คือเราโดนเพื่อนแอนตี้เพราะผู้ชายค่ะคือเราชอบเขาแต่เราไม่รู้ว่าเขามีแฟนแต่เราก็ไม่ได้ไปจีบเขาไปอ่อยไปอะไรกับเขาแต่คือเรานั่งโต๊ะข้างเขาโต๊ะติดกันเพราะครูจับนั่ง แต่พอเพื่อนรู้ว่าเราชอบรวมถึงแฟนเขาด้วยผู้ชายคนนั้นก็ไม่พูดกับเราเลยคือเราก็ไม่ได้อะไรแต่แฟนเขาถามว่าชอบหรอเราเลยตอบว่าไม่เราไม่อยากมีเรื่องเราพยายามเลิกแล้วเพื่อนของแฟนเขาเป็นหัวโจกห้องมันบอกใก้ทุกคนแอนตี้เราเขาทั้งถูกเรื่องไม่จริงด่าเรา แรด ร่าน และอีกๆหลายคำคือแบบมันกระทบจิตใจเราอ่ะคือเราแย่เราผิดมากเลยหรอเราไปทำอะไรให้ขนาดนั้นพวกเขาเวลาเจอเราก็ชอบพูดว่า "ทำไมชอบแย่งของคนอื่นว่ะ'' "หาเองไม่ได้" ไร้ประโยชน์" เพื่อนเรายังไม่เข้าข้างเราเลยเขาบอกเป็นกลางคืออยากรู้ว่าผิดมากหรอผิดมากเลยใข่ไหมที่ชอบเราก็ไม่ได้อะไรขนาดนั้นไหมในกลุ่มไลน์ห้องครูจะเพิ่มนักเรียนเขามากันแล้วเพื่อนทุกคนในกลุ่มด็จะมีไลน์เรามันก็ทักมาว่า "ทำไมชอบมองหน้าเราอ่ะ" แบบนี้คือถ้าเรามองข้างเรามองข้างไม่เห็นอยู่แล้วบางทีก็มองผ่านๆคือผิดมากใช่ไหมที่ใช้ตามองรอบๆ เราเครียดถึงขั้นเคยคิดฆ่าตัวตายแล้วพวกเขาชอบพูดด้วยคำแรงๆใส่เราคือเราเป็นพวกอ่อนไหวต่อคำพูดแค่ด่าคำเดียวก็เจ็บแล้วแฃ้วเขาก็ชอบด่าแรงๆจนเราร้องไห้แล้วเขาก็จะพูดว่าแค่แกล้งเล่นป่ะแล้วมันชอบเอาโทรศัพท์มาโรงเรียนแต่โรงเรียนห้ามเอามาแล้วครูจับได้ครูก็ถามว่ามีอะไรปิดปังครูรึเปล่าแล้วมันก็เราเรื่องทั้งหมดในแบบไม่จริง แล้วครูที่เคยเอ็นดูเราก็เปลี่ยนไปจากที่เคยลูบหัวชมเรากลายไปชมเขาจับแก้มหยิกเล่นคือทุกอย่างเปลี่ยนไปหมดแล้วสิ่งนึงที่ทำเราเจ็บปวดมากๆคือแม่เราเล่าให้แม่ฟังแต่แม่กลับตอบมาว่าสมควรคือ...เราไม่มีค่าต่อแม่จริงๆหรอทำไมแม่พูดแบบนี้เรากลายเป็นที่น่ารังเกียจของสังคมพวกมันเขารูปเรามาแต่งจนเราแทบไม่มีที่ยืนในสังคมแล้วมันก็สนิทกับรุ่นพี่ม.3ที่เป็นนักเลงมันจะเอารุ่นพี่มาตบเราคือผิดมากไหมทั้งเครียดยังต้องมาเจอคำพูดแย่ๆของแม่คือเจ็บไปหมดเราทั้งร้องไห้แต่ไม่ปลอบเราเลยแถมยังพูดซ้ำเติมอีกแต่พี่เราแม่กลับปลอบพี่น้ำตาไหลแต่เรามีแต่ซ้ำเติมคือเราแย่มากเลยงั้นหรอเราไปอ่อยเขาหรอเราแรดหรอทั้งที่มันน่ะมีแฟนตั้งหลายคนแบบคนไหนไม่ชอบมันมันก็จะอ่อยจนกว่าจะชอบคือมันเป็นคนแรงๆเราเจ็บไปหมดไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี ขอวิธีแก้ปัญหาหน่อยค่ะ