สมัยเราเป็นนักเรียน   เราขี่จักรยานไปหาดอกรัก ดอกบานไม่รู้โรย  ตอกต้อยติ่ง  ตามริมทางบ้าง  ตามป่าบ้าง ตามริมแม่น้ำบ้าง   เพื่อนำไปจัดพาน

ซึ่งเรากับเพื่อนก็ไม่เคยคิดอะไรนอกเหนือไปกว่า   ได้ปักดอกไม้สวยๆ ลงดินเหนียวในพาน   เอาไว้ไหว้ครูเท่านั้นจริงๆ

เราไหว้ครู  เพราะสำนึกในบุญคุณของครู ที่อบรมสั่งสอนเรามาทั้งวิชา และ จริยา

แต่กับเด็กยุคนี้   เราไม่รู้ว่าพวกเขาคิดอะไรกัน    พวกเขายังเห็นความสำคัญของพิธีไหว้ครูอยู่หรือเปล่า  ยังเห็นครูเป็นครูอยู่หรือเปล่า

หรือแค่ได้จัดพานล้อเลียนการเมือง  ให้สะใจมากที่สุด  ก็ถือว่าสำเร็จพิธีแล้ว  ?