้จักคุณไปดื่มกับผมต่อได้มั้ยยอมรับเลยว่าด้วยอารมณ์ตอนนั้นมันก็เบื่อๆเหงาๆและผู้เกาหลีคืองานดีมากค่ะเราตัดสินใจไปดื่มต่อโดยที่เราได้ไลน์บอกเพื่อนที่ไปด้วยกันว่าเรายังไม่ได้กลับบ้านนะเราไปดื่มเบียร์กันต่อนั้งคุยกันจนพอรู้ว่าเค้ามาทำงานอยู่เมืองไทยนานแล้วพอพูดไทยได้บ้างและจะบอกว่าค่าเบียร์เราแชร์กันนะคะไม่มีใครเลี้ยงใครจนเวลาประมาณตีหนึ่งกว่าๆเราขอตัวกลับบ้านแต่ก่อนหน้านั้นเค้าก็ชวนเราไปต่อที่คอนโดเค้าในใจเราก็รู้แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็เลยปฏิเสธแล้วขอตัวกลับบ้านเค้าเดินมาส่งแล้วขึ้นแท็กซี่แต่เค้าก็ขึ้นแท็กซี่มาด้วยและปลายทางก็คือคอนโดของเค้าตอนนั้นมันรู้แล้วว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นแต่ก็ตามเลยเพราะเราเองก็เหงาและรู้สึกดีกับเค้ามันคงเป็นอารมณ์ง่ายของคนเหงาด้วยแหละมั้งคะพอขึ้นมาถึงห้องเราพยายามรวบสติของเราและบอกเค้าว่าเราขอนอนนะเราเข้ามานอนอยู่ในห้องคนเดียวและเค้านั่งดื่มต่อตรงห้องโถงเราหลับไปจนรู้สึกตัวอีกทีคือเค้ามานอนกอดเราเราเคลิ้มไปกับเค้าจนมีอะไรกันนี่สินะที่เค้าเรียกว่าความสัมพันธ์แบบone night stand 
พอเช้ามาเราก็รีบเก็บของเพื่อที่จะกลับเค้าตื่นขึ้นมาถามเราว่าจะไปไหนและเข้ามากอดเราแล้วบอกเราว่าไม่ไปได้ไหมเราเลยบอกเค้าไปว่าเราต้องไปแล้วไว้เราเจอกันใหม่นะและเค้าก็ยื่นคีย์การ์ดห้องเค้าให้เราและบอกแล้วว่ามาอยู่กับเค้าได้ไหมเราปฏิเสธที่จะรับคีย์การ์ดมาค่ะและบอกเค้าว่าไว้เราจะมาหาเค้าเองเค้าเลยขอไลน์ขอเบอร์เราไปค่ะพอเรากลับมาเค้าก็ไลน์มาหาเราตลอดบอกคิดถึงอยากเจออยากไปเที่ยวด้วยกันในวันหยุด 
ตอนนี้ไม่รู้ว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้นมันคืออะไรในใจตอนนี้เรารู้สึกผิดกับแฟนเรามากแต่เราก็รู้สึกดีกับเค้าคนนั้นไปด้วยแต่ใจเราก็ไม่กล้าเสี่ยงที่จะเลือกค่ะเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านกระทู้จะด่าจะว่าอะไรเราว่ามาได้เลยค่ะตอนนี้คิดไม่ออกจริงๆว่าจะเอายังไงต่อกับความสัมพันธ์ครั้งนี้หรือใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้มาแชร์ความรู้สึกให้ฟังได้นะคะขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ🙏🏻